Psalmet 50

1 Perëndia i plotfuqishëm, Zoti ka folur dhe ka thirrur në mbledhje gjithë dheun, nga lindja në perëndim.

Psalmus Asaph. Deus deorum Dominus locutus est: et vocavit terram, A solis ortu usque ad occasum:

2 Nga Sioni, përsosmëri e bukurisë, Perëndia shkëlqen.

ex Sion species decoris eius.

3 Perëndia ynë do të vijë dhe nuk do të rijë në heshtje; do të paraprihet nga një zjarr shkatërrimtar dhe rreth tij do të ketë një furtunë të madhe.

Deus manifeste veniet: Deus noster et non silebit. Ignis in conspectu eius exardescet: et in circuitu eius tempestas valida.

4 Ai do të thërresë qiejtë nga lart dhe tokën për të gjykuar popullin e tij,

Advocabit cælum desursum: et terram discernere populum suum.

5 dhe do të thotë: “Mblidhni shenjtorët e mi, që kanë lidhur një besëlidhje me mua me anë të flijimit”.

Congregate illi sanctos eius: qui ordinant testamentum eius super sacrificia.

6 Dhe qiejtë do të shpallin drejtësinë e tij, sepse vetë Perëndia është gjykatësi. (Sela)

Et annunciabunt cæli iustitiam eius: quoniam Deus iudex est.

7 “Dëgjo, o populli im, dhe unë do të flas; dëgjo, o Izrael, dhe unë do të dëshmoj kundër teje. Unë jam Perëndia, Perëndia yt.

Audi populus meus, et loquar: Israel, et testificabor tibi: Deus, Deus tuus ego sum.

8 Nuk do të të qortoj për flijimet e tua as për olokaustet e tua që më rrijnë gjithnjë përpara.

Non in sacrificiis tuis arguam te: holocausta autem tua in conspectu meo sunt semper.

9 Nuk do të marr asnjë dem nga shtëpia jote dhe asnjë cjap nga vathët e tua.

Non accipiam de domo tua vitulos: neque de gregibus tuis hircos.

10 Të mia janë në fakt tërë kafshët e pyllit; imja është bagëtia që ndodhet me mijëra ndër male.

Quoniam meæ sunt omnes feræ silvarum, iumenta in montibus et boves.

11 I njohim tërë zogjtë e maleve; dhe të gjitha ato që lëvizin në fushat janë të miat.

Cognovi omnia volatilia cæli: et pulchritudo agri mecum est.

12 Po të kisha uri, nuk do ta thoja; sepse bota dhe sa ajo përmban janë të miat.

Si esuriero, non dicam tibi: meus est enim orbis terræ, et plenitudo eius.

13 A ha unë vallë mish demi ose a pi gjak cjapi?

Numquid manducabo carnes taurorum? aut sanguinem hircorum potabo?

14 Dhuroji Perëndisë flijime lëvdimi dhe plotëso zotimet e tua që i ke bërë Shumë të Lartit.

Immola Deo sacrificium laudis: et redde Altissimo vota tua.

15 Kërkomë ditën e fatkeqësisë, unë do të të çliroj dhe ti do të më lëvdosh”.

Et invoca me in die tribulationis: eruam te, et honorificabis me.

16 Por të pabesit Perëndia i thotë: “Çfarë të drejte ke ti të përmëndësh statutet e mia dhe të kesh mbi buzët e tua besëlidhjen time,

Peccatori autem dixit Deus: Quare tu enarras iustitias meas, et assumis testamentum meum per os tuum?

17 ti që e urren korrigjimin dhe i hedh pas kurrizit fjalët e mia?

Tu vero odisti disciplinam: et proiecisti sermones meos retrorsum:

18 Në rast se sheh një vjedhës, bashkohesh me të me gjithë qejf, dhe bëhesh shok i atyre që shkelin kurorën.

Si videbas furem, currebas cum eo: et cum adulteris portionem tuam ponebas.

19 Ti gojën ia lë së keqes dhe gjuha jote kurdis mashtrime.

Os tuum abundavit malitia: et lingua tua concinnabat dolos.

20 Ti ulesh, flet kundër vëllait tënd dhe shpif kundër birit të nënës sate.

Sedens adversus fratrem tuum loquebaris, et adversus filium matris tuæ ponebas scandalum:

21 Ti i ke bërë këto gjëra dhe unë kam heshtur; ti ke menduar që unë jam krejt i ngjashëm me ty. Por unë do të të përgjigjem dhe do të vë çdo gjë para syve të tu.

hæc fecisti, et tacui. Existimasti inique quod ero tui similis: arguam te, et statuam contra faciem tuam.

22 Tani kuptoni këtë gjë ju që harroni Perëndinë, që unë të mos ju bëjë copë-copë dhe askush të mos ju çlirojë dot.

Intelligite hæc qui obliviscimini Deum: nequando rapiat, et non sit qui eripiat.

23 Ai që ofron flijime lëvdimi më përlëvdon dhe atij që sillet drejt do t’i tregoj shpëtimin e Perëndisë”.

Sacrificium laudis honorificabit me: et illic iter, quo ostendam illi salutare Dei.