Psalmet 69

1 Shpëtomë, o Perëndi, se ujërat më kanë arritur deri në grykë.

Al maestro del coro. Su «I gigli». Di Davide. Salvami, o Dio: l'acqua mi giunge alla gola.

2 Jam zhytur në një batak të thellë dhe nuk gjej asnjë pikë mbështetjeje; kam arritur në ujëra të thella dhe rryma më rrëmben me vete.

Affondo nel fango e non ho sostegno; sono caduto in acque profonde e l'onda mi travolge.

3 Jam lodhur duke bërtitur, gryka më është tharë; sytë e mi konsumohen në pritje të Perëndisë tim.

Sono sfinito dal gridare, riarse sono le mie fauci; i miei occhi si consumano nell'attesa del mio Dio.

4 Ata që më urrejnë pa shkak janë më të shumtë se flokët e mi; janë të fuqishëm ata që duan të më shkatërrojnë dhe që janë pa të drejtë armiq të mi; jam i detyruar të kthej atë që nuk kam vjedhur.

Più numerosi dei capelli del mio capo sono coloro che mi odiano senza ragione. Sono potenti i nemici che mi calunniano: quanto non ho rubato, lo dovrei restituire?

5 O Perëndi, ti e di marrëzinë time dhe fajet e mia nuk të janë fshehur.

Dio, tu conosci la mia stoltezza e le mie colpe non ti sono nascoste.

6 Mos u ngatërrofshin për shkakun tim ata që kanë shpresë te ti, o Zot, Zoti i ushtrive; mos u turpërofshin për shkakun tim ata që të kërkojnë, o Perëndi i Izraelit.

Chi spera in te, a causa mia non sia confuso, Signore, Dio degli eserciti; per me non si vergogni chi ti cerca, Dio d'Israele.

7 Për hir të dashurisë sate unë po heq një poshtërim dhe turpi më mbulon fytyrën.

Per te io sopporto l'insulto e la vergogna mi copre la faccia;

8 Unë jam i bërë një i huaj për vëllezërit e mi dhe për bijtë e nënes sime.

sono un estraneo per i miei fratelli, un forestiero per i figli di mia madre.

9 Sepse zelli i shtëpisë sate më ka përpirë dhe fyerjet e rënda të atij që të fyen kanë rënë mbi mua.

Poiché mi divora lo zelo per la tua casa, ricadono su di me gli oltraggi di chi ti insulta.

10 Kam qarë duke pikëlluar shpirtin tim me agjërim, por kjo më ka sjellë çnderim.

Mi sono estenuato nel digiuno ed è stata per me un'infamia.

11 Kam veshur madje si rroba një thes, por u bëra për ta objekt talljeje.

Ho indossato come vestito un sacco e sono diventato il loro scherno.

12 Ata që ulen te porta flasin për mua, dhe u bëra kënga e pijanecëve.

Sparlavano di me quanti sedevano alla porta, gli ubriachi mi dileggiavano.

13 Por sa për mua, o Zot, lutja ime të drejtohet ty, o Zot, në kohë të pranueshme; në dhembshurinë tënde të madhe përgjigjmu, o Perëndi, në shpëtimin tënd të siguruar.

Ma io innalzo a te la mia preghiera, Signore, nel tempo della benevolenza; per la grandezza della tua bontà, rispondimi, per la fedeltà della tua salvezza, o Dio.

14 Më nxirr nga bataku që të mos fundosem në të, dhe bëj që të çlirohem nga ata që më urrejnë dhe nga ujërat e thella.

Salvami dal fango, che io non affondi, liberami dai miei nemici e dalle acque profonde.

15 Mos më mbuloftë rryma e ujërave, mos më përpiftë humnera dhe mos u mbylltë gryka e pusit mbi mua.

Non mi sommergano i flutti delle acque e il vortice non mi travolga, l'abisso non chiuda su di me la sua bocca.

16 Përgjigjmu, o Zot, sepse mirësia jote është e çmuar; në dhembshuritë e tua të mëdha sillu nga unë.

Rispondimi, Signore, benefica è la tua grazia; volgiti a me nella tua grande tenerezza.

17 Mos e fshih fytyrën tënde nga shërbëtori yt, sepse jam në ankth; nxito të më përgjigjesh.

Non nascondere il volto al tuo servo, sono in pericolo: presto, rispondimi.

18 Afrohu te unë dhe më shpjego; çliromë nga armiqtë e mi.

Avvicinati a me, riscattami, salvami dai miei nemici.

19 Ti e njeh poshtërsinë time, turpin tim dhe çnderimin tim; armiqtë e mi janë të gjithë para teje.

Tu conosci la mia infamia, la mia vergogna e il mio disonore; davanti a te sono tutti i miei nemici.

20 Fyerja e rëndë më ka copëtuar zemrën dhe jam plot hidhërime; prita dikë që të më përdëllentë por më kot; prita dikë që të më ngushëllonte, por nuk u paraqit asnjë.

L'insulto ha spezzato il mio cuore e vengo meno. Ho atteso compassione, ma invano, consolatori, ma non ne ho trovati.

21 Më dhanë përkundrazi vrer në vend të ushqimit dhe për të ma shuar etjen më dhanë për të pirë uthull.

Hanno messo nel mio cibo veleno e quando avevo sete mi hanno dato aceto.

22 U bëftë tryeza e tyre një lak para tyre, dhe begatia e tyre një kurth.

La loro tavola sia per essi un laccio, una insidia i loro banchetti.

23 Ju errshin sytë atyre kështu që të mos shohin më, dhe bëj që ijët e tyre të lëkunden vazhdimisht.

Si offuschino i loro occhi, non vedano; sfibra per sempre i loro fianchi.

24 Zbraz mbi ta zemërimin tënd dhe i zëntë zjarri i indinjatës sate.

Riversa su di loro il tuo sdegno, li raggiunga la tua ira ardente.

25 Banesa e tyre u shkretoftë dhe askush mos banoftë në çadrat e tyre,

La loro casa sia desolata, senza abitanti la loro tenda;

26 sepse përndjekin atë që ti ke goditur dhe flasin me kënaqësi për dhembjen e atyre që ti ke plagosur.

perché inseguono colui che hai percosso, aggiungono dolore a chi tu hai ferito.

27 Shto këtë faj fajit të tyre dhe mos arrifshin kurrë të kenë pjesë në drejtësinë tënde.

Imputa loro colpa su colpa e non ottengano la tua giustizia.

28 U shofshin nga libri i jetës dhe mos u shkrofshin midis të drejtëve.

Siano cancellati dal libro dei viventi e tra i giusti non siano iscritti.

29 Tani jam i hidhëruar dhe i dëshpëruar; shpëtimi yt, o Perëndi, më lartoftë.

Io sono infelice e sofferente; la tua salvezza, Dio, mi ponga al sicuro.

30 Unë do ta kremtoj emrin e Perëndisë me një këngë, dhe do ta madhështoj me lavde.

Loderò il nome di Dio con il canto, lo esalterò con azioni di grazie,

31 Dhe kjo do t’i pëlqejë Zotit më tepër se një ka o një dem me brirë dhe thonj.

che il Signore gradirà più dei tori, più dei giovenchi con corna e unghie.

32 Njerëzit e përulur do të shohin dhe do të gëzohen; dhe për ju që kërkoni Perëndinë, u përtëriftë zemra juaj.

Vedano gli umili e si rallegrino; si ravvivi il cuore di chi cerca Dio,

33 Sepse Zoti kënaq nevojtarët dhe nuk përçmon robërit e tij.

poiché il Signore ascolta i poveri e non disprezza i suoi che sono prigionieri.

34 E mburrshin qiejtë dhe toka, detet dhe gjithçka lëviz në to.

A lui acclamino i cieli e la terra, i mari e quanto in essi si muove.

35 Sepse Perëndia do të shpëtojë Sionin dhe do të rindërtojë qytetet e Judës; atëherë ata do të banojnë në to dhe do t’i zotërojnë.

Perché Dio salverà Sion, ricostruirà le città di Giuda: vi abiteranno e ne avranno il possesso.

36 Dhe pasardhësit e shërbëtorëve të tij do të kenë trashëgiminë dhe ata që e duan emrin e tij do të banojnë aty.

La stirpe dei suoi servi ne sarà erede, e chi ama il suo nome vi porrà dimora.