< Psalmet 69 >

1 Shpëtomë, o Perëndi, se ujërat më kanë arritur deri në grykë.
В конец, о изменшихся, псалом Давиду. Спаси мя, Боже, яко внидоша воды до души моея.
2 Jam zhytur në një batak të thellë dhe nuk gjej asnjë pikë mbështetjeje; kam arritur në ujëra të thella dhe rryma më rrëmben me vete.
Углебох в тимении глубины, и несть постояния: приидох во глубины морския, и буря потопи мя.
3 Jam lodhur duke bërtitur, gryka më është tharë; sytë e mi konsumohen në pritje të Perëndisë tim.
Утрудихся зовый, измолче гортань мой: изчезосте очи мои, от еже уповати ми на Бога моего.
4 Ata që më urrejnë pa shkak janë më të shumtë se flokët e mi; janë të fuqishëm ata që duan të më shkatërrojnë dhe që janë pa të drejtë armiq të mi; jam i detyruar të kthej atë që nuk kam vjedhur.
Умножишася паче влас главы моея ненавидящии мя туне: укрепишася врази мои, изгонящии мя неправедно: яже не восхищах, тогда воздаях.
5 O Perëndi, ti e di marrëzinë time dhe fajet e mia nuk të janë fshehur.
Боже, Ты уведел еси безумие мое, и прегрешения моя от Тебе не утаишася.
6 Mos u ngatërrofshin për shkakun tim ata që kanë shpresë te ti, o Zot, Zoti i ushtrive; mos u turpërofshin për shkakun tim ata që të kërkojnë, o Perëndi i Izraelit.
Да не постыдятся о мне терпящии Тебе, Господи, Господи сил: ниже да посрамятся о мне ищущии Тебе, Боже Израилев.
7 Për hir të dashurisë sate unë po heq një poshtërim dhe turpi më mbulon fytyrën.
Яко Тебе ради претерпех поношение, покры срамота лице мое.
8 Unë jam i bërë një i huaj për vëllezërit e mi dhe për bijtë e nënes sime.
Чуждь бых братии моей и странен сыновом матере моея:
9 Sepse zelli i shtëpisë sate më ka përpirë dhe fyerjet e rënda të atij që të fyen kanë rënë mbi mua.
яко ревность дому Твоего снеде мя, и поношения поносящих Ти нападоша на мя.
10 Kam qarë duke pikëlluar shpirtin tim me agjërim, por kjo më ka sjellë çnderim.
И покрых постом душу мою, и бысть в поношение мне:
11 Kam veshur madje si rroba një thes, por u bëra për ta objekt talljeje.
и положих одеяние мое вретище, и бых им в притчу.
12 Ata që ulen te porta flasin për mua, dhe u bëra kënga e pijanecëve.
О мне глумляхуся седящии во вратех, и о мне пояху пиющии вино.
13 Por sa për mua, o Zot, lutja ime të drejtohet ty, o Zot, në kohë të pranueshme; në dhembshurinë tënde të madhe përgjigjmu, o Perëndi, në shpëtimin tënd të siguruar.
Аз же молитвою моею к Тебе, Боже: время благоволения, Боже: во множестве милости Твоея услыши мя, во истине спасения Твоего.
14 Më nxirr nga bataku që të mos fundosem në të, dhe bëj që të çlirohem nga ata që më urrejnë dhe nga ujërat e thella.
Спаси мя от брения, да не углебну: да избавлюся от ненавидящих мя и от глубоких вод.
15 Mos më mbuloftë rryma e ujërave, mos më përpiftë humnera dhe mos u mbylltë gryka e pusit mbi mua.
Да не потопит мене буря водная, ниже да пожрет мене глубина, ниже сведет о мне ровенник уст своих.
16 Përgjigjmu, o Zot, sepse mirësia jote është e çmuar; në dhembshuritë e tua të mëdha sillu nga unë.
Услыши мя, Господи, яко блага милость Твоя: по множеству щедрот Твоих призри на мя.
17 Mos e fshih fytyrën tënde nga shërbëtori yt, sepse jam në ankth; nxito të më përgjigjesh.
Не отврати лица Твоего от отрока Твоего, яко скорблю: скоро услыши мя.
18 Afrohu te unë dhe më shpjego; çliromë nga armiqtë e mi.
Вонми души моей и избави ю: враг моих ради избави мя.
19 Ti e njeh poshtërsinë time, turpin tim dhe çnderimin tim; armiqtë e mi janë të gjithë para teje.
Ты бо веси поношение мое, и студ мой, и срамоту мою: пред Тобою вси оскорбляющии мя.
20 Fyerja e rëndë më ka copëtuar zemrën dhe jam plot hidhërime; prita dikë që të më përdëllentë por më kot; prita dikë që të më ngushëllonte, por nuk u paraqit asnjë.
Поношение чаяше душа моя и страсть: и ждах соскорбящаго, и не бе, и утешающих, и не обретох.
21 Më dhanë përkundrazi vrer në vend të ushqimit dhe për të ma shuar etjen më dhanë për të pirë uthull.
И даша в снедь мою желчь, и в жажду мою напоиша мя оцта.
22 U bëftë tryeza e tyre një lak para tyre, dhe begatia e tyre një kurth.
Да будет трапеза их пред ними в сеть и в воздаяние и в соблазн.
23 Ju errshin sytë atyre kështu që të mos shohin më, dhe bëj që ijët e tyre të lëkunden vazhdimisht.
Да помрачатся очи их, еже не видети, и хребет их выну сляцы.
24 Zbraz mbi ta zemërimin tënd dhe i zëntë zjarri i indinjatës sate.
Пролий на ня гнев Твой, и ярость гнева Твоего да постигнет их.
25 Banesa e tyre u shkretoftë dhe askush mos banoftë në çadrat e tyre,
Да будет двор их пуст, и в жилищих их да не будет живый.
26 sepse përndjekin atë që ti ke goditur dhe flasin me kënaqësi për dhembjen e atyre që ti ke plagosur.
Зане егоже Ты поразил еси, тии погнаша, и к болезни язв моих приложиша.
27 Shto këtë faj fajit të tyre dhe mos arrifshin kurrë të kenë pjesë në drejtësinë tënde.
Приложи беззаконие к беззаконию их, и да не внидут в правду Твою.
28 U shofshin nga libri i jetës dhe mos u shkrofshin midis të drejtëve.
Да потребятся от книги живых, и с праведными да не напишутся.
29 Tani jam i hidhëruar dhe i dëshpëruar; shpëtimi yt, o Perëndi, më lartoftë.
Нищь и боляй есмь аз: спасение Твое, Боже, да приимет мя.
30 Unë do ta kremtoj emrin e Perëndisë me një këngë, dhe do ta madhështoj me lavde.
Восхвалю имя Бога моего с песнию, возвеличу Его во хвалении:
31 Dhe kjo do t’i pëlqejë Zotit më tepër se një ka o një dem me brirë dhe thonj.
и угодно будет Богу паче телца юна, роги износяща и пазнокти.
32 Njerëzit e përulur do të shohin dhe do të gëzohen; dhe për ju që kërkoni Perëndinë, u përtëriftë zemra juaj.
Да узрят нищии и возвеселятся: взыщите Бога, и жива будет душа ваша.
33 Sepse Zoti kënaq nevojtarët dhe nuk përçmon robërit e tij.
Яко услыша убогия Господь, и окованныя Своя не уничижи.
34 E mburrshin qiejtë dhe toka, detet dhe gjithçka lëviz në to.
Да восхвалят Его небеса и земля, море и вся живущая в нем.
35 Sepse Perëndia do të shpëtojë Sionin dhe do të rindërtojë qytetet e Judës; atëherë ata do të banojnë në to dhe do t’i zotërojnë.
Яко Бог спасет Сиона, и созиждутся гради Иудейстии, и вселятся тамо и наследят и:
36 Dhe pasardhësit e shërbëtorëve të tij do të kenë trashëgiminë dhe ata që e duan emrin e tij do të banojnë aty.
и семя рабов Твоих удержит и, и любящии имя Твое вселятся в нем.

< Psalmet 69 >