< Psalmet 69 >

1 Shpëtomë, o Perëndi, se ujërat më kanë arritur deri në grykë.
Помози ми, Боже, јер дође вода до душе.
2 Jam zhytur në një batak të thellë dhe nuk gjej asnjë pikë mbështetjeje; kam arritur në ujëra të thella dhe rryma më rrëmben me vete.
Пропадам у дубоком глибу, где нема дна; тонем води у дубине, и вали ме затрпавају.
3 Jam lodhur duke bërtitur, gryka më është tharë; sytë e mi konsumohen në pritje të Perëndisë tim.
Изнемогох вичући, промуче ми грло, побелеше ми очи погледајући Бога.
4 Ata që më urrejnë pa shkak janë më të shumtë se flokët e mi; janë të fuqishëm ata që duan të më shkatërrojnë dhe që janë pa të drejtë armiq të mi; jam i detyruar të kthej atë që nuk kam vjedhur.
Оних који мрзе на ме низашта има више него косе на глави мојој; осилише који хоће да ме погубе, лажљиви непријатељи моји. Шта нисам отимао, ваља да вратим.
5 O Perëndi, ti e di marrëzinë time dhe fajet e mia nuk të janë fshehur.
Боже! Ти знаш је ли у мени безумље, и кривице моје нису сакривене од Тебе.
6 Mos u ngatërrofshin për shkakun tim ata që kanë shpresë te ti, o Zot, Zoti i ushtrive; mos u turpërofshin për shkakun tim ata që të kërkojnë, o Perëndi i Izraelit.
Немој да се постиде у мени који се уздају у Тебе, Господе, Господе над војскама! Немој да се посраме у мени који траже Тебе, Боже Израиљев!
7 Për hir të dashurisë sate unë po heq një poshtërim dhe turpi më mbulon fytyrën.
Јер Тебе ради подносим руг, и срамота попаде лице моје.
8 Unë jam i bërë një i huaj për vëllezërit e mi dhe për bijtë e nënes sime.
Туђин постадох браћи својој, и незнан синовима матере своје.
9 Sepse zelli i shtëpisë sate më ka përpirë dhe fyerjet e rënda të atij që të fyen kanë rënë mbi mua.
Јер ревност за кућу Твоју једе ме и ружења оних који Тебе руже падају на ме.
10 Kam qarë duke pikëlluar shpirtin tim me agjërim, por kjo më ka sjellë çnderim.
Плачем, постим се душом својом, и то ми се прима за зло;
11 Kam veshur madje si rroba një thes, por u bëra për ta objekt talljeje.
Место хаљине облачим врећу, и бивам им прича.
12 Ata që ulen te porta flasin për mua, dhe u bëra kënga e pijanecëve.
О мени се разговарају седећи на вратима, пијући вино певају ме.
13 Por sa për mua, o Zot, lutja ime të drejtohet ty, o Zot, në kohë të pranueshme; në dhembshurinë tënde të madhe përgjigjmu, o Perëndi, në shpëtimin tënd të siguruar.
А ја се молим Теби, Господе; време је да се смилујеш, Боже; по великој милости својој услиши ме, јер је истинито спасење Твоје.
14 Më nxirr nga bataku që të mos fundosem në të, dhe bëj që të çlirohem nga ata që më urrejnë dhe nga ujërat e thella.
Извади ме из глиба, да не пропаднем; да се избавим од ненавидника и из дубоке воде;
15 Mos më mbuloftë rryma e ujërave, mos më përpiftë humnera dhe mos u mbylltë gryka e pusit mbi mua.
Да ме не узме вода на матицу, да ме не прождре пучина, и да не склопи јама нада мном ждрела свог.
16 Përgjigjmu, o Zot, sepse mirësia jote është e çmuar; në dhembshuritë e tua të mëdha sillu nga unë.
Услиши ме, Господе, јер је благост Твоја милосрдна, по великој доброти својој погледај ме.
17 Mos e fshih fytyrën tënde nga shërbëtori yt, sepse jam në ankth; nxito të më përgjigjesh.
Немој одвратити лице своје од слуге свог; јер ме је туга; похитај, услиши ме.
18 Afrohu te unë dhe më shpjego; çliromë nga armiqtë e mi.
Приближи се души мојој, избави је; насупрот непријатељима мојим избави ме.
19 Ti e njeh poshtërsinë time, turpin tim dhe çnderimin tim; armiqtë e mi janë të gjithë para teje.
Ти знаш под каквим сам ругом, стидом и срамотом; пред Тобом су сви непријатељи моји.
20 Fyerja e rëndë më ka copëtuar zemrën dhe jam plot hidhërime; prita dikë që të më përdëllentë por më kot; prita dikë që të më ngushëllonte, por nuk u paraqit asnjë.
Срамота сатре срце моје, изнемогох; чекам хоће ли се коме сажалити, али нема никога; хоће ли ме ко потешити, али не налазим.
21 Më dhanë përkundrazi vrer në vend të ushqimit dhe për të ma shuar etjen më dhanë për të pirë uthull.
Дају ми жуч да једем, и у жеђи мојој поје ме оцтом.
22 U bëftë tryeza e tyre një lak para tyre, dhe begatia e tyre një kurth.
Трпеза њихова нека им буде мрежа и замка, то нека им буде плата.
23 Ju errshin sytë atyre kështu që të mos shohin më, dhe bëj që ijët e tyre të lëkunden vazhdimisht.
Нека им потамне очи њихове, да не виде, и њихове бедре раслаби засвагда.
24 Zbraz mbi ta zemërimin tënd dhe i zëntë zjarri i indinjatës sate.
Излиј на њих јарост своју, и пламен гнева Твог нека их обузме!
25 Banesa e tyre u shkretoftë dhe askush mos banoftë në çadrat e tyre,
Стан њихов нека опусти, и у њиховим шаторима нека не буде никога да живи.
26 sepse përndjekin atë që ti ke goditur dhe flasin me kënaqësi për dhembjen e atyre që ti ke plagosur.
Јер кога си Ти поразио, они гоне, и умножавају јаде онима које си Ти ранио.
27 Shto këtë faj fajit të tyre dhe mos arrifshin kurrë të kenë pjesë në drejtësinë tënde.
Мећи на њих кривицу за кривицом, да не дођу до правде Твоје.
28 U shofshin nga libri i jetës dhe mos u shkrofshin midis të drejtëve.
Нека се избришу из књиге живих, и с праведницима нек не буду записани.
29 Tani jam i hidhëruar dhe i dëshpëruar; shpëtimi yt, o Perëndi, më lartoftë.
А ја сам ништ и болан; помоћ Твоја, Боже, нек ме заклони.
30 Unë do ta kremtoj emrin e Perëndisë me një këngë, dhe do ta madhështoj me lavde.
Славићу име Божије у песми, величаћу Га у хвали.
31 Dhe kjo do t’i pëlqejë Zotit më tepër se një ka o një dem me brirë dhe thonj.
То је Богу милије од вола, од телета с роговима и с папцима.
32 Njerëzit e përulur do të shohin dhe do të gëzohen; dhe për ju që kërkoni Perëndinë, u përtëriftë zemra juaj.
Видеће ништи и радоваће се. Који тражите Бога, оживеће срце ваше.
33 Sepse Zoti kënaq nevojtarët dhe nuk përçmon robërit e tij.
Јер Бог чује убоге, и сужања својих не оглуша се.
34 E mburrshin qiejtë dhe toka, detet dhe gjithçka lëviz në to.
Нека Га хвале небеса и земља, мора и све што се у њима миче!
35 Sepse Perëndia do të shpëtojë Sionin dhe do të rindërtojë qytetet e Judës; atëherë ata do të banojnë në to dhe do t’i zotërojnë.
Јер ће Бог спасти Сион, сазидаће градове Јудине; и људи ће се онде населити и наследиће га.
36 Dhe pasardhësit e shërbëtorëve të tij do të kenë trashëgiminë dhe ata që e duan emrin e tij do të banojnë aty.
И наслеђе ће се слуга Његових утврдити у њему и који љубе име Његово наставаће на њему.

< Psalmet 69 >