< Psalmet 63 >

1 O Perëndi, ti je Perëndia im, unë të kërkoj në mëngjes; shpirti im është i etur për ty; ty të dëshiron mishi im në tokë të thatë dhe të djegur, pa ujë.
En Salme af David, da han var i Judas Ørken.
2 Kështu të admirova në shenjtërore, duke soditur forcën tënde dhe lavdinë tënde.
Gud, du er min Gud, dig søger jeg, efter dig tørster min Sjæl, efter dig længes mit Kød i et tørt, vansmægtende, vandløst Land
3 Me qenë se mirësia jote vlen më tepër se jeta, buzët e mia do të të lëvdojnë.
(saaledes var det, jeg saa dig i Helligdommen) for at skue din Vælde og Ære;
4 Kështu do të të bekoj deri sa të jetoj dhe në emrin tënd do të ngre duart e mia.
thi din Naade er bedre end Liv, mine Læber skal synge din Pris.
5 Shpirti im do të ngopet si të kishte ngrënë palcë dhe dhjamë, dhe goja ime do të të lëvdojë me buzë të gëzuara.
Da vil jeg love dig hele mit Liv, opløfte Hænderne i dit Navn,
6 Të kujtoj në shtratin tim, të mendoj kur rri zgjuar natën.
Som med fede Retter mættes min Sjæl, med jublende Læber priser min Mund dig,
7 Duke qenë se ti ke qenë ndihma ime, unë këndoj tërë gëzim në hijen e krahëve të tu.
naar jeg kommer dig i Hu paa mit Leje, i Nattevagterne tænker paa dig;
8 Shpirti im mbahet ngushtë te ti; dora jote e djathtë më mban.
thi du er blevet min Hjælp, og jeg jubler i dine Vingers Skygge.
9 Por ata që kërkojnë jetën time për ta shkatërruar, do të zbresin në pjesët më të ulta të tokës.
Dig klynger min Sjæl sig til, din højre holder mig fast.
10 Ata do t’i dorëzohen pushtetit të shpatës dhe do të bëhen pre e çakejve.
Forgæves staar de mig efter Livet, i Jordens Dyb skal de synke,
11 Por mbreti do të gëzohet te Perëndia; kushdo që betohet për të do të përlëvdohet, sepse goja e gënjeshtrave do të detyrohet të mbyllet.
gives i Sværdets Vold og vorde Sjakalers Bytte. Men Kongen glædes i Gud; enhver, der sværger ved ham, skal juble, thi Løgnernes Mund skal lukkes.

< Psalmet 63 >