Psalmet 51

1 Ki mëshirë për mua, o Perëndi, sipas mirësisë sate; për dhembushurinë e madhe që ke fshiji të ligat që kam bërë.

To the Chief Musician. A Melody of David. When Nathan the Prophet had come to him, after he had gone in unto Bath-sheba. Be favorable unto me, O God, according to thy lovingkindness, And, in the multitude of thy compassions, blot out my transgressions;

2 Më pastro tërësisht nga paudhësia ime dhe më pastro nga mëkati im,

Thoroughly wash me from mine iniquity, And, from my sin, make me pure;

3 Sepse i pranoj të ligat që kam bërë, dhe mëkati im më rri gjithnjë përpara.

For, my transgressions, do, I, acknowledge, And, my sin, is before me continually:

4 Kam mëkatuar kundër teje, vetëm kundër teje, dhe kam bërë atë që është e keqe për sytë e tu, me qëllim që ti të njihesh i drejtë kur flet dhe i ndershëm kur gjykon.

Against thee—against thee alone, have I sinned, And, wickedness—in thine eyes, have I done, —That thou mayest, Be justified when thou speakest, —Be clear when thou judgest.

5 Ja, unë jam mbruajtur në paudhësi, dhe nëna ime më ka lindur në mëkat.

Lo! in iniquity, was I brought forth, And, in sin, did my mother conceive me.

6 Por ty të pëlqen e vërteta që qëndron në thelb, dhe më mëson diturinë në sekretin e zemrës.

Lo! faithfulness, hast thou desired in the inward parts, Yea, in the hidden part, wilt thou cause me to know, wisdom.

7 Më pastro me hisop dhe do të jem i pastruar; më laj dhe do të jem më i bardhë se bora.

Wilt thou cleanse me from sin with hyssop, That I may be pure? Wilt thou wash me, That I may be whiter, than snow?

8 Bëj që të ndjej gëzim dhe ngazëllim; bëj që kockat që ke thyer të kremtojnë edhe ato.

Wilt thou cause me to hear joy and gladness? The bones thou hast crushed would exult.

9 Fshih fytyrën tënde nga mëkatet e mia dhe fshi të tëra paudhësitë e mia.

Hide thy face from my sins, —And, all mine iniquities, blot out;

10 O Perëndi, krijo tek unë një zemër të pastër dhe përtëri tek unë një frymë të patundur.

A pure heart, create for me, O God, And, a steadfast spirit, renew within me.

11 Mos më largo nga prania jote dhe mos më hiq Frymën tënde të shenjtë.

Do not cast me away from thy presence, And, thy Holy Spirit, do not take from me:

12 Kthemë gëzimin e shpëtimit dhe përkahmë me frymë dashamirës.

Restore unto me the joy of thy salvation, And, with a willing spirit, wilt thou uphold me: —

13 Atëherë do t’u mësoj rrugët e tua shkelësve dhe mëkatarët do të kthehen drejt teje.

I would teach transgressors thy ways, And, sinners, unto thee, should return.

14 Çliromë nga gjaku i derdhur, o Perëndi, Perëndi i shpëtimit tim, dhe gjuha ime do të kremtojë tërë gaz drejtësinë tënde.

Rescue me from shed-blood, O God, the God of my salvation, My tongue should shout thy righteousness;

15 O Zot, hap buzët e mia, dhe goja ime do të shpallë lëvdimin tënd.

O My Lord! my lips, wilt thou open, And, my mouth, shall declare thy praise.

16 Ti në fakt nuk ndjen ndonjë kënaqësi në flijim, përndryshe do ta ofroja, nuk të pëlqen as olokausti.

For thou wilt not desire sacrifice—that I should give it, Ascending-offering, will not please:

17 Flijimet e Perëndisë janë frymë e thyer; o Perëndi, ti nuk e përçmon zemrën e thyer dhe të penduar.

The sacrifices of God, are a spirit that is broken, —A heart—broken and crushed, O God, thou wilt not despise.

18 Bëj të mirën Sionit për dashamirësinë tënde, ndërto muret e Jeruzalemit.

Do good, in thy good-pleasure, unto Zion, Wilt thou build the walls of Jerusalem!

19 Atëherë do të gëzohesh në flijimet e drejtësisë, në olokaustet dhe në ofertat që digjen tërësisht; atëherë do të ofrohen dema të rinj mbi altarin tënd.

Then, shalt thou desire the sacrifices of righteousness, Ascending-sacrifice and whole burnt-offering, Then, shall ascend upon thine altar, young bulls.