Psalmet 69

1 Shpëtomë, o Perëndi, se ujërat më kanë arritur deri në grykë.

Unto the end, for them that shall be changed; for David. SAVE me, O God: for the waters are come in even unto my soul.

2 Jam zhytur në një batak të thellë dhe nuk gjej asnjë pikë mbështetjeje; kam arritur në ujëra të thella dhe rryma më rrëmben me vete.

I stick fast in the mire of the deep: and there is no sure standing. I am come into the depth of the sea: and a tempest hath overwhelmed me.

3 Jam lodhur duke bërtitur, gryka më është tharë; sytë e mi konsumohen në pritje të Perëndisë tim.

I have laboured with crying; my jaws are become hoarse: my eyes have failed, whilst I hope in my God.

4 Ata që më urrejnë pa shkak janë më të shumtë se flokët e mi; janë të fuqishëm ata që duan të më shkatërrojnë dhe që janë pa të drejtë armiq të mi; jam i detyruar të kthej atë që nuk kam vjedhur.

They are multiplied above the hairs of my head, who hate me without cause. My enemies are grown strong who have wrongfully persecuted me: then did I pay that which I took not away.

5 O Perëndi, ti e di marrëzinë time dhe fajet e mia nuk të janë fshehur.

O God, thou knowest my foolishness; and my offences are not hidden from thee:

6 Mos u ngatërrofshin për shkakun tim ata që kanë shpresë te ti, o Zot, Zoti i ushtrive; mos u turpërofshin për shkakun tim ata që të kërkojnë, o Perëndi i Izraelit.

Let not them be ashamed for me, who look for thee, O Lord, the Lord of hosts. Let them not be confounded on my account, who seek thee, O God of Israel.

7 Për hir të dashurisë sate unë po heq një poshtërim dhe turpi më mbulon fytyrën.

Because for thy sake I have borne reproach; shame hath covered my face.

8 Unë jam i bërë një i huaj për vëllezërit e mi dhe për bijtë e nënes sime.

I am become a stranger to my brethren, and an alien to the sons of my mother.

9 Sepse zelli i shtëpisë sate më ka përpirë dhe fyerjet e rënda të atij që të fyen kanë rënë mbi mua.

For the zeal of thy house hath eaten me up: and the reproaches of them that reproached thee are fallen upon me.

10 Kam qarë duke pikëlluar shpirtin tim me agjërim, por kjo më ka sjellë çnderim.

And I covered my soul in fasting: and it was made a reproach to me.

11 Kam veshur madje si rroba një thes, por u bëra për ta objekt talljeje.

And I made haircloth my garment: and I became a byword to them.

12 Ata që ulen te porta flasin për mua, dhe u bëra kënga e pijanecëve.

They that sat in the gate spoke against me: and they that drank wine made me their song.

13 Por sa për mua, o Zot, lutja ime të drejtohet ty, o Zot, në kohë të pranueshme; në dhembshurinë tënde të madhe përgjigjmu, o Perëndi, në shpëtimin tënd të siguruar.

But as for me, my prayer is to thee, O Lord; for the time of thy good pleasure, O God. In the multitude of thy mercy hear me, in the truth of thy salvation.

14 Më nxirr nga bataku që të mos fundosem në të, dhe bëj që të çlirohem nga ata që më urrejnë dhe nga ujërat e thella.

Draw me out of the mire, that I may not stick fast: deliver me from them that hate me, and out of the deep waters.

15 Mos më mbuloftë rryma e ujërave, mos më përpiftë humnera dhe mos u mbylltë gryka e pusit mbi mua.

Let not the tempest of water drown me, nor the deep swallow me up: and let not the pit shut her mouth upon me.

16 Përgjigjmu, o Zot, sepse mirësia jote është e çmuar; në dhembshuritë e tua të mëdha sillu nga unë.

Hear me, O Lord, for thy mercy is kind; look upon me according to the multitude of thy tender mercies.

17 Mos e fshih fytyrën tënde nga shërbëtori yt, sepse jam në ankth; nxito të më përgjigjesh.

And turn not away thy face from thy servant: for I am in trouble, hear me speedily.

18 Afrohu te unë dhe më shpjego; çliromë nga armiqtë e mi.

Attend to my soul, and deliver it: save me because of my enemies.

19 Ti e njeh poshtërsinë time, turpin tim dhe çnderimin tim; armiqtë e mi janë të gjithë para teje.

Thou knowest my reproach, and my confusion, and my shame.

20 Fyerja e rëndë më ka copëtuar zemrën dhe jam plot hidhërime; prita dikë që të më përdëllentë por më kot; prita dikë që të më ngushëllonte, por nuk u paraqit asnjë.

In thy sight are all they that afflict me; my heart hath expected reproach and misery. And I looked for one that would grieve together with me, but there was none: and for one that would comfort me, and I found none.

21 Më dhanë përkundrazi vrer në vend të ushqimit dhe për të ma shuar etjen më dhanë për të pirë uthull.

And they gave me gall for my food, and in my thirst they gave me vinegar to drink.

22 U bëftë tryeza e tyre një lak para tyre, dhe begatia e tyre një kurth.

Let their table become as a snare before them, and a recompense, and a stumblingblock.

23 Ju errshin sytë atyre kështu që të mos shohin më, dhe bëj që ijët e tyre të lëkunden vazhdimisht.

Let their eyes be darkened that they see not; and their back bend thou down always.

24 Zbraz mbi ta zemërimin tënd dhe i zëntë zjarri i indinjatës sate.

Pour out thy indignation upon them: and let thy wrathful anger take hold of them.

25 Banesa e tyre u shkretoftë dhe askush mos banoftë në çadrat e tyre,

Let their habitation be made desolate: and let there be none to dwell in their tabernacles.

26 sepse përndjekin atë që ti ke goditur dhe flasin me kënaqësi për dhembjen e atyre që ti ke plagosur.

Because they have persecuted him whom thou hast smitten; and they have added to the grief of my wounds.

27 Shto këtë faj fajit të tyre dhe mos arrifshin kurrë të kenë pjesë në drejtësinë tënde.

Add thou iniquity upon their iniquity: and let them not come into thy justice.

28 U shofshin nga libri i jetës dhe mos u shkrofshin midis të drejtëve.

Let them be blotted out of the book of the living; and with the just let them not be written.

29 Tani jam i hidhëruar dhe i dëshpëruar; shpëtimi yt, o Perëndi, më lartoftë.

But I am poor and sorrowful: thy salvation, O God, hath set me up.

30 Unë do ta kremtoj emrin e Perëndisë me një këngë, dhe do ta madhështoj me lavde.

I will praise the name of God with a canticle: and I will magnify him with praise.

31 Dhe kjo do t’i pëlqejë Zotit më tepër se një ka o një dem me brirë dhe thonj.

And it shall please God better than a young calf, that bringeth forth horns and hoofs.

32 Njerëzit e përulur do të shohin dhe do të gëzohen; dhe për ju që kërkoni Perëndinë, u përtëriftë zemra juaj.

Let the poor see and rejoice: seek ye God, and your soul shall live.

33 Sepse Zoti kënaq nevojtarët dhe nuk përçmon robërit e tij.

For the Lord hath heard the poor: and hath not despised his prisoners.

34 E mburrshin qiejtë dhe toka, detet dhe gjithçka lëviz në to.

Let the heavens and the earth praise him; the sea, and every thing that creepeth therein.

35 Sepse Perëndia do të shpëtojë Sionin dhe do të rindërtojë qytetet e Judës; atëherë ata do të banojnë në to dhe do t’i zotërojnë.

For God will save Sion, and the cities of Juda shall be built up. And they shall dwell there, and acquire it by inheritance.

36 Dhe pasardhësit e shërbëtorëve të tij do të kenë trashëgiminë dhe ata që e duan emrin e tij do të banojnë aty.

And the seed of his servants shall possess it; and they that love his name shall dwell therein.