Psalmet 69

1 Shpëtomë, o Perëndi, se ujërat më kanë arritur deri në grykë.

(Til Sangmesteren. Til Liljerne. Af David.) Frels mig Gud, thi Vandene når mig til Sjælen,

2 Jam zhytur në një batak të thellë dhe nuk gjej asnjë pikë mbështetjeje; kam arritur në ujëra të thella dhe rryma më rrëmben me vete.

jeg er sunket i bundløst Dynd, hvor der intet Fodfæste er, kommet i Vandenes Dyb, og Strømmen går over mig;

3 Jam lodhur duke bërtitur, gryka më është tharë; sytë e mi konsumohen në pritje të Perëndisë tim.

træt har jeg skreget mig, Struben brænder, mit Øje er mat af at bie på min Gud;

4 Ata që më urrejnë pa shkak janë më të shumtë se flokët e mi; janë të fuqishëm ata që duan të më shkatërrojnë dhe që janë pa të drejtë armiq të mi; jam i detyruar të kthej atë që nuk kam vjedhur.

flere end mit Hoveds Hår er de, der hader mig uden Grund, mange er de, som vil mig til Livs, uden Skel er mig fjendske; hvad jeg ikke har ranet, skal jeg dog erstatte!

5 O Perëndi, ti e di marrëzinë time dhe fajet e mia nuk të janë fshehur.

Gud, du kender min Dårskab, min Skyld er ej skjult for dig.

6 Mos u ngatërrofshin për shkakun tim ata që kanë shpresë te ti, o Zot, Zoti i ushtrive; mos u turpërofshin për shkakun tim ata që të kërkojnë, o Perëndi i Izraelit.

Lad mig ej bringe Skam over dem, som bier på dig, o Herre, Hærskarers HERRE, lad mig ej bringe Skændsel over dem der søger dig, Israels Gud!

7 Për hir të dashurisë sate unë po heq një poshtërim dhe turpi më mbulon fytyrën.

Thi for din Skyld bærer jeg Spot, mit Åsyn dækkes af Skændsel;

8 Unë jam i bërë një i huaj për vëllezërit e mi dhe për bijtë e nënes sime.

fremmed er jeg for mine Brødre en Udlænding for min Moders Sønner.

9 Sepse zelli i shtëpisë sate më ka përpirë dhe fyerjet e rënda të atij që të fyen kanë rënë mbi mua.

Thi Nidkærhed for dit Hus har fortæret mig, Spotten mod dig er faldet på mig:

10 Kam qarë duke pikëlluar shpirtin tim me agjërim, por kjo më ka sjellë çnderim.

jeg spæged min Sjæl med Faste, og det blev mig til Spot;

11 Kam veshur madje si rroba një thes, por u bëra për ta objekt talljeje.

i Sæk har jeg klædt mig, jeg blev dem et Mundheld.

12 Ata që ulen te porta flasin për mua, dhe u bëra kënga e pijanecëve.

De, der sidder i Porten, taler om mig, ved Drikkelagene synger de om mig.

13 Por sa për mua, o Zot, lutja ime të drejtohet ty, o Zot, në kohë të pranueshme; në dhembshurinë tënde të madhe përgjigjmu, o Perëndi, në shpëtimin tënd të siguruar.

Men jeg beder, HERRE, til dig i Nådens Tid, o Gud, i din store Miskundhed svare du mig!

14 Më nxirr nga bataku që të mos fundosem në të, dhe bëj që të çlirohem nga ata që më urrejnë dhe nga ujërat e thella.

Frels mig med din trofaste Hjælp fra Dyndet, at jeg ikke skal synke; red mig fra dem, der hader mig, fra Vandenes Dyb,

15 Mos më mbuloftë rryma e ujërave, mos më përpiftë humnera dhe mos u mbylltë gryka e pusit mbi mua.

lad Strømmen ikke gå over mig; lad Dybet ikke sluge mig eller Brønden lukke sig over mig.

16 Përgjigjmu, o Zot, sepse mirësia jote është e çmuar; në dhembshuritë e tua të mëdha sillu nga unë.

Svar mig, HERRE, thi god er din Nåde, vend dig til mig efter din store Barmhjertighed;

17 Mos e fshih fytyrën tënde nga shërbëtori yt, sepse jam në ankth; nxito të më përgjigjesh.

dit Åsyn skjule du ej for din Tjener, thi jeg er i Våde, skynd dig og svar mig;

18 Afrohu te unë dhe më shpjego; çliromë nga armiqtë e mi.

kom til min Sjæl og løs den, fri mig for mine Fjenders Skyld!

19 Ti e njeh poshtërsinë time, turpin tim dhe çnderimin tim; armiqtë e mi janë të gjithë para teje.

Du ved, hvorledes jeg smædes og bærer Skam og Skændsel; du har Rede på alle mine Fjender.

20 Fyerja e rëndë më ka copëtuar zemrën dhe jam plot hidhërime; prita dikë që të më përdëllentë por më kot; prita dikë që të më ngushëllonte, por nuk u paraqit asnjë.

Spot har ulægeligt knust mit Hjerte; jeg bied forgæves på Medynk, på Trøstere uden at finde;

21 Më dhanë përkundrazi vrer në vend të ushqimit dhe për të ma shuar etjen më dhanë për të pirë uthull.

de gav mig Malurt at spise og slukked min Tørst med Eddike.

22 U bëftë tryeza e tyre një lak para tyre, dhe begatia e tyre një kurth.

Lad Bordet foran dem blive en Snare, deres Takofre blive en Fælde;

23 Ju errshin sytë atyre kështu që të mos shohin më, dhe bëj që ijët e tyre të lëkunden vazhdimisht.

lad Øjnene slukkes, så Synet svigter, lad Lænderne altid vakle!

24 Zbraz mbi ta zemërimin tënd dhe i zëntë zjarri i indinjatës sate.

Din Vrede udøse du over dem din glødende Harme nå dem;

25 Banesa e tyre u shkretoftë dhe askush mos banoftë në çadrat e tyre,

deres Teltlejr blive et Øde, og ingen bo i deres Telte!

26 sepse përndjekin atë që ti ke goditur dhe flasin me kënaqësi për dhembjen e atyre që ti ke plagosur.

Thi de forfølger den, du slog, og øger Smerten for dem, du såred.

27 Shto këtë faj fajit të tyre dhe mos arrifshin kurrë të kenë pjesë në drejtësinë tënde.

Tilregn dem hver eneste Brøde lad dem ikke få Del i din Retfærd;

28 U shofshin nga libri i jetës dhe mos u shkrofshin midis të drejtëve.

lad dem slettes af Livets Bog, ej optegnes blandt de retfærdige!

29 Tani jam i hidhëruar dhe i dëshpëruar; shpëtimi yt, o Perëndi, më lartoftë.

Men mig, som er arm og lidende, bjærge din Frelse, o Gud!

30 Unë do ta kremtoj emrin e Perëndisë me një këngë, dhe do ta madhështoj me lavde.

Jeg vil prise Guds Navn med Sang og ophøje ham med Tak;

31 Dhe kjo do t’i pëlqejë Zotit më tepër se një ka o një dem me brirë dhe thonj.

det er mer for HERREN end Okser end Tyre med Horn og Klove!

32 Njerëzit e përulur do të shohin dhe do të gëzohen; dhe për ju që kërkoni Perëndinë, u përtëriftë zemra juaj.

Når de ydmyge ser det, glæder de sig; I, som søger Gud, eders Hjerte oplives!

33 Sepse Zoti kënaq nevojtarët dhe nuk përçmon robërit e tij.

Thi HERREN låner de fattige Øre, han agter ej fangne Venner ringe.

34 E mburrshin qiejtë dhe toka, detet dhe gjithçka lëviz në to.

Himmel og Jord skal prise ham, Havet og alt, hvad der rører sig der;

35 Sepse Perëndia do të shpëtojë Sionin dhe do të rindërtojë qytetet e Judës; atëherë ata do të banojnë në to dhe do t’i zotërojnë.

thi Gud vil frelse Zion og opbygge Judas Byer; der skal de bo og tage det i Eje;

36 Dhe pasardhësit e shërbëtorëve të tij do të kenë trashëgiminë dhe ata që e duan emrin e tij do të banojnë aty.

hans Tjeneres Afkom skal arve det, de, der elsker hans Navn, skal bo deri.