Psalmet 55
1 O Perëndi, vëri veshin lutjes sime dhe ki parasysh kërkesën time.
Услиши, Боже, молитву моју, и немој се сакрити од мољења мог.
2 Dëgjo kërkesën time dhe përgjigjmu; ankohem vazhdimisht dhe rënkoj,
Пази, и саслушај ме; цвилим у јаду свом и уздишем
3 për zërin e armikut, për shtypjen e të pabesit; sepse më bien mbi kurriz disa fatkeqësi dhe në zemërimin e tyre më ndjekin këmba këmbës.
Од вике непријатељске и од досаде безбожничке; јер дижу на ме зло, и у гневу гоне ме.
4 Zemra ime është e shqetësuar në trupin tim dhe tmerre që shkaktojnë vdekjen kanë rënë mbi mua.
Срце је моје уздрхтало у мени, и страх смртни попаде ме;
5 Frika dhe të drithma më kanë sulmuar dhe tmerri më ka mposhtur.
Страх и трепет дође на ме, и гроза подузе ме.
6 Prandaj kam thënë: “Ah, sikur të kisha krahë si një pëllumb! Do të fluturoja larg për të gjetur prehje.
И рекох: Ко би ми дао крила голубиња? Ја бих одлетео и починуо;
7 Ja, do të ikja larg dhe do të qëndroja në shkretëtirë. (Sela)
Далеко бих побегао, и настанио се у пустињи.
8 Do të shpejtoja për të gjetur një strehë nga era e furishme dhe nga furtuna”.
Похитао бих да утечем од вихора и од буре.
9 Shkatërroji, o Zot, ngatërro gjuhët e tyre, sepse kam parë dhunë dhe kacafytje në qytet.
Порази, Господе, и раздели језике њихове, јер видим насиље и свађу у граду;
10 Ditën dhe natën sillen mbi muret e tij; brenda tij sundojnë e keqja dhe çoroditja.
Дању и ноћу то ходи по зидовима његовим; злочинство је и мука посред њега.
11 Në mes të tij është lakmia; shtypja dhe gënjeshtra janë të zakonshme në rrugët e tij.
Усред њега је погибао, с улице његове не одлази превара и лукавство.
12 Sepse nuk ka qenë një armiku im që tallej me mua, përndryshe do ta kisha duruar; nuk ka qenë një që më urrente ai që u ngrit kundër meje, ndryshe do t’i isha fshehur atij.
Јер не ружи ме непријатељ мој, то бих поднео; не устаје на ме јавни ненавидник, од њега бих се сакрио.
13 Por ke qenë ti, një njeri si unë, shoku im dhe miku im i ngushtë.
Него ти који си ми био то што ја сам, друг мој и знанац мој.
14 Bënim bashkë biseda të këndshme dhe shkonim bashkë në shtëpinë e Perëndisë.
С којим ми беше радост делити тајну, и у дом Божији ходих кроз сабор народни.
15 I zëntë befas vdekja, u ulshin të gjallë në Sheol, sepse në banesat e tyre dhe në mes tyre nuk ka veçse ligësi. (Sheol h7585)
Нека их уграби смрт, нека живи сиђу у пакао, јер је злочинство у стану њиховом и у њима. (Sheol h7585)
16 Sa për mua, do t’i kërkoj ndihmë Perëndisë, dhe Zoti do të më shpëtojë.
Ја Бога призивам, и Господ ће ме спасти.
17 Në mbrëmje, në mëngjes dhe në mesditë do të ankohem dhe do të rënkoj, dhe ai do të dëgjojë zërin tim.
Вечером и јутром и у подне тужим и уздишем, и чуће глас мој;
18 Ai do ta shpengojë jetën time dhe do ta sigurojë nga lufta që bëhet kundër meje, sepse janë të shumtë ata që janë ngritur kundër meje.
Учиниће, те ће душа моја бити мирна од оних који нападају на ме, јер их много имам.
19 Perëndia do të më dëgjojë dhe ka për t’i poshtëruar, ai që ulet si sovran gjithnjë, sepse ata nuk ndryshojnë dhe nuk kanë frikë nga Perëndia. (Sela)
Да услиши, и укроти их Бог, који живи од века; јер се не мењају и не боје се Бога.
20 Ai ka shtrirë duart kundër atyre që jetonin në paqe me të, ka shkelur besëlidhjen e tij.
Дижу руке своје на оне који су с њима у миру, и раскидају своју дружбу.
21 Goja e tij ishte më e ëmbël se gjalpi, por në zemër ai kishte luftën; fjalët e tij ishin më të buta se vaji, por ishin shpata të zhveshura.
Уста су им мека као масло, а на срцу им је рат. Речи су им блаже од уља, али су голи мачеви.
22 Hidh mbi Zotin barrën tënde, dha ai do të të mbajë; ai nuk do të lejojë kurrë që i drejti të lëkundet.
Стави на Господа бреме своје, и Он ће те поткрепити. Неће дати довека праведнику да посрне.
23 Por ti, o Perëndi, do t’i zbresësh këta në pusin e humbjes; njerëzit gjakatarë dhe hileqarë nuk do të arrijnë në gjysmën e ditëve të tyre; por unë do të kem besim te ti.
Ти ћеш их, Боже, свалити у јаму погибли; крвопије и лукави неће саставити половине дана својих. А ја се у Тебе уздам.
