Psalmet 51

1 Ki mëshirë për mua, o Perëndi, sipas mirësisë sate; për dhembushurinë e madhe që ke fshiji të ligat që kam bërë.

Načelniku godbe, psalm Davidov, Ko je prišel k njemu Natan prerok, potem ko se je bil sešèl z Betsebo. Milosten mi bodi, o Bog, po dobroti svoji; po obilosti svojega usmiljenja izbriši pregrehe moje.

2 Më pastro tërësisht nga paudhësia ime dhe më pastro nga mëkati im,

Dobro me operi krivice moje, in greha mojega očisti me.

3 Sepse i pranoj të ligat që kam bërë, dhe mëkati im më rri gjithnjë përpara.

Ker pregrehe svoje jaz spoznavam, in greh moj biva mi vedno pred očmi.

4 Kam mëkatuar kundër teje, vetëm kundër teje, dhe kam bërë atë që është e keqe për sytë e tu, me qëllim që ti të njihesh i drejtë kur flet dhe i ndershëm kur gjykon.

Tebi, tebi samemu sem grešil, in storil kar se zlo vidi v tvojih očeh; da se opravičiš v govorih svojih; čist si, kader ti sodiš.

5 Ja, unë jam mbruajtur në paudhësi, dhe nëna ime më ka lindur në mëkat.

Glej, v krivici sem storjen in v grehu me je spočela mati moja.

6 Por ty të pëlqen e vërteta që qëndron në thelb, dhe më mëson diturinë në sekretin e zemrës.

Glej, resnice se raduješ v osrčji; in skrivaj si mi razodél modrost svojo.

7 Më pastro me hisop dhe do të jem i pastruar; më laj dhe do të jem më i bardhë se bora.

Očisti me z isopom, da bodem čist; operi me, da bodem bel nad sneg.

8 Bëj që të ndjej gëzim dhe ngazëllim; bëj që kockat që ke thyer të kremtojnë edhe ato.

Stóri, da čujem veselje in radost, radujejo se kosti, katere si potrl.

9 Fshih fytyrën tënde nga mëkatet e mia dhe fshi të tëra paudhësitë e mia.

Skrij srdito obličje svoje grehom mojim, in vse krivice moje izbriši.

10 O Perëndi, krijo tek unë një zemër të pastër dhe përtëri tek unë një frymë të patundur.

Srce mi čisto ustvari, Bog, in duh krepak ponovi v meni.

11 Mos më largo nga prania jote dhe mos më hiq Frymën tënde të shenjtë.

Ne zavrzi me izpred svojega obličja; in svojega svetega duha ne jemlji od mene nazaj.

12 Kthemë gëzimin e shpëtimit dhe përkahmë me frymë dashamirës.

Daj mi nazaj veselje blaginje svoje; in z duhom blagodušnosti podpiraj me.

13 Atëherë do t’u mësoj rrugët e tua shkelësve dhe mëkatarët do të kthehen drejt teje.

Učil bodem krivičnike pota tvoja, da se grešniki povrnejo k tebi.

14 Çliromë nga gjaku i derdhur, o Perëndi, Perëndi i shpëtimit tim, dhe gjuha ime do të kremtojë tërë gaz drejtësinë tënde.

Reši me krvi, o Bog, Bog blaginje moje; jezik moj naj poje pravico tvojo.

15 O Zot, hap buzët e mia, dhe goja ime do të shpallë lëvdimin tënd.

Gospod, odpri moje ustne, in usta moja bodejo oznanjala hvalo tvojo.

16 Ti në fakt nuk ndjen ndonjë kënaqësi në flijim, përndryshe do ta ofroja, nuk të pëlqen as olokausti.

Ker ne veseliš se daritve; nočeš, da dajem žgalni dar.

17 Flijimet e Perëndisë janë frymë e thyer; o Perëndi, ti nuk e përçmon zemrën e thyer dhe të penduar.

Daritve Božje so duh potrt; srca potrtega in pobitega, o Bog, ne zametaš.

18 Bëj të mirën Sionit për dashamirësinë tënde, ndërto muret e Jeruzalemit.

Oblagodari po dobri volji Sijon; sezidaj zidovje Jeruzalemsko.

19 Atëherë do të gëzohesh në flijimet e drejtësisë, në olokaustet dhe në ofertat që digjen tërësisht; atëherë do të ofrohen dema të rinj mbi altarin tënd.

Tedaj se bodeš veselil daritev pravice, žgalnih in celih daritev; tedaj bodo pobožni pokladali junce na tvoj oltar.