< Psalmet 73 >

1 Me siguri Perëndia është i mirë me Izraelin, me ata që janë të pastër nga zemra.
Psaume d'Asaph. Oui, Dieu est bon pour Israël, Pour ceux qui ont le coeur pur.
2 Por, sa për mua, gati gati po më pengoheshin këmbët dhe për pak hapat e mia do të shkisnin.
Cependant, mes pieds ont failli broncher: Il s'en est fallu de peu que j'aie glissé!
3 Sepse i kisha zili mburravecët, duke parë mirëqënien e njerëzve të këqij.
En effet, j'ai porté envie aux orgueilleux, Quand j'ai vu la prospérité des méchants!
4 Sepse nuk ka dhembje në vdekjen e tyre, dhe trupi i tyre është i majmë.
Car ils sont exempts de souffrance; Leur corps demeure vigoureux et robuste.
5 Ata nuk po heqin si vdekatarët e tjerë, as pësojnë goditje si njerëzit e tjerë.
Ils n'ont aucune part aux peines des mortels; Ils ne sont point frappés avec les autres humains.
6 Prandaj kryelartësia i rrethon si një gjerdan dhe dhuna i mbështjell si një rrobe.
C'est pourquoi, ils se parent d'orgueil comme d'un collier; La violence les couvre comme un vêtement.
7 Sytë u dalin jashtë nga dhjami dhe përfytyrimet e çoroditura të zemrës së tyre vërshojnë.
Ils sont bouffis de graisse, pleins d'iniquité, Et leur coeur déborde de mauvaises pensées.
8 Ata tallen dhe kurdisin me pabesi shtypjen, flasin me arrogancë.
Ils ricanent, ils se vantent méchamment de leurs violences; Leurs paroles sont hautaines.
9 E drejtojnë gojën e tyre kundër qiellit dhe gjuha e tyre përshkon tokën.
Leur bouche s'élève contre le ciel, Et leur langue sème la calomnie sur la terre.
10 Prandaj njerëzit e tyre kthehen nga ajo anë dhe pijnë me të madhe ujërat e tyre,
Aussi attirent-ils à leur cause une foule de gens Qui boivent avidement leurs paroles,
11 dhe thonë: “Si është e mundur që Perëndia të dijë çdo gjë dhe të ketë njohuri te Shumë i Larti?”.
Et qui disent: «Comment le Dieu fort pourrait-il savoir? Comment le Très-Haut connaîtrait-il?»
12 Ja, këta janë të pabesë; megjithatë janë gjithnjë të qetë dhe i shtojnë pasuritë e tyre.
Tels sont les méchants: Toujours heureux, ils amassent des richesses.
13 Më kot, pra, pastrova zemrën time dhe i lava duart në pafajësinë time.
C'est donc en vain que j'ai gardé mon coeur pur, Et que j'ai lavé mes mains dans l'innocence;
14 Sepse jam goditur tërë ditën dhe jam ndëshkuar çdo mëngjes.
Car je suis frappé tous les jours, Et le châtiment tombe chaque matin sur moi.
15 Sikur të kisha thënë: “Do të flas edhe unë kështu”, ja, do të kisha mohuar brezin e bijve të tu.
Si j'avais dit: «Je parlerai comme eux» — Alors, j'aurais été infidèle à la race de tes enfants.
16 Atëherë kërkova ta kuptoj këtë gjë, por ajo m’u duk shumë e vështirë.
J'ai donc cherché à comprendre ces choses; Mais la tâche a été trop pénible pour moi,
17 Deri sa hyra në shenjtoren e Perëndisë dhe mora parasysh fundin e tyre.
Jusqu'au moment où je suis entré Dans les sanctuaires du Dieu fort, Et où j'ai fait attention à la fin de ces gens-là.
18 Me siguri, ti i vë në vënde të rrëshqitshme dhe kështu i bën që të bien në shkatërrim.
Oui, tu les mets sur un terrain glissant; Tu les fais tomber, et ils s'écroulent!
19 Si u shkatërruan në një çast! Ata vdiqën të konsumuar nga tmerri!
Comme ils sont détruits en un moment. Enlevés et consumés par une destruction soudaine!
20 Ashtu si në një ëndërr, kur zgjohesh, kështu edhe ti, o Zot, kur të zgjohesh, do të përbuzësh pamjen e tyre të kotë.
Tel un songe, quand on s'éveille. Ainsi, Seigneur, quand tu te lèves, Tu les dissipes comme de vains fantômes.
21 Kur zemra ime acarohej dhe e ndjeja veten sikur më shponin nga brenda,
Quand l'amertume remplissait mon coeur, Et que je me tourmentais en moi-même,
22 unë isha pa mend dhe pa kuptim; para teje isha si një kafshë.
Alors j'étais sans raison et sans intelligence; J'étais à tes yeux comme un animal stupide.
23 Por megjithatë unë jam gjithnjë me ty; ti më ke kapur nga dora e djathtë.
Cependant, je resterai toujours avec toi: Tu m'as pris par la main droite.
24 Ti do të më udhëheqësh me këshillën tënde dhe do të më çosh pastaj në lavdi.
Tu me guideras par ta sagesse. Et puis, tu m'introduiras dans la gloire.
25 Cilin kam në qiell veç teje? Dhe mbi tokë nuk dëshiroj tjetër njeri veç teje.
Quel autre que toi ai-je au ciel? Sur la terre aussi, je ne prends plaisir qu'en toi.
26 Mishi im dhe zemra ime nuk mund të ligështohen, por Perëndia është kështjella e zemrës sime dhe pjesa ime në përjetësi.
Quand même ma chair et mon coeur seraient consumés, Dieu est le rocher de mon coeur, et mon partage pour toujours.
27 Sepse ja, ata që largohen prej teje do të vdesin; ti shkatërron tërë ata që, duke kurvëruar, largohen prej teje.
Oui, ceux qui s'éloignent de toi périront; Tu détruis tous ceux qui se détournent de toi.
28 Por sa për mua, e mira është t’i afrohem Perëndisë; e kam bërë Zotin tim, Zotin, strehën time, për të treguar gjithë veprat e tua.
Pour moi, m'approcher de Dieu, c'est mon bonheur; Je mets ma confiance dans le Seigneur, l'Éternel, Afin de raconter toutes ses oeuvres.

< Psalmet 73 >