Psalmet 50

1 Perëndia i plotfuqishëm, Zoti ka folur dhe ka thirrur në mbledhje gjithë dheun, nga lindja në perëndim.

Psalmus Asaph. Deus deorum Dominus locutus est, et vocavit terram a solis ortu usque ad occasum.

2 Nga Sioni, përsosmëri e bukurisë, Perëndia shkëlqen.

Ex Sion species decoris ejus:

3 Perëndia ynë do të vijë dhe nuk do të rijë në heshtje; do të paraprihet nga një zjarr shkatërrimtar dhe rreth tij do të ketë një furtunë të madhe.

Deus manifeste veniet; Deus noster, et non silebit. Ignis in conspectu ejus exardescet; et in circuitu ejus tempestas valida.

4 Ai do të thërresë qiejtë nga lart dhe tokën për të gjykuar popullin e tij,

Advocabit cælum desursum, et terram, discernere populum suum.

5 dhe do të thotë: “Mblidhni shenjtorët e mi, që kanë lidhur një besëlidhje me mua me anë të flijimit”.

Congregate illi sanctos ejus, qui ordinant testamentum ejus super sacrificia.

6 Dhe qiejtë do të shpallin drejtësinë e tij, sepse vetë Perëndia është gjykatësi. (Sela)

Et annuntiabunt cæli justitiam ejus, quoniam Deus judex est.

7 “Dëgjo, o populli im, dhe unë do të flas; dëgjo, o Izrael, dhe unë do të dëshmoj kundër teje. Unë jam Perëndia, Perëndia yt.

Audi, populus meus, et loquar; Israël, et testificabor tibi: Deus, Deus tuus ego sum.

8 Nuk do të të qortoj për flijimet e tua as për olokaustet e tua që më rrijnë gjithnjë përpara.

Non in sacrificiis tuis arguam te; holocausta autem tua in conspectu meo sunt semper.

9 Nuk do të marr asnjë dem nga shtëpia jote dhe asnjë cjap nga vathët e tua.

Non accipiam de domo tua vitulos, neque de gregibus tuis hircos:

10 Të mia janë në fakt tërë kafshët e pyllit; imja është bagëtia që ndodhet me mijëra ndër male.

quoniam meæ sunt omnes feræ silvarum, jumenta in montibus, et boves.

11 I njohim tërë zogjtë e maleve; dhe të gjitha ato që lëvizin në fushat janë të miat.

Cognovi omnia volatilia cæli, et pulchritudo agri mecum est.

12 Po të kisha uri, nuk do ta thoja; sepse bota dhe sa ajo përmban janë të miat.

Si esuriero, non dicam tibi: meus est enim orbis terræ et plenitudo ejus.

13 A ha unë vallë mish demi ose a pi gjak cjapi?

Numquid manducabo carnes taurorum? aut sanguinem hircorum potabo?

14 Dhuroji Perëndisë flijime lëvdimi dhe plotëso zotimet e tua që i ke bërë Shumë të Lartit.

Immola Deo sacrificium laudis, et redde Altissimo vota tua.

15 Kërkomë ditën e fatkeqësisë, unë do të të çliroj dhe ti do të më lëvdosh”.

Et invoca me in die tribulationis: eruam te, et honorificabis me.

16 Por të pabesit Perëndia i thotë: “Çfarë të drejte ke ti të përmëndësh statutet e mia dhe të kesh mbi buzët e tua besëlidhjen time,

Peccatori autem dixit Deus: Quare tu enarras justitias meas? et assumis testamentum meum per os tuum?

17 ti që e urren korrigjimin dhe i hedh pas kurrizit fjalët e mia?

Tu vero odisti disciplinam, et projecisti sermones meos retrorsum.

18 Në rast se sheh një vjedhës, bashkohesh me të me gjithë qejf, dhe bëhesh shok i atyre që shkelin kurorën.

Si videbas furem, currebas cum eo; et cum adulteris portionem tuam ponebas.

19 Ti gojën ia lë së keqes dhe gjuha jote kurdis mashtrime.

Os tuum abundavit malitia, et lingua tua concinnabat dolos.

20 Ti ulesh, flet kundër vëllait tënd dhe shpif kundër birit të nënës sate.

Sedens adversus fratrem tuum loquebaris, et adversus filium matris tuæ ponebas scandalum.

21 Ti i ke bërë këto gjëra dhe unë kam heshtur; ti ke menduar që unë jam krejt i ngjashëm me ty. Por unë do të të përgjigjem dhe do të vë çdo gjë para syve të tu.

Hæc fecisti, et tacui. Existimasti inique quod ero tui similis: arguam te, et statuam contra faciem tuam.

22 Tani kuptoni këtë gjë ju që harroni Perëndinë, që unë të mos ju bëjë copë-copë dhe askush të mos ju çlirojë dot.

Intelligite hæc, qui obliviscimini Deum, nequando rapiat, et non sit qui eripiat.

23 Ai që ofron flijime lëvdimi më përlëvdon dhe atij që sillet drejt do t’i tregoj shpëtimin e Perëndisë”.

Sacrificium laudis honorificabit me, et illic iter quo ostendam illi salutare Dei.