Psalmet 73
1 Me siguri Perëndia është i mirë me Izraelin, me ata që janë të pastër nga zemra.
A Psalm of Asaph. Surely God is good to Israel, [Even] to such as are pure in heart.
2 Por, sa për mua, gati gati po më pengoheshin këmbët dhe për pak hapat e mia do të shkisnin.
But as for me, my feet were almost gone; My steps had well nigh slipped.
3 Sepse i kisha zili mburravecët, duke parë mirëqënien e njerëzve të këqij.
For I was envious at the arrogant, When I saw the prosperity of the wicked.
4 Sepse nuk ka dhembje në vdekjen e tyre, dhe trupi i tyre është i majmë.
For there are no pangs in their death; But their strength is firm.
5 Ata nuk po heqin si vdekatarët e tjerë, as pësojnë goditje si njerëzit e tjerë.
They are not in trouble as [other] men; Neither are they plagued like [other] men.
6 Prandaj kryelartësia i rrethon si një gjerdan dhe dhuna i mbështjell si një rrobe.
Therefore pride is as a chain about their neck; Violence covereth them as a garment.
7 Sytë u dalin jashtë nga dhjami dhe përfytyrimet e çoroditura të zemrës së tyre vërshojnë.
Their eyes stand out with fatness: They have more than heart could wish.
8 Ata tallen dhe kurdisin me pabesi shtypjen, flasin me arrogancë.
They scoff, and in wickedness utter oppression: They speak loftily.
9 E drejtojnë gojën e tyre kundër qiellit dhe gjuha e tyre përshkon tokën.
They have set their mouth in the heavens, And their tongue walketh through the earth.
10 Prandaj njerëzit e tyre kthehen nga ajo anë dhe pijnë me të madhe ujërat e tyre,
Therefore his people return hither: And waters of a full [cup] are drained by them.
11 dhe thonë: “Si është e mundur që Perëndia të dijë çdo gjë dhe të ketë njohuri te Shumë i Larti?”.
And they say, How doth God know? And is there knowledge in the Most High?
12 Ja, këta janë të pabesë; megjithatë janë gjithnjë të qetë dhe i shtojnë pasuritë e tyre.
Behold, these are the wicked; And, being alway at ease, they increase in riches.
13 Më kot, pra, pastrova zemrën time dhe i lava duart në pafajësinë time.
Surely in vain have I cleansed my heart, And washed my hands in innocency;
14 Sepse jam goditur tërë ditën dhe jam ndëshkuar çdo mëngjes.
For all the day long have I been plagued, And chastened every morning.
15 Sikur të kisha thënë: “Do të flas edhe unë kështu”, ja, do të kisha mohuar brezin e bijve të tu.
If I had said, I will speak thus; Behold, I had dealt treacherously with the generation of thy children.
16 Atëherë kërkova ta kuptoj këtë gjë, por ajo m’u duk shumë e vështirë.
When I thought how I might know this, It was too painful for me;
17 Deri sa hyra në shenjtoren e Perëndisë dhe mora parasysh fundin e tyre.
Until I went into the sanctuary of God, And considered their latter end.
18 Me siguri, ti i vë në vënde të rrëshqitshme dhe kështu i bën që të bien në shkatërrim.
Surely thou settest them in slippery places: Thou castest them down to destruction.
19 Si u shkatërruan në një çast! Ata vdiqën të konsumuar nga tmerri!
How are they become a desolation in a moment! They are utterly consumed with terrors.
20 Ashtu si në një ëndërr, kur zgjohesh, kështu edhe ti, o Zot, kur të zgjohesh, do të përbuzësh pamjen e tyre të kotë.
As a dream when one awaketh, So, O Lord, when thou awakest, thou wilt despise their image.
21 Kur zemra ime acarohej dhe e ndjeja veten sikur më shponin nga brenda,
For my soul was grieved, And I was pricked in my heart:
22 unë isha pa mend dhe pa kuptim; para teje isha si një kafshë.
So brutish was I, and ignorant; I was [as] a beast before thee.
23 Por megjithatë unë jam gjithnjë me ty; ti më ke kapur nga dora e djathtë.
Nevertheless I am continually with thee: Thou hast holden my right hand.
24 Ti do të më udhëheqësh me këshillën tënde dhe do të më çosh pastaj në lavdi.
Thou wilt guide me with thy counsel, And afterward receive me to glory.
25 Cilin kam në qiell veç teje? Dhe mbi tokë nuk dëshiroj tjetër njeri veç teje.
Whom have I in heaven [but thee]? And there is none upon earth that I desire besides thee.
26 Mishi im dhe zemra ime nuk mund të ligështohen, por Perëndia është kështjella e zemrës sime dhe pjesa ime në përjetësi.
My flesh and my heart faileth; [But] God is the strength of my heart and my portion for ever.
27 Sepse ja, ata që largohen prej teje do të vdesin; ti shkatërron tërë ata që, duke kurvëruar, largohen prej teje.
For, lo, they that are far from thee shall perish: Thou hast destroyed all them that play the harlot, [departing] from thee.
28 Por sa për mua, e mira është t’i afrohem Perëndisë; e kam bërë Zotin tim, Zotin, strehën time, për të treguar gjithë veprat e tua.
But it is good for me to draw near unto God: I have made the Lord Jehovah my refuge, That I may tell of all thy works.
