Psalmet 73
1 Me siguri Perëndia është i mirë me Izraelin, me ata që janë të pastër nga zemra.
A Psalm of Asaph. Truly God [is] good to Israel, [even] to such as are of a clean heart.
2 Por, sa për mua, gati gati po më pengoheshin këmbët dhe për pak hapat e mia do të shkisnin.
But as for me, my feet were almost gone; my steps had well nigh slipped.
3 Sepse i kisha zili mburravecët, duke parë mirëqënien e njerëzve të këqij.
For I was envious at the foolish, [when] I saw the prosperity of the wicked.
4 Sepse nuk ka dhembje në vdekjen e tyre, dhe trupi i tyre është i majmë.
For [there are] no bands in their death: but their strength [is] firm.
5 Ata nuk po heqin si vdekatarët e tjerë, as pësojnë goditje si njerëzit e tjerë.
They [are] not in trouble [as other] men; neither are they afflicted like [other] men.
6 Prandaj kryelartësia i rrethon si një gjerdan dhe dhuna i mbështjell si një rrobe.
Therefore pride encompasseth them as a chain; violence covereth them [as] a garment.
7 Sytë u dalin jashtë nga dhjami dhe përfytyrimet e çoroditura të zemrës së tyre vërshojnë.
Their eyes stand out with fatness: they have more than heart could wish.
8 Ata tallen dhe kurdisin me pabesi shtypjen, flasin me arrogancë.
They are corrupt, and speak wickedly [concerning] oppression: they speak loftily.
9 E drejtojnë gojën e tyre kundër qiellit dhe gjuha e tyre përshkon tokën.
They set their mouth against the heavens, and their tongue walketh through the earth.
10 Prandaj njerëzit e tyre kthehen nga ajo anë dhe pijnë me të madhe ujërat e tyre,
Therefore his people return hither: and waters of a full [cup] are wrung out to them.
11 dhe thonë: “Si është e mundur që Perëndia të dijë çdo gjë dhe të ketë njohuri te Shumë i Larti?”.
And they say, How doth God know? and is there knowledge in the Most High?
12 Ja, këta janë të pabesë; megjithatë janë gjithnjë të qetë dhe i shtojnë pasuritë e tyre.
Behold, these [are] the ungodly, who prosper in the world; they increase [in] riches.
13 Më kot, pra, pastrova zemrën time dhe i lava duart në pafajësinë time.
Verily I have cleansed my heart [in] vain, and washed my hands in innocence.
14 Sepse jam goditur tërë ditën dhe jam ndëshkuar çdo mëngjes.
For all the day long have I been afflicted, and chastened every morning.
15 Sikur të kisha thënë: “Do të flas edhe unë kështu”, ja, do të kisha mohuar brezin e bijve të tu.
If I say, I will speak thus; behold, I should offend [against] the generation of thy children.
16 Atëherë kërkova ta kuptoj këtë gjë, por ajo m’u duk shumë e vështirë.
When I thought to know this, it [was] too painful for me;
17 Deri sa hyra në shenjtoren e Perëndisë dhe mora parasysh fundin e tyre.
Until I went into the sanctuary of God; [then] I understood their end.
18 Me siguri, ti i vë në vënde të rrëshqitshme dhe kështu i bën që të bien në shkatërrim.
Surely thou didst set them in slippery places: thou didst cast them down into destruction.
19 Si u shkatërruan në një çast! Ata vdiqën të konsumuar nga tmerri!
How are they [brought] into desolation, as in a moment! they are utterly consumed with terrors.
20 Ashtu si në një ëndërr, kur zgjohesh, kështu edhe ti, o Zot, kur të zgjohesh, do të përbuzësh pamjen e tyre të kotë.
As a dream when [one] awaketh; [so], O LORD, when thou awakest, thou wilt despise their image.
21 Kur zemra ime acarohej dhe e ndjeja veten sikur më shponin nga brenda,
Thus my heart was grieved, and I was pricked in my reins.
22 unë isha pa mend dhe pa kuptim; para teje isha si një kafshë.
So foolish [was] I, and ignorant: I was [as] a beast before thee.
23 Por megjithatë unë jam gjithnjë me ty; ti më ke kapur nga dora e djathtë.
Nevertheless I [am] continually with thee: thou hast held [me] by my right hand.
24 Ti do të më udhëheqësh me këshillën tënde dhe do të më çosh pastaj në lavdi.
Thou wilt guide me with thy counsel, and afterward receive me [to] glory.
25 Cilin kam në qiell veç teje? Dhe mbi tokë nuk dëshiroj tjetër njeri veç teje.
Whom have I in heaven [but thee]? and [there is] none upon earth [that] I desire besides thee.
26 Mishi im dhe zemra ime nuk mund të ligështohen, por Perëndia është kështjella e zemrës sime dhe pjesa ime në përjetësi.
My flesh and my heart faileth: [but] God [is] the strength of my heart, and my portion for ever.
27 Sepse ja, ata që largohen prej teje do të vdesin; ti shkatërron tërë ata që, duke kurvëruar, largohen prej teje.
For lo, they that are far from thee shall perish: thou hast destroyed all them that go astray from thee.
28 Por sa për mua, e mira është t’i afrohem Perëndisë; e kam bërë Zotin tim, Zotin, strehën time, për të treguar gjithë veprat e tua.
But [it is] good for me to draw near to God: I have put my trust in the Lord GOD, that I may declare all thy works.
