Psalmet 63

1 O Perëndi, ti je Perëndia im, unë të kërkoj në mëngjes; shpirti im është i etur për ty; ty të dëshiron mishi im në tokë të thatë dhe të djegur, pa ujë.

Psalmus David, Cum esset in deserto Idumææ. Deus, Deus meus, ad te de luce vigilo. Sitivit in te anima mea, quam multipliciter tibi caro mea.

2 Kështu të admirova në shenjtërore, duke soditur forcën tënde dhe lavdinë tënde.

In terra deserta, et invia, et inaquosa: sic in sancto apparui tibi, ut viderem virtutem tuam, et gloriam tuam.

3 Me qenë se mirësia jote vlen më tepër se jeta, buzët e mia do të të lëvdojnë.

Quoniam melior est misericordia tua super vitas: labia mea laudabunt te.

4 Kështu do të të bekoj deri sa të jetoj dhe në emrin tënd do të ngre duart e mia.

Sic benedicam te in vita mea: et in nomine tuo levabo manus meas.

5 Shpirti im do të ngopet si të kishte ngrënë palcë dhe dhjamë, dhe goja ime do të të lëvdojë me buzë të gëzuara.

Sicut adipe et pinguedine repleatur anima mea: et labiis exultationis laudabit os meum.

6 Të kujtoj në shtratin tim, të mendoj kur rri zgjuar natën.

Si memor fui tui super stratum meum, in matutinis meditabor in te:

7 Duke qenë se ti ke qenë ndihma ime, unë këndoj tërë gëzim në hijen e krahëve të tu.

quia fuisti adiutor meus. Et in velamento alarum tuarum exultabo,

8 Shpirti im mbahet ngushtë te ti; dora jote e djathtë më mban.

adhæsit anima mea post te: me suscepit dextera tua.

9 Por ata që kërkojnë jetën time për ta shkatërruar, do të zbresin në pjesët më të ulta të tokës.

Ipsi vero in vanum quæsierunt animam meam, introibunt in inferiora terræ:

10 Ata do t’i dorëzohen pushtetit të shpatës dhe do të bëhen pre e çakejve.

tradentur in manus gladii, partes vulpium erunt.

11 Por mbreti do të gëzohet te Perëndia; kushdo që betohet për të do të përlëvdohet, sepse goja e gënjeshtrave do të detyrohet të mbyllet.

Rex vero lætabitur in Deo, laudabuntur omnes qui iurant in eo: quia obstructum est os loquentium iniqua.