Psalmet 60

1 O Perëndi, ti na ke prapsur, na ke shpërndarë, je zemëruar; tani na rivendos.

Боже, расрдио си се на нас, расуо си нас, гневио си се; поврати нас.

2 Ti ke bërë që të dridhet toka, e ke çarë; shëro thyerjet e saj, sepse ajo lëkundet.

Затресао си земљу, и развалио си је; стегни раселине њене, јер се њиха.

3 Ti e ke ngarkuar popullin tënd me gjëra të rënda; na ke dhënë të pimë verë që të trullos.

Дао си народу свом да позна љуту невољу, напојио си нас вина од ког се занесосмо.

4 Por tani u ke dhënë atyre që të kanë frikë një flamur, që ta ngrenë në favor të së vërtetës. (Sela)

Подигни заставу за оне који Те се боје, да утеку од лука,

5 Shpëto me dorën tënde të djathtë dhe përgjigjmu, me qëllim që ata që ti i do të çlirohen.

Да се избаве мили Твоји. Помози десницом својом и услиши ме.

6 Perëndia ka folur në shenjtërinë e tij: “Unë do të triumfoj, do të ndaj Sikemin dhe do të mas luginën e Sukothit.

Бог рече у светињи својој: Веселићу се, разделићу Сихем, и долину Сокот размерићу.

7 Imi është Galaadi, imi është Manasi, Efraimi është forca e kokës sime, Juda është ligjëvënësi im;

Мој је Галад, мој је Манасија, Јефрем је крепост главе моје, Јуда скиптар мој,

8 Moabi është legeni në të cilin lahem; mbi Edomin do të hedh sandalin tim; mbi Filistejtë do të ngre britma fitoreje”.

Моав чаша моја, из које се умивам, на Едома пружићу обућу своју. Певај ми, филистејска земљо!

9 Kush do të më çojë në qytetin e fortë? Kush do të më çojë deri në Edom?

Ко ће ме одвести у тврди град? Ко ће ме отпратити до Едома?

10 A nuk do të jesh pikërisht ti, o Perëndi, që na ke prapsur? Nuk do të dalësh më, o Perëndi, me ushtritë tona?

Зар нећеш Ти, Боже, који си нас одбацио, и не идеш, Боже, с војском нашом?

11 Na ndihmo kundër armikut, sepse është e kotë ndihma e njeriut.

Дај нам помоћ у тескоби. А обрана је човечија узалуд.

12 Me Perëndinë do të kryejmë trimëri, dhe ai do të shkelë armiqtë tanë.

Богом смо јаки: Он гази непријатеље наше.