Psalmet 65

1 Ty, o Perëndi, të përket lëvdimi në Sion; dhe do të kryhen zotimet para teje.

A ti, ó Deus, espera o louvor em Sião, e a ti se pagará o voto.

2 Te ti, që plotëson lutjen, do të vijë çdo krijesë.

Ó tu que ouves as orações, a ti virá toda a carne.

3 Mëkatet më kishin mundur, por ti siguron faljen për shkeljet tona.

Prevalecem as iniquidades contra mim; porém tu expias as nossas transgressões.

4 Lum ai njeri që ti e zgjedh dhe e afron pranë vetes, që të banojë në oborret e tua; ne do të ngopemi me të mirat e shtëpisë sate, me gjërat e shenjta të tempullit tënd.

Bem-aventurado aquele a quem tu escolhes, e fazes chegar a ti, para que habite em teus átrios: nós seremos fartos da bondade da tua casa e do teu santo templo.

5 Në drejtësinë tënde, ti na përgjigjesh me vepra të tmerrshme, o Perëndia i shpëtimit tonë, ti që je shpresa e skajeve të tokës dhe e deteve të largëta.

Pelas coisas tremendas em justiça nos responderás, ó Deus da nossa salvação; tu és a esperança de todas as extremidades da terra, e daqueles que estão longe sobre o mar.

6 Me fuqinë tënde i ke bërë malet të patundshëm dhe i ke ngjeshur me forcë.

O que pela sua força consolida os montes, cingido de fortaleza:

7 Ti qetëson zhurmën e deteve, zhurmën e valëve të tyre dhe trazirën e popujve.

O que aplaca o ruído dos mares, o ruído das suas ondas, e o tumulto das gentes.

8 Dhe ata që banojnë në skajet e tokës kanë frikë nga mrekullitë e tua; ti bën që të shpërthejnë britma gëzimi nga lindja dhe nga perëndimi.

E os que habitam nos fins da terra temem os teus sinais; tu fazes alegres as saídas da manhã e da tarde.

9 Ti e viziton tokën dhe bën që ajo të prodhojë më tepër, e pasuron në një masë të madhe; lumi i Perëndisë është plot ujë; ti u siguron njerëzve grurin e tyre, mbasi e ke përgatitur tokën.

Tu visitas a terra, e a refrescas; tu a enriqueces grandemente com o rio de Deus, que está cheio d'água; tu lhe preparas o trigo, quando assim a tens preparada.

10 Ti i mbush me ujë brazdat e saj, sheshon plisat, e zbut me shirat dhe bekon filizat.

Enches d'água os seus regos, fazendo-a descer em suas margens: tu a amoleces com a muita chuva: abençoas as suas novidades.

11 Ti e kurorëzon motin me bujarinë tënde të madhe dhe gjurmët e tua dallohen me bollëkun e të mirave.

Coroas o ano da tua bondade, e as tuas veredas destilam gordura.

12 Kullotat e shkretëtirës janë plot me ujë, dhe kodrinat janë mbuluar me gëzim.

Destilam sobre os pastos do deserto, e os outeiros os cingem de alegria.

13 Kullotat mbulohen me kope dhe luginat mbulohen me grurë; ato lëshojnë britma gëzimi dhe këndojnë.

Os campos se vestem de rebanhos, e os vales se cobrem de trigo: eles se regozijam e cantam.