Psalmet 63
1 O Perëndi, ti je Perëndia im, unë të kërkoj në mëngjes; shpirti im është i etur për ty; ty të dëshiron mishi im në tokë të thatë dhe të djegur, pa ujë.
Ein salme av David, då han var i Juda øydemark. Gud, du er min Gud, eg søkjer deg tidleg; mi sjæl tyrster etter deg, mitt kjøt lengtar etter deg i eit turt land som ligg i vanmagt utan vatn.
2 Kështu të admirova në shenjtërore, duke soditur forcën tënde dhe lavdinë tënde.
Soleis hev eg set etter deg i heilagdomen til å sjå di kraft og di æra.
3 Me qenë se mirësia jote vlen më tepër se jeta, buzët e mia do të të lëvdojnë.
For di miskunn er betre enn livet, mine lippor skal prisa deg.
4 Kështu do të të bekoj deri sa të jetoj dhe në emrin tënd do të ngre duart e mia.
Soleis vil eg lova deg so lenge eg liver, i ditt namn vil eg lyfta upp mine hender.
5 Shpirti im do të ngopet si të kishte ngrënë palcë dhe dhjamë, dhe goja ime do të të lëvdojë me buzë të gëzuara.
Som av merg og feitt skal mi sjæl verta mett, og med lovsyngjande lippor skal min munn prisa deg.
6 Të kujtoj në shtratin tim, të mendoj kur rri zgjuar natën.
Når eg kjem deg i hug på mitt lægje, tenkjer eg på deg i nattevakterne.
7 Duke qenë se ti ke qenë ndihma ime, unë këndoj tërë gëzim në hijen e krahëve të tu.
For du hev vore hjelp for meg, i skuggen av dine vengjer kann eg fegnast.
8 Shpirti im mbahet ngushtë te ti; dora jote e djathtë më mban.
Mi sjæl heng fast ved deg; di høgre hand held meg uppe.
9 Por ata që kërkojnë jetën time për ta shkatërruar, do të zbresin në pjesët më të ulta të tokës.
Men dei som stend meg etter livet og vil tyna det, dei skal koma til dei nedste djup i jordi.
10 Ata do t’i dorëzohen pushtetit të shpatës dhe do të bëhen pre e çakejve.
Dei skal verta yvergjevne til sverdmagt, verta til ran for revar.
11 Por mbreti do të gëzohet te Perëndia; kushdo që betohet për të do të përlëvdohet, sepse goja e gënjeshtrave do të detyrohet të mbyllet.
Men kongen skal gleda seg i Gud; kvar den som sver ved honom, skal prisa seg sæl, for ljugararne skal verta målbundne.
