Psalmet 60

1 O Perëndi, ti na ke prapsur, na ke shpërndarë, je zemëruar; tani na rivendos.

For the end, for them that shall yet be changed; for an inscription by David for instruction, when he [had] burned Mesopotamia of Syria, and Syria Sobal, and Joab [had] returned and smitten [in] the valley of salt twelve thousand. O God, thou hast rejected and destroyed us; thou hast been angry, yet hast pitied us.

2 Ti ke bërë që të dridhet toka, e ke çarë; shëro thyerjet e saj, sepse ajo lëkundet.

Thou hast shaken the earth, and troubled it; heal its breaches, for it has been shaken.

3 Ti e ke ngarkuar popullin tënd me gjëra të rënda; na ke dhënë të pimë verë që të trullos.

Thou hast shewn thy people hard things: thou has made us drink the wine of astonishment.

4 Por tani u ke dhënë atyre që të kanë frikë një flamur, që ta ngrenë në favor të së vërtetës. (Sela)

Thou hast given a token to them that fear thee, that they might flee from the bow. (Pause)

5 Shpëto me dorën tënde të djathtë dhe përgjigjmu, me qëllim që ata që ti i do të çlirohen.

That thy beloved ones may be delivered; save with thy right hand, and hear me.

6 Perëndia ka folur në shenjtërinë e tij: “Unë do të triumfoj, do të ndaj Sikemin dhe do të mas luginën e Sukothit.

God has spoken in his holiness; I will rejoice, and divide Sicima, and measure out the valley of tents.

7 Imi është Galaadi, imi është Manasi, Efraimi është forca e kokës sime, Juda është ligjëvënësi im;

Galaad is mine, and Manasse is mine; and Ephraim is the strength of my head;

8 Moabi është legeni në të cilin lahem; mbi Edomin do të hedh sandalin tim; mbi Filistejtë do të ngre britma fitoreje”.

Judas is my king; Moab is the caldron of my hope; over Idumea will I stretch out my shoe; the Philistines have been subjected to me.

9 Kush do të më çojë në qytetin e fortë? Kush do të më çojë deri në Edom?

Who will lead me into the fortified city? who will guide me as far a Idumea?

10 A nuk do të jesh pikërisht ti, o Perëndi, që na ke prapsur? Nuk do të dalësh më, o Perëndi, me ushtritë tona?

Wilt not thou, O God, who hast cast us off? and wilt not thou, O God, go forth with our forces?

11 Na ndihmo kundër armikut, sepse është e kotë ndihma e njeriut.

Give us help from trouble: for vain is the deliverance of man.

12 Me Perëndinë do të kryejmë trimëri, dhe ai do të shkelë armiqtë tanë.

In God will we do valiantly; and he shall bring to nought them that harass us.