Psalmet 73
1 Me siguri Perëndia është i mirë me Izraelin, me ata që janë të pastër nga zemra.
BOOK THIRD: “A Psalm of Assaph.” Truly God is good to Israel, to such as are pure of heart.
2 Por, sa për mua, gati gati po më pengoheshin këmbët dhe për pak hapat e mia do të shkisnin.
But as for me, it lacked but little that my feet had been moved: almost nothing was needed that my steps had slipped.
3 Sepse i kisha zili mburravecët, duke parë mirëqënien e njerëzve të këqij.
For I was envious at the arrogant, when I saw the prosperity of the wicked.
4 Sepse nuk ka dhembje në vdekjen e tyre, dhe trupi i tyre është i majmë.
For there are no deadly fetters for them, but their strength is firm.
5 Ata nuk po heqin si vdekatarët e tjerë, as pësojnë goditje si njerëzit e tjerë.
They share not in the trouble of mortals, and with men are they not afflicted.
6 Prandaj kryelartësia i rrethon si një gjerdan dhe dhuna i mbështjell si një rrobe.
Therefore is pride their neck-chain: violence envelopeth them as a garment.
7 Sytë u dalin jashtë nga dhjami dhe përfytyrimet e çoroditura të zemrës së tyre vërshojnë.
Their eyes start out from fatness: they have exceeded their heart's imaginings.
8 Ata tallen dhe kurdisin me pabesi shtypjen, flasin me arrogancë.
They scorn, and speak wickedly of oppression: loftily do they speak.
9 E drejtojnë gojën e tyre kundër qiellit dhe gjuha e tyre përshkon tokën.
They set their mouth in the heavens, and their tongue walketh busily on the earth.
10 Prandaj njerëzit e tyre kthehen nga ajo anë dhe pijnë me të madhe ujërat e tyre,
Therefore do his people turn away hither: and waters of a full cup are drained by them.
11 dhe thonë: “Si është e mundur që Perëndia të dijë çdo gjë dhe të ketë njohuri te Shumë i Larti?”.
And they say, How should God know? and is there knowledge in the Most High?
12 Ja, këta janë të pabesë; megjithatë janë gjithnjë të qetë dhe i shtojnë pasuritë e tyre.
Behold, these are the wicked; and yet prospering continually they increase in wealth.
13 Më kot, pra, pastrova zemrën time dhe i lava duart në pafajësinë time.
Verily in vain have I thus cleansed my heart, and have washed in innocency my hands:
14 Sepse jam goditur tërë ditën dhe jam ndëshkuar çdo mëngjes.
While I was afflicted all the day, and my chastisement [came] every morning.
15 Sikur të kisha thënë: “Do të flas edhe unë kështu”, ja, do të kisha mohuar brezin e bijve të tu.
But if I were to say, I will speak thus: behold, I would be treacherous against the generation of thy children.
16 Atëherë kërkova ta kuptoj këtë gjë, por ajo m’u duk shumë e vështirë.
And when I should think to know this, it would be trouble in my eyes;
17 Deri sa hyra në shenjtoren e Perëndisë dhe mora parasysh fundin e tyre.
Until I enter into the sanctuary of God; and understand what their future will be.
18 Me siguri, ti i vë në vënde të rrëshqitshme dhe kështu i bën që të bien në shkatërrim.
Surely thou placest them on slippery spots: thou lettest them fall down into destruction.
19 Si u shkatërruan në një çast! Ata vdiqën të konsumuar nga tmerri!
How are they brought into desolation, as in a moment! they perish, they come to their end with terrific events.
20 Ashtu si në një ëndërr, kur zgjohesh, kështu edhe ti, o Zot, kur të zgjohesh, do të përbuzësh pamjen e tyre të kotë.
As a dream after awaking, O Lord, reject thou in wrath their image.
21 Kur zemra ime acarohej dhe e ndjeja veten sikur më shponin nga brenda,
For it fermented in my heart, and in my reins I felt sharp thrusts;
22 unë isha pa mend dhe pa kuptim; para teje isha si një kafshë.
But I was indeed foolish, and I knew it not: I was as a [thoughtless] beast with thee.
23 Por megjithatë unë jam gjithnjë me ty; ti më ke kapur nga dora e djathtë.
Nevertheless I am continually with thee: thou hast seized hold of me by my right hand.
24 Ti do të më udhëheqësh me këshillën tënde dhe do të më çosh pastaj në lavdi.
With thy counsel wilt thou guide me, and afterward take me on to glory.
25 Cilin kam në qiell veç teje? Dhe mbi tokë nuk dëshiroj tjetër njeri veç teje.
Whom have I in heaven? and beside thee I desire nothing upon earth.
26 Mishi im dhe zemra ime nuk mund të ligështohen, por Perëndia është kështjella e zemrës sime dhe pjesa ime në përjetësi.
Though my flesh and my heart should fall; yet the rock of my heart, and my portion will be God for ever.
27 Sepse ja, ata që largohen prej teje do të vdesin; ti shkatërron tërë ata që, duke kurvëruar, largohen prej teje.
For, lo, those that are far from thee shall perish: thou destroyest every one that strayeth away from thee.
28 Por sa për mua, e mira është t’i afrohem Perëndisë; e kam bërë Zotin tim, Zotin, strehën time, për të treguar gjithë veprat e tua.
But as regardeth me, to draw near to God is good for me: I have put in the Lord Eternal my trust, that I may relate all thy works.
