Psalmet 66

1 Lëshoni klithma gëzimi Perëndisë, ju të gjithë banorë të tokës;

Dem Musikmeister; ein Lied, ein Psalm. Jauchzet Gott, ihr Lande alle!

2 i këndoni himne lavdisë së emrit të tij; bëjeni zulmëmadh lëvdimin e tij.

Lobsinget der Ehre seines Namens,

3 I thoni Perëndisë: “Sa të tmerrshme janë veprat e tua! Për shkak të madhështisë së fuqisë sate armiqtë e tu do të të nënshtrohen ty.

Sprechet zu Gott: »Wie wunderbar ist dein Walten! Ob der Fülle deiner Macht huldigen dir sogar deine Feinde.

4 Tërë toka do të të adhurojë dhe do të këndojë për ty, do të këndojë lëvdimet e emrit tënd. (Sela)

Alle Lande müssen vor dir sich niederwerfen und dir lobsingen, lobsingen deinem Namen!« (SELA)

5 Ejani dhe admironi atë që Perëndia ka bërë; ai është i tmerrshëm në veprat tij për bijtë e njerëzve.

Kommt und schauet die Großtaten Gottes, der wunderbar ist im Walten über den Menschenkindern!

6 Ai e ndryshoi detin në tokë të thatë; populli i tij e kaloi lumin me këmbë të thata; le të gëzohemi, pra, bashkë me të.

Er wandelte das Meer in trocknes Land, so daß man den Strom zu Fuß durchzog; drum wollen wir uns freun!

7 Me fuqinë e tij ai mbretëron në përjetësi; sytë e tij këqyrin kombet. Mos lejoni që rebelët të ngrenë krye. (Sela)

Ewig herrscht er in seiner Macht; seine Augen haben acht auf die Völker: die Widerspenstigen dürfen sich nicht stolz erheben. (SELA)

8 Ju o popuj, bekoni Perëndinë tonë; dhe shpallni me zë të lartë lëvdimin e tij.

Preiset, ihr Völker, unsern Gott, laßt laut seinen Ruhm erschallen,

9 Ai na mban gjallë dhe nuk lejon që këmbët tona të pengohen.

ihn, der unsre Seele am Leben erhalten und unsern Fuß nicht hat wanken lassen.

10 Sepse ti na ke vënë në provë, o Perëndi, na ke pastruar ashtu si pastrohet argjendi.

Wohl hast du uns geprüft, o Gott, uns geläutert, wie man Silber läutert;

11 Na ke bërë të biem në rrjetë, ke vënë një barrë të rëndë mbi kurrizet tona.

du hast uns ins Netz geraten lassen, hast drückende Last auf unsern Rücken gelegt;

12 Ke bërë që njerëzit të ecin me kalë mbi kokën tonë; kemi kaluar nëpër zjarr dhe nëpër ujë, por ti na ke nxjerrë jashtë në një vend të freskët.

Menschen hast du hinfahren lassen über unser Haupt, durch Feuer und Wasser haben wir ziehen müssen: doch endlich hast du uns ins Freie hinausgeführt.

13 Unë do të hyj në shtëpinë tënde me olokauste; do të plotësoj zotimet e mia,

Ich komme mit Brandopfern in dein Haus, entrichte dir meine Gelübde,

14 që buzët e mia kanë formuluar dhe që goja ime ka shqiptuar kur kaloja fatkeqësi.

zu denen meine Lippen sich verpflichtet haben, und die mein Mund verheißen in meiner Not.

15 Do të të ofroj olokauste kafshësh të majme, me erën e këndshme të deshve; do të flijoj qe dhe cjep. (Sela)

Brandopfer von Mastvieh will ich dir bringen samt dem Opferduft von Widdern; Rinder samt Böcken will ich zubereiten. (SELA)

16 Ejani dhe dëgjoni, ju të gjithë që i trëmbeni Perëndisë, dhe unë do t’ju tregoj atë që ai bëri për shpirtin tim.

Kommt her und höret, ihr Gottesfürchtigen alle: ich will erzählen, was er an meiner Seele getan!

17 I thirra atij me gojën time dhe e përlëvdova me gjuhën time.

Zu ihm hab’ ich laut mit meinem Munde gerufen, während Lobpreis schon auf meiner Zunge lag.

18 Po të kisha ruajtur të keqen në zemrën time, Zoti nuk do të më kishte dëgjuar.

Wäre mein Sinn auf Böses gerichtet gewesen, so hätte der Allherr mich nicht erhört.

19 Por Perëndia më dëgjoi dhe i kushtoi kujdes zërit të lutjes sime.

Aber Gott hat mich erhört, hat geachtet auf mein lautes Flehen.

20 Qoftë i bekuar Perëndia, që nuk e hodhi poshtë lutjen time dhe nuk më mohoi mirësinë e tij.

Gepriesen sei Gott, der mein Flehen nicht verworfen und seine Gnade mir nicht versagt hat!