Psalmet 50

1 Perëndia i plotfuqishëm, Zoti ka folur dhe ka thirrur në mbledhje gjithë dheun, nga lindja në perëndim.

Asáf zsoltára. Az Istenek Istene, az Úr szól, és hívja a földet a nap keltétől lenyugtáig.

2 Nga Sioni, përsosmëri e bukurisë, Perëndia shkëlqen.

A Sionról, a melynek szépsége tökéletes, fényeskedik Isten.

3 Perëndia ynë do të vijë dhe nuk do të rijë në heshtje; do të paraprihet nga një zjarr shkatërrimtar dhe rreth tij do të ketë një furtunë të madhe.

Eljön a mi Istenünk és nem hallgat; emésztő tűz van előtte, s körülte erős forgószél.

4 Ai do të thërresë qiejtë nga lart dhe tokën për të gjykuar popullin e tij,

Hívja az egeket onnan felül, és a földet, hogy megítélje népét:

5 dhe do të thotë: “Mblidhni shenjtorët e mi, që kanë lidhur një besëlidhje me mua me anë të flijimit”.

Gyűjtsétek elém kegyeseimet, a kik áldozattal erősítik szövetségemet!

6 Dhe qiejtë do të shpallin drejtësinë e tij, sepse vetë Perëndia është gjykatësi. (Sela)

És az egek kijelentik az ő igazságát, mert az Isten biró. (Szela)

7 “Dëgjo, o populli im, dhe unë do të flas; dëgjo, o Izrael, dhe unë do të dëshmoj kundër teje. Unë jam Perëndia, Perëndia yt.

Hallgass én népem, hadd szóljak! Te Izráel, hadd tegyek bizonyságot rólad; Isten vagyok én, a te Istened.

8 Nuk do të të qortoj për flijimet e tua as për olokaustet e tua që më rrijnë gjithnjë përpara.

Nem feddlek én téged áldozataidért, és hogy égőáldozataid szüntelen előttem vannak.

9 Nuk do të marr asnjë dem nga shtëpia jote dhe asnjë cjap nga vathët e tua.

De nem fogadhatok el tulkot a te házadból, vagy bakokat a te aklaidból;

10 Të mia janë në fakt tërë kafshët e pyllit; imja është bagëtia që ndodhet me mijëra ndër male.

Mert enyém az erdőnek minden vadja, a barmok az ezernyi hegyeken.

11 I njohim tërë zogjtë e maleve; dhe të gjitha ato që lëvizin në fushat janë të miat.

Ismerem a hegyeknek minden szárnyasát, és a mező állatai tudva vannak nálam.

12 Po të kisha uri, nuk do ta thoja; sepse bota dhe sa ajo përmban janë të miat.

Ha megéhezném, nem mondanám meg néked, mert enyém e világ és ennek mindene.

13 A ha unë vallë mish demi ose a pi gjak cjapi?

Avagy eszem-é én a bikák húsát, és a bakoknak vérét iszom-é?

14 Dhuroji Perëndisë flijime lëvdimi dhe plotëso zotimet e tua që i ke bërë Shumë të Lartit.

Hálával áldozzál az Istennek, és teljesítsd a felségesnek fogadásidat!

15 Kërkomë ditën e fatkeqësisë, unë do të të çliroj dhe ti do të më lëvdosh”.

És hívj segítségül engem a nyomorúság idején, én megszabadítlak téged és te dicsőítesz engem.

16 Por të pabesit Perëndia i thotë: “Çfarë të drejte ke ti të përmëndësh statutet e mia dhe të kesh mbi buzët e tua besëlidhjen time,

A gonosznak pedig ezt mondja Isten: Miért beszélsz te rendeléseimről, és veszed szádra az én szövetségemet?

17 ti që e urren korrigjimin dhe i hedh pas kurrizit fjalët e mia?

Hiszen te gyűlölöd a fenyítést, és hátad mögé veted rendelésimet!

18 Në rast se sheh një vjedhës, bashkohesh me të me gjithë qejf, dhe bëhesh shok i atyre që shkelin kurorën.

Ha lopót látsz, mellé adod magad, és ha paráznákat, társalkodol velök.

19 Ti gojën ia lë së keqes dhe gjuha jote kurdis mashtrime.

A szádat gonoszságra tátod, és a nyelved csalárdságot sző.

20 Ti ulesh, flet kundër vëllait tënd dhe shpif kundër birit të nënës sate.

Leülsz és felebarátodra beszélsz, anyád fiát is megszidalmazod.

21 Ti i ke bërë këto gjëra dhe unë kam heshtur; ti ke menduar që unë jam krejt i ngjashëm me ty. Por unë do të të përgjigjem dhe do të vë çdo gjë para syve të tu.

Ezeket teszed és én hallgassak? Azt gondolod, olyan vagyok, mint te? Megfeddelek téged, és elédbe sorozom azokat.

22 Tani kuptoni këtë gjë ju që harroni Perëndinë, që unë të mos ju bëjë copë-copë dhe askush të mos ju çlirojë dot.

Értsétek meg ezt, ti Istent felejtők, hogy el ne ragadjalak menthetetlenül:

23 Ai që ofron flijime lëvdimi më përlëvdon dhe atij që sillet drejt do t’i tregoj shpëtimin e Perëndisë”.

A ki hálával áldozik, az dicsőít engem, és a ki az útra vigyáz, annak mutatom meg Istennek szabadítását.