Psalmet 50

1 Perëndia i plotfuqishëm, Zoti ka folur dhe ka thirrur në mbledhje gjithë dheun, nga lindja në perëndim.

“A psalm of Assaph.” The God of gods, the Lord, speaketh, and calleth the earth, from the rising of the sun unto his setting.

2 Nga Sioni, përsosmëri e bukurisë, Perëndia shkëlqen.

Out of Zion, the perfection of beauty, God shineth forth.

3 Perëndia ynë do të vijë dhe nuk do të rijë në heshtje; do të paraprihet nga një zjarr shkatërrimtar dhe rreth tij do të ketë një furtunë të madhe.

Our God is coming, and will not keep silence: a fire devoureth before him, and round him there rageth a mighty storm.

4 Ai do të thërresë qiejtë nga lart dhe tokën për të gjykuar popullin e tij,

He will call to the heavens above, and to the earth, to judge his people.

5 dhe do të thotë: “Mblidhni shenjtorët e mi, që kanë lidhur një besëlidhje me mua me anë të flijimit”.

“Gather together unto me my pious servants, who make a covenant with me by sacrifice.”

6 Dhe qiejtë do të shpallin drejtësinë e tij, sepse vetë Perëndia është gjykatësi. (Sela)

And the heavens tell of his righteousness; for God is judge himself. (Selah)

7 “Dëgjo, o populli im, dhe unë do të flas; dëgjo, o Izrael, dhe unë do të dëshmoj kundër teje. Unë jam Perëndia, Perëndia yt.

“Hear, O my people, and I will speak; O Israel, and I will testify against thee: God, thy God, am I.

8 Nuk do të të qortoj për flijimet e tua as për olokaustet e tua që më rrijnë gjithnjë përpara.

Not because of thy sacrifices will I reprove thee; and thy burnt-offerings are continually before me.

9 Nuk do të marr asnjë dem nga shtëpia jote dhe asnjë cjap nga vathët e tua.

I will not take a bullock out of thy house, nor he-goats out of thy folds.

10 Të mia janë në fakt tërë kafshët e pyllit; imja është bagëtia që ndodhet me mijëra ndër male.

For mine are all the beasts of the forest, the cattle upon a thousand mountains.

11 I njohim tërë zogjtë e maleve; dhe të gjitha ato që lëvizin në fushat janë të miat.

I know all the fowls of the mountains: whatever moveth on the fields is with me.

12 Po të kisha uri, nuk do ta thoja; sepse bota dhe sa ajo përmban janë të miat.

If I were hungry, I would not say it to thee; for mine is the world, and what filleth it.

13 A ha unë vallë mish demi ose a pi gjak cjapi?

Do I eat the flesh of fatted bulls, or drink the blood of he-goats?

14 Dhuroji Perëndisë flijime lëvdimi dhe plotëso zotimet e tua që i ke bërë Shumë të Lartit.

Offer unto God thanksgiving; and pay unto the Most High thy vows;

15 Kërkomë ditën e fatkeqësisë, unë do të të çliroj dhe ti do të më lëvdosh”.

And call on me on the day of distress: I will deliver thee, — and so wilt thou glorify me.”

16 Por të pabesit Perëndia i thotë: “Çfarë të drejte ke ti të përmëndësh statutet e mia dhe të kesh mbi buzët e tua besëlidhjen time,

But unto the wicked God saith, “What hast thou to do to relate my statutes, and why bearest thou my covenant upon thy mouth?

17 ti që e urren korrigjimin dhe i hedh pas kurrizit fjalët e mia?

And yet thou hatest instruction, and castest my words behind thee.

18 Në rast se sheh një vjedhës, bashkohesh me të me gjithë qejf, dhe bëhesh shok i atyre që shkelin kurorën.

When thou seest a thief, then art thou pleased with him, and with adulterers hast thou thy portion.

19 Ti gojën ia lë së keqes dhe gjuha jote kurdis mashtrime.

Thou lettest loose thy mouth with evil, and thy tongue frameth deceit.

20 Ti ulesh, flet kundër vëllait tënd dhe shpif kundër birit të nënës sate.

Thou sittest and speakest against thy brother; against thy own mother's son thou utterest slander.

21 Ti i ke bërë këto gjëra dhe unë kam heshtur; ti ke menduar që unë jam krejt i ngjashëm me ty. Por unë do të të përgjigjem dhe do të vë çdo gjë para syve të tu.

These things hast thou done, and I kept silence: thou didst ween that I am like thyself; [but] I will reprove thee, and set it in order before thy eyes.”

22 Tani kuptoni këtë gjë ju që harroni Perëndinë, që unë të mos ju bëjë copë-copë dhe askush të mos ju çlirojë dot.

Do but reflect on this, ye that forget God, lest I tear [you] in pieces, with none to deliver.

23 Ai që ofron flijime lëvdimi më përlëvdon dhe atij që sillet drejt do t’i tregoj shpëtimin e Perëndisë”.

Whoso offereth thanksgiving glorifieth me: and to him that ordereth his course aright, will I show the salvation of God.