Psalmet 73

1 Me siguri Perëndia është i mirë me Izraelin, me ata që janë të pastër nga zemra.

Cantique d'Asaph. Oui, Dieu est bon envers Israël, envers ceux qui ont un cœur pur.

2 Por, sa për mua, gati gati po më pengoheshin këmbët dhe për pak hapat e mia do të shkisnin.

Cependant mon pied fut bien près de broncher; un rien eût déroulé mes pas;

3 Sepse i kisha zili mburravecët, duke parë mirëqënien e njerëzve të këqij.

car j'enviais les superbes: j'avais le bonheur des impies sous les yeux.

4 Sepse nuk ka dhembje në vdekjen e tyre, dhe trupi i tyre është i majmë.

Car ils sont exempts de douleurs jusqu'à leur mort, et leur corps est bien entretenu;

5 Ata nuk po heqin si vdekatarët e tjerë, as pësojnë goditje si njerëzit e tjerë.

ils sont en dehors des peines des mortels, et comme les humains ils ne sont point frappés.

6 Prandaj kryelartësia i rrethon si një gjerdan dhe dhuna i mbështjell si një rrobe.

Aussi, comme un collier l'orgueil les entoure, et comme un habit la violence les revêt.

7 Sytë u dalin jashtë nga dhjami dhe përfytyrimet e çoroditura të zemrës së tyre vërshojnë.

L'embonpoint rend leurs yeux saillants, et les pensées de leur cœur se produisent.

8 Ata tallen dhe kurdisin me pabesi shtypjen, flasin me arrogancë.

Ils sont moqueurs, et parlent méchamment; de leur hauteur ils parlent d'opprimer;

9 E drejtojnë gojën e tyre kundër qiellit dhe gjuha e tyre përshkon tokën.

de leur bouche ils affrontent le ciel même, et leur langue se démène sur la terre.

10 Prandaj njerëzit e tyre kthehen nga ajo anë dhe pijnë me të madhe ujërat e tyre,

Aussi, c'est de ce côté que Son peuple se tourne; il veut aussi s'abreuver aux eaux abondantes,

11 dhe thonë: “Si është e mundur që Perëndia të dijë çdo gjë dhe të ketë njohuri te Shumë i Larti?”.

et dit: « Comment Dieu prendrait-il connaissance, et le Tout-puissant aurait-Il la science? »

12 Ja, këta janë të pabesë; megjithatë janë gjithnjë të qetë dhe i shtojnë pasuritë e tyre.

Les voilà ces impies! et toujours tranquilles ils grossissent leurs trésors.

13 Më kot, pra, pastrova zemrën time dhe i lava duart në pafajësinë time.

C'est en pure perte que je gardai mon cœur net, et que je lavai mes mains dans l'innocence;

14 Sepse jam goditur tërë ditën dhe jam ndëshkuar çdo mëngjes.

et je fus frappé tous les jours, et chaque matin je subis ma peine.

15 Sikur të kisha thënë: “Do të flas edhe unë kështu”, ja, do të kisha mohuar brezin e bijve të tu.

Si je disais: Je veux parler ainsi, voici, je trahirais la race de tes enfants.

16 Atëherë kërkova ta kuptoj këtë gjë, por ajo m’u duk shumë e vështirë.

Alors je réfléchis, pour me rendre compte de ces choses; c'était à mes yeux une tâche difficile,

17 Deri sa hyra në shenjtoren e Perëndisë dhe mora parasysh fundin e tyre.

jusqu'à ce que, pénétrant dans les sanctuaires de Dieu, je fis attention à la fin de ces hommes

18 Me siguri, ti i vë në vënde të rrëshqitshme dhe kështu i bën që të bien në shkatërrim.

Tu ne les as placés que sur un sol glissant; tu les fait tomber, et ils sont en ruine.

19 Si u shkatërruan në një çast! Ata vdiqën të konsumuar nga tmerri!

Comme ils sont anéantis tout à coup, emportés et détruits par une chute soudaine!

20 Ashtu si në një ëndërr, kur zgjohesh, kështu edhe ti, o Zot, kur të zgjohesh, do të përbuzësh pamjen e tyre të kotë.

Tel un songe au réveil, ainsi, les réveillant, Seigneur, tu mets avec mépris leur fantôme à néant.

21 Kur zemra ime acarohej dhe e ndjeja veten sikur më shponin nga brenda,

Quand mon cœur s'exaspérait, et que dans mes reins je sentais l'aiguillon,

22 unë isha pa mend dhe pa kuptim; para teje isha si një kafshë.

alors j'étais stupide, et dans l'ignorance, j'étais disposé comme une brute envers toi.

23 Por megjithatë unë jam gjithnjë me ty; ti më ke kapur nga dora e djathtë.

Cependant je te demeurai toujours attaché; tu me pris par la main, par ma droite.

24 Ti do të më udhëheqësh me këshillën tënde dhe do të më çosh pastaj në lavdi.

Par ta sagesse tu me conduiras, et enfin tu me recueilleras dans la gloire.

25 Cilin kam në qiell veç teje? Dhe mbi tokë nuk dëshiroj tjetër njeri veç teje.

Qui ai-je dans les Cieux? Et auprès de toi je n'aime rien sur la terre.

26 Mishi im dhe zemra ime nuk mund të ligështohen, por Perëndia është kështjella e zemrës sime dhe pjesa ime në përjetësi.

Que mon cœur et ma chair soient consumés, le rocher de mon cœur et ma part, c'est Dieu, à jamais!

27 Sepse ja, ata që largohen prej teje do të vdesin; ti shkatërron tërë ata që, duke kurvëruar, largohen prej teje.

Car voici, ceux qui te désertent, périssent; tu détruis tous ceux qui loin de toi vont se prostituer.

28 Por sa për mua, e mira është t’i afrohem Perëndisë; e kam bërë Zotin tim, Zotin, strehën time, për të treguar gjithë veprat e tua.

Mais pour moi, être près de Dieu, c'est mon bien. Je mets ma confiance dans le Seigneur, l'Éternel, afin de pouvoir raconter toutes tes œuvres.