Psalmet 71

1 Unë po gjej strehë te ti, o Zot, bëj që të mos hutohem kurrë.

In te mi rifugio, Signore, ch'io non resti confuso in eterno.

2 Në emër të drejtësisë sate, më çliro dhe më shpëto; zgjate veshin tënd ndaj meje dhe më shpëto.

Liberami, difendimi per la tua giustizia, porgimi ascolto e salvami.

3 Ti je për mua një kështjellë shpëtimi, ku unë mund të shkoj gjithnjë; ti ke urdhëruar shpëtimin tim, sepse je shkëmbi dhe kështjella ime.

Sii per me rupe di difesa, baluardo inaccessibile, poiché tu sei mio rifugio e mia fortezza.

4 Perëndia im, më çliro nga dora e të pabesit, nga dora e të çoroditurit dhe të atij që përdor dhunën.

Mio Dio, salvami dalle mani dell'empio, dalle mani dell'iniquo e dell'oppressore.

5 Sepse ti je shpresa ime, o Zot, o Zot, besimi im që kurse isha fëmijë.

Sei tu, Signore, la mia speranza, la mia fiducia fin dalla mia giovinezza.

6 Ti ke qenë përkrahja ime qysh në bark të nënes sime; ti më nxore nga barku i nënës sime; ty do të drejtohet gjithnjë lëvdimi im.

Su di te mi appoggiai fin dal grembo materno, dal seno di mia madre tu sei il mio sostegno; a te la mia lode senza fine.

7 Jam bërë për shumë njerëz si një mrekulli, por ti je streha e fortë.

Sono parso a molti quasi un prodigio: eri tu il mio rifugio sicuro.

8 Goja ime është plot me lëvdimet e tua dhe shpall lavdinë tënde tërë ditën.

Della tua lode è piena la mia bocca, della tua gloria, tutto il giorno.

9 Mos më hidh poshtë në kohën e pleqërisë; mos më braktis kur forca ime po pakësohet.

Non mi respingere nel tempo della vecchiaia, non abbandonarmi quando declinano le mie forze.

10 Sepse armiqtë e mi flasin kundër meje, dhe ata që kanë ngritur pusi kundër jetës sime thurrin komplote bashkë,

Contro di me parlano i miei nemici, coloro che mi spiano congiurano insieme:

11 duke thënë: “Perëndia e ka braktisur; ndiqeni dhe kapeni, sepse nuk ka njeri që ta çlirojë”.

«Dio lo ha abbandonato, inseguitelo, prendetelo, perché non ha chi lo liberi».

12 O Perëndi, mos u largo nga unë; Perëndia im, nxito të më ndihmosh.

O Dio, non stare lontano: Dio mio, vieni presto ad aiutarmi.

13 U ngatërrofshin dhe u asgjesofshin kundërshtarët e jetës sime; u mbulofshin me poshtërsi dhe me turp ata që dëshërojnë të më bëjnë të keqen.

Siano confusi e annientati quanti mi accusano, siano coperti d'infamia e di vergogna quanti cercano la mia sventura.

14 Por unë do të kem shpresa gjithnjë dhe do të të lëvdoj gjithnjë e më tepër.

Io, invece, non cesso di sperare, moltiplicherò le tue lodi.

15 Goja ime do të tregojë tërë ditën drejtësinë tënde dhe çlirimet e tua, sepse nuk njoh numrin e tyre.

La mia bocca annunzierà la tua giustizia, proclamerà sempre la tua salvezza, che non so misurare.

16 Do të thellohem në veprat e fuqishme të Zotit, të Zotit, dhe do të kujtoj drejtësinë tënde, vetëm tënden.

Dirò le meraviglie del Signore, ricorderò che tu solo sei giusto.

17 O Perëndi, ti më ke mësuar që në fëmijëri; dhe deri më sot unë kam shpallur mrekullitë e tua.

Tu mi hai istruito, o Dio, fin dalla giovinezza e ancora oggi proclamo i tuoi prodigi.

18 Edhe tani që jam plakur dhe jam thinjur, o Perëndi, mos më braktis deri sa t’i kem treguar këtij brezi fuqinë tënde dhe mrekullitë e tua gjithë atyre që do të vijnë.

E ora, nella vecchiaia e nella canizie, Dio, non abbandonarmi, finché io annunzi la tua potenza, a tutte le generazioni le tue meraviglie.

19 Edhe drejtësia jote, o Perëndi, arrin deri në lartësitë e qiejve; ti ke bërë gjëra të mëdha. O Perëndi, kush të përngjan ty?

La tua giustizia, Dio, è alta come il cielo, tu hai fatto cose grandi: chi è come te, o Dio?

20 Ti, që më bëre të provoj shumë fatkeqësira, të rënda, do të më japësh përsëri jetën dhe do të më bësh të ngrihem lart nga humnerat e tokës.

Mi hai fatto provare molte angosce e sventure: mi darai ancora vita, mi farai risalire dagli abissi della terra,

21 Ti do të rritesh madhështinë time dhe do të kthehesh të më ngushëllosh.

accrescerai la mia grandezza e tornerai a consolarmi.

22 Dhe unë do të lëvdoj me harpe për besnikërinë tënde, o Perëndia im, dhe do të këndoj lavdet e tua me qeste, o i Shenjti i Izraelit.

Allora ti renderò grazie sull'arpa, per la tua fedeltà, o mio Dio; ti canterò sulla cetra, o santo d'Israele.

23 Buzët e mia do të ngazëllojnë kur do të këndoj lavdet e tua bashkë me shpirtin tim, që ti ke shpenguar.

Cantando le tue lodi, esulteranno le mie labbra e la mia vita, che tu hai riscattato.

24 Edhe gjuha ime do të flasë tërë ditën për drejtësinë tënde, sepse janë turpëruar dhe janë hutuar ata që kërkonin të më bënin të keqen.

Anche la mia lingua tutto il giorno proclamerà la tua giustizia, quando saranno confusi e umiliati quelli che cercano la mia rovina.