Psalmet 69

1 Shpëtomë, o Perëndi, se ujërat më kanë arritur deri në grykë.

För sångmästaren, efter »Liljor»; av David.

2 Jam zhytur në një batak të thellë dhe nuk gjej asnjë pikë mbështetjeje; kam arritur në ujëra të thella dhe rryma më rrëmben me vete.

Fräls mig, Gud; ty vattnen tränga mig inpå livet.

3 Jam lodhur duke bërtitur, gryka më është tharë; sytë e mi konsumohen në pritje të Perëndisë tim.

Jag har sjunkit ned i djup dy, där ingen botten är; jag har kommit i djupa vatten, och svallet vill fördränka mig.

4 Ata që më urrejnë pa shkak janë më të shumtë se flokët e mi; janë të fuqishëm ata që duan të më shkatërrojnë dhe që janë pa të drejtë armiq të mi; jam i detyruar të kthej atë që nuk kam vjedhur.

Jag har ropat mig trött, min strupe är förtorkad; mina ögon försmäkta av förbidan efter min Gud.

5 O Perëndi, ti e di marrëzinë time dhe fajet e mia nuk të janë fshehur.

Flera än håren på mitt huvud äro de som hata mig utan sak; många äro de som vilja förgöra mig, de som äro mina fiender utan skäl; vad jag icke har rövat, det måste jag gälda.

6 Mos u ngatërrofshin për shkakun tim ata që kanë shpresë te ti, o Zot, Zoti i ushtrive; mos u turpërofshin për shkakun tim ata që të kërkojnë, o Perëndi i Izraelit.

Du, o Gud, känner min dårskap, och mina skulder äro icke förborgade för dig.

7 Për hir të dashurisë sate unë po heq një poshtërim dhe turpi më mbulon fytyrën.

Låt icke i mig dem komma på skam, som förbida dig, Herre, HERRE Sebaot; Låt icke i mig dem varda till blygd, som söka dig, du Israels Gud.

8 Unë jam i bërë një i huaj për vëllezërit e mi dhe për bijtë e nënes sime.

Ty för din skull bär jag smälek, för din skull höljer blygsel mitt ansikte;

9 Sepse zelli i shtëpisë sate më ka përpirë dhe fyerjet e rënda të atij që të fyen kanë rënë mbi mua.

främmande har jag blivit för mina bröder och en främling för min moders barn.

10 Kam qarë duke pikëlluar shpirtin tim me agjërim, por kjo më ka sjellë çnderim.

Ty nitälskan för ditt hus har förtärt mig, och dina smädares smädelser hava fallit över mig.

11 Kam veshur madje si rroba një thes, por u bëra për ta objekt talljeje.

Jag grät, ja, min själ grät under fasta, men det blev mig till smälek.

12 Ata që ulen te porta flasin për mua, dhe u bëra kënga e pijanecëve.

Jag klädde mig i sorgdräkt, men jag blev för dem ett ordspråk.

13 Por sa për mua, o Zot, lutja ime të drejtohet ty, o Zot, në kohë të pranueshme; në dhembshurinë tënde të madhe përgjigjmu, o Perëndi, në shpëtimin tënd të siguruar.

Om mig tassla de, när de sitta i porten; i dryckeslag göra de visor om mig.

14 Më nxirr nga bataku që të mos fundosem në të, dhe bëj që të çlirohem nga ata që më urrejnë dhe nga ujërat e thella.

Men jag kommer med min bön till dig, HERRE, i behaglig tid, genom din stora nåd, o Gud; svara mig i din frälsande trofasthet.

15 Mos më mbuloftë rryma e ujërave, mos më përpiftë humnera dhe mos u mbylltë gryka e pusit mbi mua.

Rädda mig ur dyn, så att jag icke sjunker ned; låt mig bliva räddad från dem som hata mig och från de djupa vattnen.

16 Përgjigjmu, o Zot, sepse mirësia jote është e çmuar; në dhembshuritë e tua të mëdha sillu nga unë.

Låt icke vattensvallet fördränka mig eller djupet uppsluka mig; och låt ej graven tillsluta sitt gap över mig.

17 Mos e fshih fytyrën tënde nga shërbëtori yt, sepse jam në ankth; nxito të më përgjigjesh.

Svara mig, HERRE, ty god är din nåd; vänd dig till mig efter din stora barmhärtighet.

18 Afrohu te unë dhe më shpjego; çliromë nga armiqtë e mi.

Fördölj icke ditt ansikte för din tjänare, ty jag är i nöd; skynda att svara mig.

19 Ti e njeh poshtërsinë time, turpin tim dhe çnderimin tim; armiqtë e mi janë të gjithë para teje.

Kom till min själ och förlossa henne; befria mig för mina fienders skull.

20 Fyerja e rëndë më ka copëtuar zemrën dhe jam plot hidhërime; prita dikë që të më përdëllentë por më kot; prita dikë që të më ngushëllonte, por nuk u paraqit asnjë.

Du känner min smälek, min skam och blygd; du ser alla mina ovänner.

21 Më dhanë përkundrazi vrer në vend të ushqimit dhe për të ma shuar etjen më dhanë për të pirë uthull.

Smälek har krossat mitt hjärta, så att jag är vanmäktig; jag väntade på medlidande, men där var intet, och på tröstare, men jag fann ingen.

22 U bëftë tryeza e tyre një lak para tyre, dhe begatia e tyre një kurth.

De gåvo mig galla att äta, och ättika att dricka, i min törst.

23 Ju errshin sytë atyre kështu që të mos shohin më, dhe bëj që ijët e tyre të lëkunden vazhdimisht.

Må deras bord framför dem bliva till en snara och till ett giller, bäst de gå där säkra;

24 Zbraz mbi ta zemërimin tënd dhe i zëntë zjarri i indinjatës sate.

må deras ögon förmörkas, så att de icke se; gör deras länder vacklande alltid.

25 Banesa e tyre u shkretoftë dhe askush mos banoftë në çadrat e tyre,

Gjut ut över dem din ogunst, och låt din vredes glöd hinna upp dem.

26 sepse përndjekin atë që ti ke goditur dhe flasin me kënaqësi për dhembjen e atyre që ti ke plagosur.

Deras gård blive öde, ingen må finnas, som bor i deras hyddor,

27 Shto këtë faj fajit të tyre dhe mos arrifshin kurrë të kenë pjesë në drejtësinë tënde.

eftersom de förfölja dem som du själv har slagit och orda om huru de plågas, som du har stungit.

28 U shofshin nga libri i jetës dhe mos u shkrofshin midis të drejtëve.

Låt dem gå från missgärning till missgärning, och låt dem icke komma till din rättfärdighet.

29 Tani jam i hidhëruar dhe i dëshpëruar; shpëtimi yt, o Perëndi, më lartoftë.

Må de utplånas ur de levandes bok och icke varda uppskrivna bland de rättfärdiga.

30 Unë do ta kremtoj emrin e Perëndisë me një këngë, dhe do ta madhështoj me lavde.

Men mig som är betryckt och plågad, mig skall din frälsning, o Gud, beskydda.

31 Dhe kjo do t’i pëlqejë Zotit më tepër se një ka o një dem me brirë dhe thonj.

Jag vill lova Guds namn med sång och upphöja honom med tacksägelse.

32 Njerëzit e përulur do të shohin dhe do të gëzohen; dhe për ju që kërkoni Perëndinë, u përtëriftë zemra juaj.

Det skall behaga HERREN bättre än någon tjur, något offerdjur med horn och klövar.

33 Sepse Zoti kënaq nevojtarët dhe nuk përçmon robërit e tij.

När de ödmjuka se det, skola de glädja sig; I som söken Gud, edra hjärtan skola leva.

34 E mburrshin qiejtë dhe toka, detet dhe gjithçka lëviz në to.

Ty HERREN lyssnar till de fattiga och föraktar icke sina fångna.

35 Sepse Perëndia do të shpëtojë Sionin dhe do të rindërtojë qytetet e Judës; atëherë ata do të banojnë në to dhe do t’i zotërojnë.

Honom love himmelen och jorden, havet och allt vad som rör sig däri.

36 Dhe pasardhësit e shërbëtorëve të tij do të kenë trashëgiminë dhe ata që e duan emrin e tij do të banojnë aty.

Ty Gud skall frälsa Sion, han skall bygga upp Juda städer; man skall bo i dem och besitta landet. Hans tjänares barn skola få det till arvedel, och de som älska hans namn skola bo däri.