Psalmet 50

1 Perëndia i plotfuqishëm, Zoti ka folur dhe ka thirrur në mbledhje gjithë dheun, nga lindja në perëndim.

Drottinn er alvaldur Guð. Hann kallar þjóð sína saman úr austri og vestri.

2 Nga Sioni, përsosmëri e bukurisë, Perëndia shkëlqen.

Dýrð Guðs ljómar frá musteri hans á Síonfjalli.

3 Perëndia ynë do të vijë dhe nuk do të rijë në heshtje; do të paraprihet nga një zjarr shkatërrimtar dhe rreth tij do të ketë një furtunë të madhe.

Hann birtist í þrumugný, umlukinn eyðandi eldi og stormviðri.

4 Ai do të thërresë qiejtë nga lart dhe tokën për të gjykuar popullin e tij,

Hann er kominn til að dæma lýð sinn. Hróp hans heyrist á himni og jörðu:

5 dhe do të thotë: “Mblidhni shenjtorët e mi, që kanë lidhur një besëlidhje me mua me anë të flijimit”.

„Safnið saman þjóð minni sem með fórnunum á altari mínu hefur gert sáttmála við mig.“

6 Dhe qiejtë do të shpallin drejtësinë e tij, sepse vetë Perëndia është gjykatësi. (Sela)

Guð mun dæma réttláta dóma. Himinninn vitnar um réttlæti hans.

7 “Dëgjo, o populli im, dhe unë do të flas; dëgjo, o Izrael, dhe unë do të dëshmoj kundër teje. Unë jam Perëndia, Perëndia yt.

Hlusta þú, þjóð mín! Ég er þinn Guð! Taktu eftir úrskurði mínum:

8 Nuk do të të qortoj për flijimet e tua as për olokaustet e tua që më rrijnë gjithnjë përpara.

Fórnir þínar tek ég gildar. Þar hefur þú sýnt trúfesti.

9 Nuk do të marr asnjë dem nga shtëpia jote dhe asnjë cjap nga vathët e tua.

En ég girnist þó ekki uxa þína og geitur,

10 Të mia janë në fakt tërë kafshët e pyllit; imja është bagëtia që ndodhet me mijëra ndër male.

því að öll dýr jarðarinnar tilheyra mér!

11 I njohim tërë zogjtë e maleve; dhe të gjitha ato që lëvizin në fushat janë të miat.

Hjarðirnar á fjöllunum og fuglar loftsins – allt er það mitt.

12 Po të kisha uri, nuk do ta thoja; sepse bota dhe sa ajo përmban janë të miat.

Væri ég hungraður, segði ég þér ekki frá því – allt á jörðu er mitt, ekkert er undan skilið.

13 A ha unë vallë mish demi ose a pi gjak cjapi?

Nei, ég þrái ekki kjötfórnir þínar og blóðfórnir,

14 Dhuroji Perëndisë flijime lëvdimi dhe plotëso zotimet e tua që i ke bërë Shumë të Lartit.

heldur þakklæti og orðheldni.

15 Kërkomë ditën e fatkeqësisë, unë do të të çliroj dhe ti do të më lëvdosh”.

Ákallaðu mig á degi neyðarinnar og þá mun ég frelsa þig. Og þú skalt vegsama mig. Já, þetta skaltu gera.

16 Por të pabesit Perëndia i thotë: “Çfarë të drejte ke ti të përmëndësh statutet e mia dhe të kesh mbi buzët e tua besëlidhjen time,

En við hina óguðlegu segir Drottinn: „Hættið að þylja upp lögmál mitt og heimta af mér,

17 ti që e urren korrigjimin dhe i hedh pas kurrizit fjalët e mia?

þið sem hafnið aga og lítilsvirðið boðorð mín.

18 Në rast se sheh një vjedhës, bashkohesh me të me gjithë qejf, dhe bëhesh shok i atyre që shkelin kurorën.

Þið aðstoðið þjófinn og samneytið hórkörlum.

19 Ti gojën ia lë së keqes dhe gjuha jote kurdis mashtrime.

Þið bölvið og ljúgið

20 Ti ulesh, flet kundër vëllait tënd dhe shpif kundër birit të nënës sate.

og baktalið bróður ykkar.

21 Ti i ke bërë këto gjëra dhe unë kam heshtur; ti ke menduar që unë jam krejt i ngjashëm me ty. Por unë do të të përgjigjem dhe do të vë çdo gjë para syve të tu.

Þannig ferst ykkur og svo á ég að þegja?! Er ég þá eins og þið? Nei, ég mun hegna ykkur svo ekki verður um villst.

22 Tani kuptoni këtë gjë ju që harroni Perëndinë, që unë të mos ju bëjë copë-copë dhe askush të mos ju çlirojë dot.

En þið sem gleymduð Guði, fáið eitt tækifæri enn, síðan læt ég eyðinguna koma og þá er allt um seinan.

23 Ai që ofron flijime lëvdimi më përlëvdon dhe atij që sillet drejt do t’i tregoj shpëtimin e Perëndisë”.

Sá sem færir þakkargjörð að fórn, heiðrar mig. Og þeir sem breyta eftir orðum mínum fá að sjá hjálpræði mitt.“