Psalmet 50

1 Perëndia i plotfuqishëm, Zoti ka folur dhe ka thirrur në mbledhje gjithë dheun, nga lindja në perëndim.

Bog nad bogovima, Gospod, govori, i doziva zemlju od istoka sunèanoga do zapada.

2 Nga Sioni, përsosmëri e bukurisë, Perëndia shkëlqen.

Sa Siona, koji je vrh krasote, javlja se Bog.

3 Perëndia ynë do të vijë dhe nuk do të rijë në heshtje; do të paraprihet nga një zjarr shkatërrimtar dhe rreth tij do të ketë një furtunë të madhe.

Ide Bog naš, i ne muèi; pred njim je oganj koji proždire, oko njega je bura velika.

4 Ai do të thërresë qiejtë nga lart dhe tokën për të gjykuar popullin e tij,

Doziva nebo ozgo i zemlju, da sudi narodu svojemu:

5 dhe do të thotë: “Mblidhni shenjtorët e mi, që kanë lidhur një besëlidhje me mua me anë të flijimit”.

“Skupite mi svece moje, koji su uèinili sa mnom zavjet na žrtvi.

6 Dhe qiejtë do të shpallin drejtësinë e tij, sepse vetë Perëndia është gjykatësi. (Sela)

I nebesa oglasiše pravdu njegovu, jer je taj sudija Bog.)

7 “Dëgjo, o populli im, dhe unë do të flas; dëgjo, o Izrael, dhe unë do të dëshmoj kundër teje. Unë jam Perëndia, Perëndia yt.

Slušaj, narode moj, što æu ti kazati, Izrailju, što æu ti javiti. Ja sam Bog, Bog tvoj.

8 Nuk do të të qortoj për flijimet e tua as për olokaustet e tua që më rrijnë gjithnjë përpara.

Neæu te za žrtve tvoje karati; tvoje žrtve paljenice svagda su preda mnom.

9 Nuk do të marr asnjë dem nga shtëpia jote dhe asnjë cjap nga vathët e tua.

Ne treba mi uzimati teleta iz doma tvojega, ni jariæa iz torova tvojih.

10 Të mia janë në fakt tërë kafshët e pyllit; imja është bagëtia që ndodhet me mijëra ndër male.

Jer je moje sve gorsko zvijerje, i stoka po planinama na tisuæe.

11 I njohim tërë zogjtë e maleve; dhe të gjitha ato që lëvizin në fushat janë të miat.

Znam sve ptice po gorama, i krasota poljska preda mnom je.

12 Po të kisha uri, nuk do ta thoja; sepse bota dhe sa ajo përmban janë të miat.

Da ogladnim, ne bih tebi rekao, jer je moja vasiljena i sve što je u njoj.

13 A ha unë vallë mish demi ose a pi gjak cjapi?

Zar ja jedem meso volujsko, ili krv jareæu pijem?

14 Dhuroji Perëndisë flijime lëvdimi dhe plotëso zotimet e tua që i ke bërë Shumë të Lartit.

Prinesi Bogu hvalu na žrtvu, i izvršuj višnjemu zavjete svoje.

15 Kërkomë ditën e fatkeqësisë, unë do të të çliroj dhe ti do të më lëvdosh”.

Prizovi me u nevolji svojoj, izbaviæu te, i ti me proslavi.”

16 Por të pabesit Perëndia i thotë: “Çfarë të drejte ke ti të përmëndësh statutet e mia dhe të kesh mbi buzët e tua besëlidhjen time,

A bezbožniku reèe Bog: zašto kazuješ uredbe moje i nosiš zavjet moj u ustima svojima?

17 ti që e urren korrigjimin dhe i hedh pas kurrizit fjalët e mia?

A sam mrziš na nauku, i rijeèi moje bacaš za leða.

18 Në rast se sheh një vjedhës, bashkohesh me të me gjithë qejf, dhe bëhesh shok i atyre që shkelin kurorën.

Kad vidiš lupeža, pristaješ s njim, i s preljuboèincima imaš dijel.

19 Ti gojën ia lë së keqes dhe gjuha jote kurdis mashtrime.

Usta si svoja pustio da govore zlo, i jezik tvoj plete prijevare.

20 Ti ulesh, flet kundër vëllait tënd dhe shpif kundër birit të nënës sate.

Sjediš i govoriš na brata svojega, sina matere svoje opadaš.

21 Ti i ke bërë këto gjëra dhe unë kam heshtur; ti ke menduar që unë jam krejt i ngjashëm me ty. Por unë do të të përgjigjem dhe do të vë çdo gjë para syve të tu.

Ti si to èinio, ja muèah, a ti pomisli da sam ja kao ti. Oblièiæu te, metnuæu ti pred oèi grijehe tvoje.

22 Tani kuptoni këtë gjë ju që harroni Perëndinë, që unë të mos ju bëjë copë-copë dhe askush të mos ju çlirojë dot.

Razumijte ovo koji zaboravljate Boga! inaèe æu zgrabiti, pa neæe niko izbaviti.

23 Ai që ofron flijime lëvdimi më përlëvdon dhe atij që sillet drejt do t’i tregoj shpëtimin e Perëndisë”.

Onaj mene poštuje koji prinosi hvalu na žrtvu i koji je putem na opazu. Ja æu mu pokazati spasenje Božije.