Psalmet 50

1 Perëndia i plotfuqishëm, Zoti ka folur dhe ka thirrur në mbledhje gjithë dheun, nga lindja në perëndim.

Ein Psalm Asaphs. Gott, Gott Jahwe, redet und ruft der Erde vom Aufgang der Sonne bis zu ihrem Untergang.

2 Nga Sioni, përsosmëri e bukurisë, Perëndia shkëlqen.

Aus Zion, der Krone der Schönheit, strahlt Gott auf.

3 Perëndia ynë do të vijë dhe nuk do të rijë në heshtje; do të paraprihet nga një zjarr shkatërrimtar dhe rreth tij do të ketë një furtunë të madhe.

Unser Gott kommt und schweigt nicht. Verzehrendes Feuer geht vor ihm her, und rings um ihn stürmt es gewaltig.

4 Ai do të thërresë qiejtë nga lart dhe tokën për të gjykuar popullin e tij,

Er ruft dem Himmel droben zu und der Erde, damit er sein Volk richte:

5 dhe do të thotë: “Mblidhni shenjtorët e mi, që kanë lidhur një besëlidhje me mua me anë të flijimit”.

“Versammelt mir meine Frommen, die den Bund mit mir beim Opfer schlossen!”

6 Dhe qiejtë do të shpallin drejtësinë e tij, sepse vetë Perëndia është gjykatësi. (Sela)

Da verkündigte der Himmel seine Gerechtigkeit; denn Gott ist Richter. (Sela)

7 “Dëgjo, o populli im, dhe unë do të flas; dëgjo, o Izrael, dhe unë do të dëshmoj kundër teje. Unë jam Perëndia, Perëndia yt.

“Höre, mein Volk, laß mich reden; Israel, laß mich wider dich zeugen: Gott, dein Gott, bin ich!

8 Nuk do të të qortoj për flijimet e tua as për olokaustet e tua që më rrijnë gjithnjë përpara.

“Nicht wegen deiner Opfer will ich dich zur Rede setzen - sind doch deine Brandopfer beständig vor mir!

9 Nuk do të marr asnjë dem nga shtëpia jote dhe asnjë cjap nga vathët e tua.

“Ich mag nicht Farren aus deinem Hause nehmen, noch Böcke aus deinen Hürden.

10 Të mia janë në fakt tërë kafshët e pyllit; imja është bagëtia që ndodhet me mijëra ndër male.

“Denn mein sind alle Tiere des Waldes, das Vieh auf den Bergen mit ihren Tausenden.

11 I njohim tërë zogjtë e maleve; dhe të gjitha ato që lëvizin në fushat janë të miat.

“Ich kenne alle Vögel auf den Bergen, und was sich im Gefilde regt, ist mir bewußt.

12 Po të kisha uri, nuk do ta thoja; sepse bota dhe sa ajo përmban janë të miat.

“Wenn mich hungerte, würde ich dir's nicht sagen; denn mein ist der Erdkreis und was ihn füllt.

13 A ha unë vallë mish demi ose a pi gjak cjapi?

“Esse ich etwa das Fleisch von Stieren oder trinke ich das Blut von Böcken?

14 Dhuroji Perëndisë flijime lëvdimi dhe plotëso zotimet e tua që i ke bërë Shumë të Lartit.

“Opfere Gott Dank, so wirst du dem Höchsten deine Gelübde bezahlen!

15 Kërkomë ditën e fatkeqësisë, unë do të të çliroj dhe ti do të më lëvdosh”.

“Und rufe mich an am Tage der Not: ich will dich erretten und du sollst mich preisen!”

16 Por të pabesit Perëndia i thotë: “Çfarë të drejte ke ti të përmëndësh statutet e mia dhe të kesh mbi buzët e tua besëlidhjen time,

Zum Gottlosen aber spricht Gott: “Was hast du meine Satzungen herzuzählen und nimmst meinen Bund in deinen Mund,

17 ti që e urren korrigjimin dhe i hedh pas kurrizit fjalët e mia?

“während du doch Zucht hassest und meine Worte hinter dich wirfst?

18 Në rast se sheh një vjedhës, bashkohesh me të me gjithë qejf, dhe bëhesh shok i atyre që shkelin kurorën.

“Wenn du einen Dieb sahst, so liefst du mit ihm und mit Ehebrechern hattest du Gemeinschaft.

19 Ti gojën ia lë së keqes dhe gjuha jote kurdis mashtrime.

“Du lässest deinen Mund sich frei in Bosheit ergehen, und deine Zunge flicht Betrug.

20 Ti ulesh, flet kundër vëllait tënd dhe shpif kundër birit të nënës sate.

“Du sitzest da, redest wider deinen Bruder, bringst Beschimpfung auf den Sohn deiner Mutter.

21 Ti i ke bërë këto gjëra dhe unë kam heshtur; ti ke menduar që unë jam krejt i ngjashëm me ty. Por unë do të të përgjigjem dhe do të vë çdo gjë para syve të tu.

“Solches thatest du, und ich schwieg. Da meintest du, ich sei ganz wie du. “Aber ich will dich zur Rechenschaft ziehn und dir's vor Augen stellen!

22 Tani kuptoni këtë gjë ju që harroni Perëndinë, që unë të mos ju bëjë copë-copë dhe askush të mos ju çlirojë dot.

“Merkt doch dies, die ihr Gottes vergeßt, daß ich nicht hinwegraffe, ohne daß jemand zu retten vermag.

23 Ai që ofron flijime lëvdimi më përlëvdon dhe atij që sillet drejt do t’i tregoj shpëtimin e Perëndisë”.

“Wer Dank opfert, ehrt mich, und wer unsträflich wandelt, den will ich seine Lust sehen lassen an Gottes Heil!”