Psalmet 63

1 O Perëndi, ti je Perëndia im, unë të kërkoj në mëngjes; shpirti im është i etur për ty; ty të dëshiron mishi im në tokë të thatë dhe të djegur, pa ujë.

Bože! ti si Bog moj, k tebi ranim, žedna je tebe duša moja, za tobom èezne tijelo moje u zemlji suhoj, žednoj i bezvodnoj.

2 Kështu të admirova në shenjtërore, duke soditur forcën tënde dhe lavdinë tënde.

Tako bih te ugledao u svetinji, da bih vidio silu tvoju i slavu tvoju.

3 Me qenë se mirësia jote vlen më tepër se jeta, buzët e mia do të të lëvdojnë.

Jer je dobrota tvoja bolja od života. Usta bi moja hvalila tebe;

4 Kështu do të të bekoj deri sa të jetoj dhe në emrin tënd do të ngre duart e mia.

Tako bih te blagosiljao za života svoga, u ime tvoje podigao bih ruke svoje.

5 Shpirti im do të ngopet si të kishte ngrënë palcë dhe dhjamë, dhe goja ime do të të lëvdojë me buzë të gëzuara.

Kao salom i uljem nasitila bi se duša moja, i radosnijem glasom hvalila bi te usta moja.

6 Të kujtoj në shtratin tim, të mendoj kur rri zgjuar natën.

Kad te se sjeæam na postelji, sve noæne straže razmišljam o tebi.

7 Duke qenë se ti ke qenë ndihma ime, unë këndoj tërë gëzim në hijen e krahëve të tu.

Jer si ti pomoæ moja, i u sjenu krila tvojih veselim se.

8 Shpirti im mbahet ngushtë te ti; dora jote e djathtë më mban.

Duša se moja prilijepila za tebe, desnica tvoja drži me.

9 Por ata që kërkojnë jetën time për ta shkatërruar, do të zbresin në pjesët më të ulta të tokës.

Koji traže pogibao duši mojoj, oni æe otiæi pod zemlju.

10 Ata do t’i dorëzohen pushtetit të shpatës dhe do të bëhen pre e çakejve.

Izginuæe od maèa, i dopašæe lisicama.

11 Por mbreti do të gëzohet te Perëndia; kushdo që betohet për të do të përlëvdohet, sepse goja e gënjeshtrave do të detyrohet të mbyllet.

A car æe se veseliti o Bogu, hvaliæe se svaki koji se kune njim, kad se zatisnu usta onima koji govore laž.