Psalmet 55

1 O Perëndi, vëri veshin lutjes sime dhe ki parasysh kërkesën time.

Inclina ó Deus os teus ouvidos à minha oração, e não te escondas da minha súplica.

2 Dëgjo kërkesën time dhe përgjigjmu; ankohem vazhdimisht dhe rënkoj,

Atende-me, e ouve-me: lamento na minha queixa, e faço ruído,

3 për zërin e armikut, për shtypjen e të pabesit; sepse më bien mbi kurriz disa fatkeqësi dhe në zemërimin e tyre më ndjekin këmba këmbës.

Pelo clamor do inimigo e por causa da opressão do ímpio: pois lançou sobre mim a iniquidade, e com furor me aborrecem.

4 Zemra ime është e shqetësuar në trupin tim dhe tmerre që shkaktojnë vdekjen kanë rënë mbi mua.

O meu coração está dolorido dentro de mim, e terrores da morte cairam sobre mim.

5 Frika dhe të drithma më kanë sulmuar dhe tmerri më ka mposhtur.

Temor e tremor vieram sobre mim; e o horror me cobriu.

6 Prandaj kam thënë: “Ah, sikur të kisha krahë si një pëllumb! Do të fluturoja larg për të gjetur prehje.

Pelo que disse: Oh! quem me dera asas como de pomba! porque então voaria, e estaria em descanço.

7 Ja, do të ikja larg dhe do të qëndroja në shkretëtirë. (Sela)

Eis que fugiria para longe, e pernoitaria no deserto (Selah)

8 Do të shpejtoja për të gjetur një strehë nga era e furishme dhe nga furtuna”.

Apressar-me-ia a escapar da fúria do vento e da tempestade.

9 Shkatërroji, o Zot, ngatërro gjuhët e tyre, sepse kam parë dhunë dhe kacafytje në qytet.

Despedaça, Senhor, e divide as suas línguas, pois tenho visto violência e contenda na cidade.

10 Ditën dhe natën sillen mbi muret e tij; brenda tij sundojnë e keqja dhe çoroditja.

De dia e de noite a cercam sobre os seus muros; iniquidade e malícia estão no meio dela.

11 Në mes të tij është lakmia; shtypja dhe gënjeshtra janë të zakonshme në rrugët e tij.

Maldade há dentro dela: astúcia e engano não se apartam das suas ruas.

12 Sepse nuk ka qenë një armiku im që tallej me mua, përndryshe do ta kisha duruar; nuk ka qenë një që më urrente ai që u ngrit kundër meje, ndryshe do t’i isha fshehur atij.

Pois não era um inimigo que me afrontava: então eu o houvera suportado: nem era o que me aborrecia que se engrandecia contra mim, porque dele me teria escondido.

13 Por ke qenë ti, një njeri si unë, shoku im dhe miku im i ngushtë.

Mas eras tu, homem meu igual, meu guia e meu intimo amigo.

14 Bënim bashkë biseda të këndshme dhe shkonim bashkë në shtëpinë e Perëndisë.

Consultávamos juntos suavemente, e andavamos em companhia na casa de Deus.

15 I zëntë befas vdekja, u ulshin të gjallë në Sheol, sepse në banesat e tyre dhe në mes tyre nuk ka veçse ligësi. (Sheol h7585)

A morte os assalte, e vivos desçam ao inferno; porque há maldade nas suas habitações e no meio deles. (Sheol h7585)

16 Sa për mua, do t’i kërkoj ndihmë Perëndisë, dhe Zoti do të më shpëtojë.

Porém eu invocarei a Deus, e o Senhor me salvará.

17 Në mbrëmje, në mëngjes dhe në mesditë do të ankohem dhe do të rënkoj, dhe ai do të dëgjojë zërin tim.

De tarde e de manhã e ao meio dia orarei; e clamarei, e ele ouvirá a minha voz.

18 Ai do ta shpengojë jetën time dhe do ta sigurojë nga lufta që bëhet kundër meje, sepse janë të shumtë ata që janë ngritur kundër meje.

Livrou em paz a minha alma da peleja que havia contra mim; pois havia muitos comigo.

19 Perëndia do të më dëgjojë dhe ka për t’i poshtëruar, ai që ulet si sovran gjithnjë, sepse ata nuk ndryshojnë dhe nuk kanë frikë nga Perëndia. (Sela)

Deus ouvirá, e os afligirá, aquele que preside desde a antiguidade (Selah) porque não há neles nenhuma mudança, e portanto não temem a Deus

20 Ai ka shtrirë duart kundër atyre që jetonin në paqe me të, ka shkelur besëlidhjen e tij.

Ele pôs as suas mãos naqueles que tem paz com ele: quebrou a sua aliança.

21 Goja e tij ishte më e ëmbël se gjalpi, por në zemër ai kishte luftën; fjalët e tij ishin më të buta se vaji, por ishin shpata të zhveshura.

As palavras da sua boca eram mais macias do que a manteiga, mas havia guerra no seu coração: as suas palavras eram mais brandas do que o azeite: contudo, eram espadas nuas.

22 Hidh mbi Zotin barrën tënde, dha ai do të të mbajë; ai nuk do të lejojë kurrë që i drejti të lëkundet.

Lança a tua carga sobre o Senhor, e ele te susterá: não permitirá nunca que o justo seja abalado.

23 Por ti, o Perëndi, do t’i zbresësh këta në pusin e humbjes; njerëzit gjakatarë dhe hileqarë nuk do të arrijnë në gjysmën e ditëve të tyre; por unë do të kem besim te ti.

Mas tu, ó Deus, os farás descer ao poço da perdição; homens de sangue e de fraude não viverão metade dos seus dias; mas eu em ti confiarei.