Psalmet 73
1 Me siguri Perëndia është i mirë me Izraelin, me ata që janë të pastër nga zemra.
BOOK III A Psalm of Asaph. Surely God is good to Israel, even to such as are pure in heart.
2 Por, sa për mua, gati gati po më pengoheshin këmbët dhe për pak hapat e mia do të shkisnin.
But as for me, my feet were almost gone; my steps had well nigh slipped.
3 Sepse i kisha zili mburravecët, duke parë mirëqënien e njerëzve të këqij.
For I was envious at the arrogant, when I saw the prosperity of the wicked.
4 Sepse nuk ka dhembje në vdekjen e tyre, dhe trupi i tyre është i majmë.
For there are no pangs at their death, and their body is sound.
5 Ata nuk po heqin si vdekatarët e tjerë, as pësojnë goditje si njerëzit e tjerë.
In the trouble of man they are not; neither are they plagued like men.
6 Prandaj kryelartësia i rrethon si një gjerdan dhe dhuna i mbështjell si një rrobe.
Therefore pride is as a chain about their neck; violence covereth them as a garment.
7 Sytë u dalin jashtë nga dhjami dhe përfytyrimet e çoroditura të zemrës së tyre vërshojnë.
Their eyes stand forth from fatness; they are gone beyond the imaginations of their heart.
8 Ata tallen dhe kurdisin me pabesi shtypjen, flasin me arrogancë.
They scoff, and in wickedness utter oppression; they speak as if there were none on high.
9 E drejtojnë gojën e tyre kundër qiellit dhe gjuha e tyre përshkon tokën.
They have set their mouth against the heavens, and their tongue walketh through the earth.
10 Prandaj njerëzit e tyre kthehen nga ajo anë dhe pijnë me të madhe ujërat e tyre,
Therefore His people return hither; and waters of fullness are drained out by them.
11 dhe thonë: “Si është e mundur që Perëndia të dijë çdo gjë dhe të ketë njohuri te Shumë i Larti?”.
And they say: 'How doth God know? And is there knowledge in the Most High?'
12 Ja, këta janë të pabesë; megjithatë janë gjithnjë të qetë dhe i shtojnë pasuritë e tyre.
Behold, such are the wicked; and they that are always at ease increase riches.
13 Më kot, pra, pastrova zemrën time dhe i lava duart në pafajësinë time.
Surely in vain have I cleansed my heart, and washed my hands in innocency;
14 Sepse jam goditur tërë ditën dhe jam ndëshkuar çdo mëngjes.
For all the day have I been plagued, and my chastisement came every morning.
15 Sikur të kisha thënë: “Do të flas edhe unë kështu”, ja, do të kisha mohuar brezin e bijve të tu.
If I had said: 'I will speak thus', behold, I had been faithless to the generation of Thy children.
16 Atëherë kërkova ta kuptoj këtë gjë, por ajo m’u duk shumë e vështirë.
And when I pondered how I might know this, it was wearisome in mine eyes;
17 Deri sa hyra në shenjtoren e Perëndisë dhe mora parasysh fundin e tyre.
Until I entered into the sanctuary of God, and considered their end.
18 Me siguri, ti i vë në vënde të rrëshqitshme dhe kështu i bën që të bien në shkatërrim.
Surely Thou settest them in slippery places; Thou hurlest them down to utter ruin.
19 Si u shkatërruan në një çast! Ata vdiqën të konsumuar nga tmerri!
How are they become a desolation in a moment! They are wholly consumed by terrors.
20 Ashtu si në një ëndërr, kur zgjohesh, kështu edhe ti, o Zot, kur të zgjohesh, do të përbuzësh pamjen e tyre të kotë.
As a dream when one awaketh, so, O Lord, when Thou arousest Thyself, Thou wilt despise their semblance.
21 Kur zemra ime acarohej dhe e ndjeja veten sikur më shponin nga brenda,
For my heart was in a ferment, and I was pricked in my reins.
22 unë isha pa mend dhe pa kuptim; para teje isha si një kafshë.
But I was brutish, and ignorant; I was as a beast before Thee.
23 Por megjithatë unë jam gjithnjë me ty; ti më ke kapur nga dora e djathtë.
Nevertheless I am continually with Thee; Thou holdest my right hand.
24 Ti do të më udhëheqësh me këshillën tënde dhe do të më çosh pastaj në lavdi.
Thou wilt guide me with Thy counsel, and afterward receive me with glory.
25 Cilin kam në qiell veç teje? Dhe mbi tokë nuk dëshiroj tjetër njeri veç teje.
Whom have I in heaven but Thee? And beside Thee I desire none upon earth.
26 Mishi im dhe zemra ime nuk mund të ligështohen, por Perëndia është kështjella e zemrës sime dhe pjesa ime në përjetësi.
My flesh and my heart faileth; but God is the rock of my heart and my portion for ever.
27 Sepse ja, ata që largohen prej teje do të vdesin; ti shkatërron tërë ata që, duke kurvëruar, largohen prej teje.
For, lo, they that go far from Thee shall perish; Thou dost destroy all them that go astray from Thee.
28 Por sa për mua, e mira është t’i afrohem Perëndisë; e kam bërë Zotin tim, Zotin, strehën time, për të treguar gjithë veprat e tua.
But as for me, the nearness of God is my good; I have made the Lord GOD my refuge, that I may tell of all Thy works.
