Psalmet 50

1 Perëndia i plotfuqishëm, Zoti ka folur dhe ka thirrur në mbledhje gjithë dheun, nga lindja në perëndim.

En salme av Asaf. Den Allmektige, Gud Herren, taler og kaller på jorden fra solens opgang til dens nedgang.

2 Nga Sioni, përsosmëri e bukurisë, Perëndia shkëlqen.

Fra Sion, skjønnhetens krone, stråler Gud frem.

3 Perëndia ynë do të vijë dhe nuk do të rijë në heshtje; do të paraprihet nga një zjarr shkatërrimtar dhe rreth tij do të ketë një furtunë të madhe.

Vår Gud kommer og skal ikke tie; ild fortærer for hans åsyn, og omkring ham stormer det sterkt.

4 Ai do të thërresë qiejtë nga lart dhe tokën për të gjykuar popullin e tij,

Han kaller på himmelen der oppe og på jorden for å dømme sitt folk:

5 dhe do të thotë: “Mblidhni shenjtorët e mi, që kanë lidhur një besëlidhje me mua me anë të flijimit”.

Samle til mig mine fromme, som har inngått pakt med mig om offer!

6 Dhe qiejtë do të shpallin drejtësinë e tij, sepse vetë Perëndia është gjykatësi. (Sela)

Og himmelen kunngjør hans rettferdighet; for Gud er den som skal dømme. (Sela)

7 “Dëgjo, o populli im, dhe unë do të flas; dëgjo, o Izrael, dhe unë do të dëshmoj kundër teje. Unë jam Perëndia, Perëndia yt.

Hør, mitt folk, jeg vil tale, Israel, jeg vil vidne for dig: Gud, din Gud, er jeg.

8 Nuk do të të qortoj për flijimet e tua as për olokaustet e tua që më rrijnë gjithnjë përpara.

Ikke for dine offers skyld vil jeg straffe dig; dine brennoffer er alltid for mig.

9 Nuk do të marr asnjë dem nga shtëpia jote dhe asnjë cjap nga vathët e tua.

Jeg vil ikke ta okser fra ditt hus eller bukker fra dine hegn.

10 Të mia janë në fakt tërë kafshët e pyllit; imja është bagëtia që ndodhet me mijëra ndër male.

For mig hører alle dyr i skogen til, dyrene på fjellene i tusentall.

11 I njohim tërë zogjtë e maleve; dhe të gjitha ato që lëvizin në fushat janë të miat.

Jeg kjenner alle fjellenes fugler, og det som rører sig på marken, står for mig.

12 Po të kisha uri, nuk do ta thoja; sepse bota dhe sa ajo përmban janë të miat.

Om jeg hungret, vilde jeg ikke si det til dig; for mig hører jorderike til og alt det som fyller det.

13 A ha unë vallë mish demi ose a pi gjak cjapi?

Mon jeg skulde ete oksers kjøtt og drikke bukkers blod?

14 Dhuroji Perëndisë flijime lëvdimi dhe plotëso zotimet e tua që i ke bërë Shumë të Lartit.

Ofre Gud takksigelse og gi den Høieste det du har lovt,

15 Kërkomë ditën e fatkeqësisë, unë do të të çliroj dhe ti do të më lëvdosh”.

og kall på mig på nødens dag, så vil jeg utfri dig, og du skal prise mig.

16 Por të pabesit Perëndia i thotë: “Çfarë të drejte ke ti të përmëndësh statutet e mia dhe të kesh mbi buzët e tua besëlidhjen time,

Men til den ugudelige sier Gud: Hvad har du med å fortelle om mine lover og føre min pakt i din munn?

17 ti që e urren korrigjimin dhe i hedh pas kurrizit fjalët e mia?

Du hater jo tukt og kaster mine ord bak dig.

18 Në rast se sheh një vjedhës, bashkohesh me të me gjithë qejf, dhe bëhesh shok i atyre që shkelin kurorën.

Når du ser en tyv, er du gjerne med ham, og med horkarler gjør du felles sak.

19 Ti gojën ia lë së keqes dhe gjuha jote kurdis mashtrime.

Din munn slipper du løs med ondt, og din tunge spinner sammen svik.

20 Ti ulesh, flet kundër vëllait tënd dhe shpif kundër birit të nënës sate.

Du sitter og taler imot din bror, du baktaler din mors sønn.

21 Ti i ke bërë këto gjëra dhe unë kam heshtur; ti ke menduar që unë jam krejt i ngjashëm me ty. Por unë do të të përgjigjem dhe do të vë çdo gjë para syve të tu.

Dette har du gjort, og jeg har tidd; du tenkte jeg var som du; men jeg vil straffe dig og stille det frem for dine øine.

22 Tani kuptoni këtë gjë ju që harroni Perëndinë, që unë të mos ju bëjë copë-copë dhe askush të mos ju çlirojë dot.

Legg merke til dette, I som glemmer Gud, forat jeg ikke skal sønderrive, og det er ingen som redder!

23 Ai që ofron flijime lëvdimi më përlëvdon dhe atij që sillet drejt do t’i tregoj shpëtimin e Perëndisë”.

Den som ofrer takksigelse, ærer mig, og den som går den rette vei, ham vil jeg la skue Guds frelse.