Psalmet 50

1 Perëndia i plotfuqishëm, Zoti ka folur dhe ka thirrur në mbledhje gjithë dheun, nga lindja në perëndim.

En Psalm Assaphs. Herren Gud den mägtige talar, och kallar verldena, ifrå solenes uppgång, allt intill nedergången.

2 Nga Sioni, përsosmëri e bukurisë, Perëndia shkëlqen.

Af Zion går upp Guds härliga sken.

3 Perëndia ynë do të vijë dhe nuk do të rijë në heshtje; do të paraprihet nga një zjarr shkatërrimtar dhe rreth tij do të ketë një furtunë të madhe.

Vår Gud kommer, och tiger intet. Förtärande eld går för honom, och omkring honom en mägtig storm.

4 Ai do të thërresë qiejtë nga lart dhe tokën për të gjykuar popullin e tij,

Han kallar himmel och jord, att han skall döma sitt folk.

5 dhe do të thotë: “Mblidhni shenjtorët e mi, që kanë lidhur një besëlidhje me mua me anë të flijimit”.

Församler mig mina heliga, som förbundet mer akta än offer.

6 Dhe qiejtë do të shpallin drejtësinë e tij, sepse vetë Perëndia është gjykatësi. (Sela)

Och himlarna skola förkunna hans rättfärdighet; ty Gud är domaren. (Sela)

7 “Dëgjo, o populli im, dhe unë do të flas; dëgjo, o Izrael, dhe unë do të dëshmoj kundër teje. Unë jam Perëndia, Perëndia yt.

Hör, mitt folk, låt mig tala; Israel, låt mig ibland dig betyga: Jag Gud är din Gud.

8 Nuk do të të qortoj për flijimet e tua as për olokaustet e tua që më rrijnë gjithnjë përpara.

För ditt offers skull straffar jag dig intet; äro dock dine bränneoffer alltid för mig.

9 Nuk do të marr asnjë dem nga shtëpia jote dhe asnjë cjap nga vathët e tua.

Jag vill icke taga oxar utu ditt hus, eller bockar utu dine stall;

10 Të mia janë në fakt tërë kafshët e pyllit; imja është bagëtia që ndodhet me mijëra ndër male.

Ty all djur i skogenom äro mine, och boskapen på bergen, der de vid tusendetal gå.

11 I njohim tërë zogjtë e maleve; dhe të gjitha ato që lëvizin në fushat janë të miat.

Jag känner alla foglar på bergen, och allahanda djur på markene äro för mig.

12 Po të kisha uri, nuk do ta thoja; sepse bota dhe sa ajo përmban janë të miat.

Om mig hungrade, ville jag intet säga dig deraf; ty jordenes krets är min, och allt det deruti är.

13 A ha unë vallë mish demi ose a pi gjak cjapi?

Menar du, att jag oxakött äta vill, eller bockablod dricka?

14 Dhuroji Perëndisë flijime lëvdimi dhe plotëso zotimet e tua që i ke bërë Shumë të Lartit.

Offra Gudi tackoffer, och betala dem Högsta ditt löfte.

15 Kërkomë ditën e fatkeqësisë, unë do të të çliroj dhe ti do të më lëvdosh”.

Och åkalla mig i nödene; så vill jag hjelpa dig, så skall du prisa mig.

16 Por të pabesit Perëndia i thotë: “Çfarë të drejte ke ti të përmëndësh statutet e mia dhe të kesh mbi buzët e tua besëlidhjen time,

Men till den ogudaktige säger Gud: Hvi förkunnar du mina rätter, och tager mitt förbund i din mun;

17 ti që e urren korrigjimin dhe i hedh pas kurrizit fjalët e mia?

Efter du dock hatar tuktan, och kastar min ord bakom dig?

18 Në rast se sheh një vjedhës, bashkohesh me të me gjithë qejf, dhe bëhesh shok i atyre që shkelin kurorën.

När du ser en tjuf, så löper du med honom, och hafver din del med horkarlar.

19 Ti gojën ia lë së keqes dhe gjuha jote kurdis mashtrime.

Din mun låter du tala det ondt är, och din tunga bedrifver falskhet.

20 Ti ulesh, flet kundër vëllait tënd dhe shpif kundër birit të nënës sate.

Du sitter och talar emot din broder; dine moders son förtalar du.

21 Ti i ke bërë këto gjëra dhe unë kam heshtur; ti ke menduar që unë jam krejt i ngjashëm me ty. Por unë do të të përgjigjem dhe do të vë çdo gjë para syve të tu.

Detta gör du, och jag tiger. Det menar du, att jag skulle vara lika som du; men jag skall straffa dig, och sätta dig det under ögonen.

22 Tani kuptoni këtë gjë ju që harroni Perëndinë, që unë të mos ju bëjë copë-copë dhe askush të mos ju çlirojë dot.

Märker dock det, I som Gud förgäten, att jag icke en gång bortrycker, och är så ingen förlösare mer.

23 Ai që ofron flijime lëvdimi më përlëvdon dhe atij që sillet drejt do t’i tregoj shpëtimin e Perëndisë”.

Den der tack offrar, han prisar mig; och der är vägen, att jag visar honom Guds salighet.