Psalmet 50

1 Perëndia i plotfuqishëm, Zoti ka folur dhe ka thirrur në mbledhje gjithë dheun, nga lindja në perëndim.

Parla il Signore, Dio degli dei, convoca la terra da oriente a occidente. Salmo. Di Asaf.

2 Nga Sioni, përsosmëri e bukurisë, Perëndia shkëlqen.

Da Sion, splendore di bellezza, Dio rifulge.

3 Perëndia ynë do të vijë dhe nuk do të rijë në heshtje; do të paraprihet nga një zjarr shkatërrimtar dhe rreth tij do të ketë një furtunë të madhe.

Viene il nostro Dio e non sta in silenzio; davanti a lui un fuoco divorante, intorno a lui si scatena la tempesta.

4 Ai do të thërresë qiejtë nga lart dhe tokën për të gjykuar popullin e tij,

Convoca il cielo dall'alto e la terra al giudizio del suo popolo:

5 dhe do të thotë: “Mblidhni shenjtorët e mi, që kanë lidhur një besëlidhje me mua me anë të flijimit”.

«Davanti a me riunite i miei fedeli, che hanno sancito con me l'alleanza offrendo un sacrificio».

6 Dhe qiejtë do të shpallin drejtësinë e tij, sepse vetë Perëndia është gjykatësi. (Sela)

Il cielo annunzi la sua giustizia, Dio è il giudice.

7 “Dëgjo, o populli im, dhe unë do të flas; dëgjo, o Izrael, dhe unë do të dëshmoj kundër teje. Unë jam Perëndia, Perëndia yt.

«Ascolta, popolo mio, voglio parlare, testimonierò contro di te, Israele: Io sono Dio, il tuo Dio.

8 Nuk do të të qortoj për flijimet e tua as për olokaustet e tua që më rrijnë gjithnjë përpara.

Non ti rimprovero per i tuoi sacrifici; i tuoi olocausti mi stanno sempre davanti.

9 Nuk do të marr asnjë dem nga shtëpia jote dhe asnjë cjap nga vathët e tua.

Non prenderò giovenchi dalla tua casa, né capri dai tuoi recinti.

10 Të mia janë në fakt tërë kafshët e pyllit; imja është bagëtia që ndodhet me mijëra ndër male.

Sono mie tutte le bestie della foresta, animali a migliaia sui monti.

11 I njohim tërë zogjtë e maleve; dhe të gjitha ato që lëvizin në fushat janë të miat.

Conosco tutti gli uccelli del cielo, è mio ciò che si muove nella campagna.

12 Po të kisha uri, nuk do ta thoja; sepse bota dhe sa ajo përmban janë të miat.

Se avessi fame, a te non lo direi: mio è il mondo e quanto contiene.

13 A ha unë vallë mish demi ose a pi gjak cjapi?

Mangerò forse la carne dei tori, berrò forse il sangue dei capri?

14 Dhuroji Perëndisë flijime lëvdimi dhe plotëso zotimet e tua që i ke bërë Shumë të Lartit.

Offri a Dio un sacrificio di lode e sciogli all'Altissimo i tuoi voti;

15 Kërkomë ditën e fatkeqësisë, unë do të të çliroj dhe ti do të më lëvdosh”.

invocami nel giorno della sventura: ti salverò e tu mi darai gloria».

16 Por të pabesit Perëndia i thotë: “Çfarë të drejte ke ti të përmëndësh statutet e mia dhe të kesh mbi buzët e tua besëlidhjen time,

All'empio dice Dio: «Perché vai ripetendo i miei decreti e hai sempre in bocca la mia alleanza,

17 ti që e urren korrigjimin dhe i hedh pas kurrizit fjalët e mia?

tu che detesti la disciplina e le mie parole te le getti alle spalle?

18 Në rast se sheh një vjedhës, bashkohesh me të me gjithë qejf, dhe bëhesh shok i atyre që shkelin kurorën.

Se vedi un ladro, corri con lui; e degli adùlteri ti fai compagno.

19 Ti gojën ia lë së keqes dhe gjuha jote kurdis mashtrime.

Abbandoni la tua bocca al male e la tua lingua ordisce inganni.

20 Ti ulesh, flet kundër vëllait tënd dhe shpif kundër birit të nënës sate.

Ti siedi, parli contro il tuo fratello, getti fango contro il figlio di tua madre.

21 Ti i ke bërë këto gjëra dhe unë kam heshtur; ti ke menduar që unë jam krejt i ngjashëm me ty. Por unë do të të përgjigjem dhe do të vë çdo gjë para syve të tu.

Hai fatto questo e dovrei tacere? forse credevi ch'io fossi come te! Ti rimprovero: ti pongo innanzi i tuoi peccati».

22 Tani kuptoni këtë gjë ju që harroni Perëndinë, që unë të mos ju bëjë copë-copë dhe askush të mos ju çlirojë dot.

Capite questo voi che dimenticate Dio, perché non mi adiri e nessuno vi salvi.

23 Ai që ofron flijime lëvdimi më përlëvdon dhe atij që sillet drejt do t’i tregoj shpëtimin e Perëndisë”.

Chi offre il sacrificio di lode, questi mi onora, a chi cammina per la retta via mostrerò la salvezza di Dio.