Psalmet 60
1 O Perëndi, ti na ke prapsur, na ke shpërndarë, je zemëruar; tani na rivendos.
Unto the end, for them that shall be changed, for the inscription of a title, to David himself, for doctrine, When he set fire to Mesopotamia of Syria and Sobal and Joab returned and slew of Edom, in the vale of the saltpits, twelve thousand men. O God, thou hast cast us off, and hast destroyed us; thou hast been angry, and hast had mercy on us.
2 Ti ke bërë që të dridhet toka, e ke çarë; shëro thyerjet e saj, sepse ajo lëkundet.
Thou hast moved the earth, and hast troubled it: heal thou the breaches thereof, for it has been moved.
3 Ti e ke ngarkuar popullin tënd me gjëra të rënda; na ke dhënë të pimë verë që të trullos.
Thou hast shewn thy people hard things; thou hast made us drink wine of sorrow.
4 Por tani u ke dhënë atyre që të kanë frikë një flamur, që ta ngrenë në favor të së vërtetës. (Sela)
Thou hast given a warning to them that fear thee: that they may flee from before the bow: That thy beloved may be delivered.
5 Shpëto me dorën tënde të djathtë dhe përgjigjmu, me qëllim që ata që ti i do të çlirohen.
Save me with thy right hand, and hear me.
6 Perëndia ka folur në shenjtërinë e tij: “Unë do të triumfoj, do të ndaj Sikemin dhe do të mas luginën e Sukothit.
God hath spoken in his holy place: I will rejoice, and I will divide Sichem; and will mete out the vale of tabernacles.
7 Imi është Galaadi, imi është Manasi, Efraimi është forca e kokës sime, Juda është ligjëvënësi im;
Galaad is mine, and Manasses is mine: and Ephraim is the strength of my head. Juda is my king:
8 Moabi është legeni në të cilin lahem; mbi Edomin do të hedh sandalin tim; mbi Filistejtë do të ngre britma fitoreje”.
Moab is the pot of my hope. Into Edom will I stretch out my shoe: to me the foreigners are made subject.
9 Kush do të më çojë në qytetin e fortë? Kush do të më çojë deri në Edom?
Who will bring me into the strong city? who will lead me into Edom?
10 A nuk do të jesh pikërisht ti, o Perëndi, që na ke prapsur? Nuk do të dalësh më, o Perëndi, me ushtritë tona?
Wilt not thou, O God, who hast cast us off? and wilt not thou, O God, go out with our armies?
11 Na ndihmo kundër armikut, sepse është e kotë ndihma e njeriut.
Give us help from trouble: for vain is the salvation of man.
12 Me Perëndinë do të kryejmë trimëri, dhe ai do të shkelë armiqtë tanë.
Through God we shall do mightily: and he shall bring to nothing them that afflict us.
