Psalmet 73
1 Me siguri Perëndia është i mirë me Izraelin, me ata që janë të pastër nga zemra.
A Psalm of Asaph. Only — good to Israel [is] God, to the clean of heart. And I — as a little thing, My feet have been turned aside,
2 Por, sa për mua, gati gati po më pengoheshin këmbët dhe për pak hapat e mia do të shkisnin.
As nothing, have my steps slipped, For I have been envious of the boastful,
3 Sepse i kisha zili mburravecët, duke parë mirëqënien e njerëzve të këqij.
The peace of the wicked I see, That there are no bands at their death,
4 Sepse nuk ka dhembje në vdekjen e tyre, dhe trupi i tyre është i majmë.
And their might [is] firm.
5 Ata nuk po heqin si vdekatarët e tjerë, as pësojnë goditje si njerëzit e tjerë.
In the misery of mortals they are not, And with common men they are not plagued.
6 Prandaj kryelartësia i rrethon si një gjerdan dhe dhuna i mbështjell si një rrobe.
Therefore hath pride encircled them, Violence covereth them as a dress.
7 Sytë u dalin jashtë nga dhjami dhe përfytyrimet e çoroditura të zemrës së tyre vërshojnë.
Their eye hath come out from fat. The imaginations of the heart transgressed;
8 Ata tallen dhe kurdisin me pabesi shtypjen, flasin me arrogancë.
They do corruptly, And they speak in the wickedness of oppression, From on high they speak.
9 E drejtojnë gojën e tyre kundër qiellit dhe gjuha e tyre përshkon tokën.
They have set in the heavens their mouth, And their tongue walketh in the earth.
10 Prandaj njerëzit e tyre kthehen nga ajo anë dhe pijnë me të madhe ujërat e tyre,
Therefore do His people return hither, And waters of fulness are wrung out to them.
11 dhe thonë: “Si është e mundur që Perëndia të dijë çdo gjë dhe të ketë njohuri te Shumë i Larti?”.
And they have said, 'How hath God known? And is there knowledge in the Most High?'
12 Ja, këta janë të pabesë; megjithatë janë gjithnjë të qetë dhe i shtojnë pasuritë e tyre.
Lo, these [are] the wicked and easy ones of the age, They have increased strength.
13 Më kot, pra, pastrova zemrën time dhe i lava duart në pafajësinë time.
Only — a vain thing! I have purified my heart, And I wash in innocency my hands,
14 Sepse jam goditur tërë ditën dhe jam ndëshkuar çdo mëngjes.
And I am plagued all the day, And my reproof [is] every morning.
15 Sikur të kisha thënë: “Do të flas edhe unë kështu”, ja, do të kisha mohuar brezin e bijve të tu.
If I have said, 'I recount thus,' Lo, a generation of Thy sons I have deceived.
16 Atëherë kërkova ta kuptoj këtë gjë, por ajo m’u duk shumë e vështirë.
And I think to know this, Perverseness it [is] in mine eyes,
17 Deri sa hyra në shenjtoren e Perëndisë dhe mora parasysh fundin e tyre.
Till I come in to the sanctuaries of God, I attend to their latter end.
18 Me siguri, ti i vë në vënde të rrëshqitshme dhe kështu i bën që të bien në shkatërrim.
Only, in slippery places Thou dost set them, Thou hast caused them to fall to desolations.
19 Si u shkatërruan në një çast! Ata vdiqën të konsumuar nga tmerri!
How have they become a desolation as in a moment, They have been ended — consumed from terrors.
20 Ashtu si në një ëndërr, kur zgjohesh, kështu edhe ti, o Zot, kur të zgjohesh, do të përbuzësh pamjen e tyre të kotë.
As a dream from awakening, O Lord, In awaking, their image Thou despisest.
21 Kur zemra ime acarohej dhe e ndjeja veten sikur më shponin nga brenda,
For my heart doth show itself violent, And my reins prick themselves,
22 unë isha pa mend dhe pa kuptim; para teje isha si një kafshë.
And I am brutish, and do not know. A beast I have been with Thee.
23 Por megjithatë unë jam gjithnjë me ty; ti më ke kapur nga dora e djathtë.
And I [am] continually with Thee, Thou hast laid hold on my right hand.
24 Ti do të më udhëheqësh me këshillën tënde dhe do të më çosh pastaj në lavdi.
With Thy counsel Thou dost lead me, And after honour dost receive me.
25 Cilin kam në qiell veç teje? Dhe mbi tokë nuk dëshiroj tjetër njeri veç teje.
Whom have I in the heavens? And with Thee none I have desired in earth.
26 Mishi im dhe zemra ime nuk mund të ligështohen, por Perëndia është kështjella e zemrës sime dhe pjesa ime në përjetësi.
Consumed hath been my flesh and my heart, The rock of my heart and my portion [is] God to the age.
27 Sepse ja, ata që largohen prej teje do të vdesin; ti shkatërron tërë ata që, duke kurvëruar, largohen prej teje.
For, lo, those far from Thee do perish, Thou hast cut off every one, Who is going a whoring from Thee.
28 Por sa për mua, e mira është t’i afrohem Perëndisë; e kam bërë Zotin tim, Zotin, strehën time, për të treguar gjithë veprat e tua.
And I — nearness of God to me [is] good, I have placed in the Lord Jehovah my refuge, To recount all Thy works!
