Psalmet 51

1 Ki mëshirë për mua, o Perëndi, sipas mirësisë sate; për dhembushurinë e madhe që ke fshiji të ligat që kam bërë.

2 Më pastro tërësisht nga paudhësia ime dhe më pastro nga mëkati im,

Kotriño hitoratsike amo tahikoo, liovo amo fandilarakoo.

3 Sepse i pranoj të ligat që kam bërë, dhe mëkati im më rri gjithnjë përpara.

Apotako o fiolàkoo: vaho miatrek’ ahy nainai’e o hakeokoo.

4 Kam mëkatuar kundër teje, vetëm kundër teje, dhe kam bërë atë që është e keqe për sytë e tu, me qëllim që ti të njihesh i drejtë kur flet dhe i ndershëm kur gjykon.

Ama’o, le ama’o avao ty nandilarako; naho nanao hatsivokarañe am-pivazohoa’o; soa te ho rendreke to t’ie mitsara, vaho vantañe te mizaka.

5 Ja, unë jam mbruajtur në paudhësi, dhe nëna ime më ka lindur në mëkat.

Toe naterak’ an-kakeo raho, naho an-tahiñe t’ie niareñan-drene.

6 Por ty të pëlqen e vërteta që qëndron në thelb, dhe më mëson diturinë në sekretin e zemrës.

Inao, mipay hatò añ’ova ao rehe, aa le ampandrendreho hìhitse mietake raho.

7 Më pastro me hisop dhe do të jem i pastruar; më laj dhe do të jem më i bardhë se bora.

Efero an-tseva raho, hikotritriake; ampandrò ho foty matsatsaoke te amo volovasoo.

8 Bëj që të ndjej gëzim dhe ngazëllim; bëj që kockat që ke thyer të kremtojnë edhe ato.

Ampitsanoño firebehañe naho hafalean-draho; soa te hiankahake o taolañe dinemo’oo.

9 Fshih fytyrën tënde nga mëkatet e mia dhe fshi të tëra paudhësitë e mia.

Aetaho amo tahikoo ty lahara’o, ehe fonga forò o hakeokoo.

10 O Perëndi, krijo tek unë një zemër të pastër dhe përtëri tek unë një frymë të patundur.

Itseneo fo vao ry Andrianañahare; le vaò añ’ovako ao ty troke migahiñe.

11 Mos më largo nga prania jote dhe mos më hiq Frymën tënde të shenjtë.

Ko ahifike tsy ho añatrefa’o eo raho, le ko apitsok’ amako i Arofo’o Masiñey.

12 Kthemë gëzimin e shpëtimit dhe përkahmë me frymë dashamirës.

Ampolio amako ty hafalea’ i fandrombaha’oy, itohano ho aman-troke mahimbañe.

13 Atëherë do t’u mësoj rrugët e tua shkelësve dhe mëkatarët do të kthehen drejt teje.

Le hampahafohineko o aman-kakeoo o lala’oo, hampioliañe o mpanan-tahiñeo.

14 Çliromë nga gjaku i derdhur, o Perëndi, Perëndi i shpëtimit tim, dhe gjuha ime do të kremtojë tërë gaz drejtësinë tënde.

Hahao ami’ty lio-màlin-draho, ry Andrianañahare, Andrianañaharem- pandrombahañ’ ahikoy; le ho saboen-delako o havantaña’oo.

15 O Zot, hap buzët e mia, dhe goja ime do të shpallë lëvdimin tënd.

O Talè, sokafo o soñikoo hitaroñam-bavako ty fandrengeañ’ Azo

16 Ti në fakt nuk ndjen ndonjë kënaqësi në flijim, përndryshe do ta ofroja, nuk të pëlqen as olokausti.

Toe tsy mahafale Azo o soroñeo, fa ho nibanabanaeko; tsy no’o o soroñe oroañeo.

17 Flijimet e Perëndisë janë frymë e thyer; o Perëndi, ti nuk e përçmon zemrën e thyer dhe të penduar.

Ty soron’ Añahare, le troke mihoto; tsy ho sirikae’o ry Andrianañahare, ty arofo rofotse naho mikoretse.

18 Bëj të mirën Sionit për dashamirësinë tënde, ndërto muret e Jeruzalemit.

Hasoao i Tsiône ami’ty fatariha’o; atroaro o kijoli’ Ierosalaimeo.

19 Atëherë do të gëzohesh në flijimet e drejtësisë, në olokaustet dhe në ofertat që digjen tërësisht; atëherë do të ofrohen dema të rinj mbi altarin tënd.

Izay vaho ho no’o o sorom-bantañeo: o soroñe oroañeo naho soroñ’ añoñeo; le hengaeñe bania ambone’ i kitreli’oy.