< Psalmet 49 >
1 Dëgjoni gjithë popujt, vini veshin, o banorë të botës,
Psalmus David, in finem, filiis Core. Audite haec omnes Gentes: auribus percipite omnes, qui habitatis orbem:
2 qofshin njerëz të popullit dhe fisnikë, të pasur dhe të varfër tok.
Quique terrigenae, et filii hominum: simul in unum dives et pauper.
3 Nga goja ime do të dalin fjalë diturie dhe kredhja në mendime e zemrës sime do të sjellë mirëkuptim.
Os meum loquetur sapientiam: et meditatio cordis mei prudentiam.
4 Unë do ta ndjek një proverb, do ta paraqes enigmën time me harpë.
Inclinabo in parabolam aurem meam: aperiam in psalterio propositionem meam.
5 Pse duhet të kem frikë nga ditët e fatkeqësisë, kur më rrethon ligësia e kundërshtarëve të mi,
Cur timebo in die mala? iniquitas calcanei mei circumdabit me:
6 ata që kanë besim në pasuritë e tyre dhe mburren me bollëkun e pasurisë së tyre?
Qui confidunt in virtute sua: et in multitudine divitiarum suarum gloriantur.
7 Asnjeri nuk mund të shpengojë kurrsesi vëllanë e tij, as t’i japë Perëndisë çmimin e shpengimit të tij,
Frater non redimit, redimet homo: non dabit Deo placationem suam.
8 sepse shpengimi i shpirtit të tij është shumë i shtrenjtë, dhe çmimi i saj nuk do të mjaftonte kurrë,
Et pretium redemptionis animae suae: et laborabit in aeternum,
9 për të bërë që ai të jetojë përjetë dhe të mos shohë gropën.
et vivet adhuc in finem.
10 Në fakt të gjithë shohin që njerëzit e urtë vdesin dhe që po në atë mënyrë vdesin njerëzit e pamend a mendjeshkurtër, duke ua lënë të tjerëve pasuritë e tyre.
Non videbit interitum, cum viderit sapientes morientes: simul insipiens, et stultus peribunt. Et relinquent alienis divitias suas:
11 Me mendjen e tyre ata pandehin se shtëpitë e tyre do të qëndrojnë për gjithnjë, që banesat e tyre janë të përjetshme; dhe kështu u vënë tokave emrin e tyre.
et sepulchra eorum domus illorum in aeternum. Tabernacula eorum in progenie, et progenie: vocaverunt nomina sua in terris suis.
12 Megjithatë edhe njeriu që jeton në mes të pasurive nuk e ka të gjatë; ai është njëlloj si kafshët që mbarojnë.
Et homo, cum in honore esset, non intellexit: comparatus est iumentis insipientibus, et similis factus est illis.
13 Kjo është sjellja e njerëzve pa mend dhe e atyre që u shkojnë dhe miratojnë fjalimet e tyre. (Sela)
Haec via illorum scandalum ipsis: et postea in ore suo complacebunt.
14 Shtyhen si dele në drejtim të Sheolit; vdekja do t’i përpijë dhe në mëngjes njerëzit e drejtë do të sundojnë mbi ta. Luksi i tyre do të marrë fund në Sheol, larg banesës së tyre. (Sheol )
Sicut oves in inferno positi sunt: mors depascet eos. Et dominabuntur eorum iusti in matutino: et auxilium eorum veterascet in inferno a gloria eorum. (Sheol )
15 Por Perëndia im do ta shpengojë shpirtin tim nga pushteti i Sheolit, sepse ai do të më pranojë. (Sela) (Sheol )
Verumtamen Deus redimet animam meam de manu inferi, cum acceperit me. (Sheol )
16 Mos kij frikë kur dikush pasurohet, kur lavdia e shtëpisë së tij rritet,
Ne timueris cum dives factus fuerit homo: et cum multiplicata fuerit gloria domus eius.
17 sepse kur do të vdesë, nuk do të marrë asgjë me vete; lavdia e tij nuk do të zbresë pas tij.
Quoniam cum interierit, non sumet omnia: neque descendet cum eo gloria eius.
18 Edhe në se në jetë e ndjente veten të lumtur (në fakt njerëzia të lavdëron kur pasurohesh),
Quia anima eius in vita ipsius benedicetur: confitebitur tibi cum benefeceris ei.
19 ai do të arrijë brezin e etërve të tij, që nuk do ta shohin kurrë më dritën.
Introibit usque in progenies patrum suorum: et usque in aeternum non videbit lumen.
20 Njeriu që jeton në mes të pasurive pa pasur gjykim është njëlloj si kafshët që zhduken.
Homo, cum in honore esset, non intellexit: comparatus est iumentis insipientibus, et similis factus est illis.