Psalmet 69

1 Shpëtomë, o Perëndi, se ujërat më kanë arritur deri në grykë.

För sångmästaren, efter "Liljor"; av David. Fräls mig, Gud; ty vattnen tränga mig inpå livet.

2 Jam zhytur në një batak të thellë dhe nuk gjej asnjë pikë mbështetjeje; kam arritur në ujëra të thella dhe rryma më rrëmben me vete.

Jag har sjunkit ned i djup dy, där ingen botten är; jag har kommit i djupa vatten, och svallet vill fördränka mig.

3 Jam lodhur duke bërtitur, gryka më është tharë; sytë e mi konsumohen në pritje të Perëndisë tim.

Jag har ropat mig trött, min strupe är förtorkad; mina ögon försmäkta av förbidan efter min Gud.

4 Ata që më urrejnë pa shkak janë më të shumtë se flokët e mi; janë të fuqishëm ata që duan të më shkatërrojnë dhe që janë pa të drejtë armiq të mi; jam i detyruar të kthej atë që nuk kam vjedhur.

Flera än håren på mitt huvud äro de som hata mig utan sak; många äro de som vilja förgöra mig, de som äro mina fiender utan skäl; vad jag icke har rövat, det måste jag gälda.

5 O Perëndi, ti e di marrëzinë time dhe fajet e mia nuk të janë fshehur.

Du, o Gud, känner min dårskap, och mina skulder äro icke förborgade för dig.

6 Mos u ngatërrofshin për shkakun tim ata që kanë shpresë te ti, o Zot, Zoti i ushtrive; mos u turpërofshin për shkakun tim ata që të kërkojnë, o Perëndi i Izraelit.

Låt icke i mig dem komma på skam, som förbida dig, Herre, HERRE Sebaot; Låt icke i mig dem varda till blygd, som söka dig, du Israels Gud.

7 Për hir të dashurisë sate unë po heq një poshtërim dhe turpi më mbulon fytyrën.

Ty för din skull bär jag smälek, för din skull höljer blygsel mitt ansikte;

8 Unë jam i bërë një i huaj për vëllezërit e mi dhe për bijtë e nënes sime.

främmande har jag blivit för mina bröder och en främling för min moders barn.

9 Sepse zelli i shtëpisë sate më ka përpirë dhe fyerjet e rënda të atij që të fyen kanë rënë mbi mua.

Ty nitälskan för ditt hus har förtärt mig, och dina smädares smädelser hava fallit över mig.

10 Kam qarë duke pikëlluar shpirtin tim me agjërim, por kjo më ka sjellë çnderim.

Jag grät, ja, min själ grät under fasta, men det blev mig till smälek.

11 Kam veshur madje si rroba një thes, por u bëra për ta objekt talljeje.

Jag klädde mig i sorgdräkt, men jag blev för dem ett ordspråk.

12 Ata që ulen te porta flasin për mua, dhe u bëra kënga e pijanecëve.

Om mig tassla de, när de sitta i porten; i dryckeslag göra de visor om mig.

13 Por sa për mua, o Zot, lutja ime të drejtohet ty, o Zot, në kohë të pranueshme; në dhembshurinë tënde të madhe përgjigjmu, o Perëndi, në shpëtimin tënd të siguruar.

Men jag kommer med min bön till dig, HERRE, i behaglig tid, genom din stora nåd, o Gud; svara mig i din frälsande trofasthet.

14 Më nxirr nga bataku që të mos fundosem në të, dhe bëj që të çlirohem nga ata që më urrejnë dhe nga ujërat e thella.

Rädda mig ur dyn, så att jag icke sjunker ned; låt mig bliva räddad från dem som hata mig och från de djupa vattnen.

15 Mos më mbuloftë rryma e ujërave, mos më përpiftë humnera dhe mos u mbylltë gryka e pusit mbi mua.

Låt icke vattensvallet fördränka mig eller djupet uppsluka mig; och låt ej graven tillsluta sitt gap över mig.

16 Përgjigjmu, o Zot, sepse mirësia jote është e çmuar; në dhembshuritë e tua të mëdha sillu nga unë.

Svara mig, HERRE, ty god är din nåd; vänd dig till mig efter din stora barmhärtighet.

17 Mos e fshih fytyrën tënde nga shërbëtori yt, sepse jam në ankth; nxito të më përgjigjesh.

Fördölj icke ditt ansikte för din tjänare, ty jag är i nöd; skynda att svara mig.

18 Afrohu te unë dhe më shpjego; çliromë nga armiqtë e mi.

Kom till min själ och förlossa henne; befria mig för mina fienders skull.

19 Ti e njeh poshtërsinë time, turpin tim dhe çnderimin tim; armiqtë e mi janë të gjithë para teje.

Du känner min smälek, min skam och blygd; du ser alla mina ovänner.

20 Fyerja e rëndë më ka copëtuar zemrën dhe jam plot hidhërime; prita dikë që të më përdëllentë por më kot; prita dikë që të më ngushëllonte, por nuk u paraqit asnjë.

Smälek har krossat mitt hjärta, så att jag är vanmäktig; jag väntade på medlidande, men där var intet, och på tröstare, men jag fann ingen.

21 Më dhanë përkundrazi vrer në vend të ushqimit dhe për të ma shuar etjen më dhanë për të pirë uthull.

De gåvo mig galla att äta, och ättika att dricka, i min törst.

22 U bëftë tryeza e tyre një lak para tyre, dhe begatia e tyre një kurth.

Må deras bord framför dem bliva till en snara och till ett giller, bäst de gå där säkra;

23 Ju errshin sytë atyre kështu që të mos shohin më, dhe bëj që ijët e tyre të lëkunden vazhdimisht.

må deras ögon förmörkas, så att de icke se; gör deras länder vacklande alltid.

24 Zbraz mbi ta zemërimin tënd dhe i zëntë zjarri i indinjatës sate.

Gjut ut över dem din ogunst, och låt din vredes glöd hinna upp dem.

25 Banesa e tyre u shkretoftë dhe askush mos banoftë në çadrat e tyre,

Deras gård blive öde, ingen må finnas, som bor i deras hyddor,

26 sepse përndjekin atë që ti ke goditur dhe flasin me kënaqësi për dhembjen e atyre që ti ke plagosur.

eftersom de förfölja dem som du själv har slagit och orda om huru de plågas, som du har stungit.

27 Shto këtë faj fajit të tyre dhe mos arrifshin kurrë të kenë pjesë në drejtësinë tënde.

Låt dem gå från missgärning till missgärning, och låt dem icke komma till din rättfärdighet.

28 U shofshin nga libri i jetës dhe mos u shkrofshin midis të drejtëve.

Må de utplånas ur de levandes bok och icke varda uppskrivna bland de rättfärdiga.

29 Tani jam i hidhëruar dhe i dëshpëruar; shpëtimi yt, o Perëndi, më lartoftë.

Men mig som är betryckt och plågad, mig skall din frälsning, o Gud, beskydda.

30 Unë do ta kremtoj emrin e Perëndisë me një këngë, dhe do ta madhështoj me lavde.

Jag vill lova Guds namn med sång och upphöja honom med tacksägelse.

31 Dhe kjo do t’i pëlqejë Zotit më tepër se një ka o një dem me brirë dhe thonj.

Det skall behaga HERREN bättre än någon tjur, något offerdjur med horn och klövar.

32 Njerëzit e përulur do të shohin dhe do të gëzohen; dhe për ju që kërkoni Perëndinë, u përtëriftë zemra juaj.

När de ödmjuka se det, skola de glädja sig; I som söken Gud, edra hjärtan skola leva.

33 Sepse Zoti kënaq nevojtarët dhe nuk përçmon robërit e tij.

Ty HERREN lyssnar till de fattiga och föraktar icke sina fångna.

34 E mburrshin qiejtë dhe toka, detet dhe gjithçka lëviz në to.

Honom love himmelen och jorden, havet och allt vad som rör sig däri.

35 Sepse Perëndia do të shpëtojë Sionin dhe do të rindërtojë qytetet e Judës; atëherë ata do të banojnë në to dhe do t’i zotërojnë.

Ty Gud skall frälsa Sion, han skall bygga upp Juda städer; man skall bo i dem och besitta landet.

36 Dhe pasardhësit e shërbëtorëve të tij do të kenë trashëgiminë dhe ata që e duan emrin e tij do të banojnë aty.

Hans tjänares barn skola få det till arvedel, och de som älska hans namn skola bo däri.