< Psalmet 44 >

1 O Perëndi, e kemi dëgjuar me veshët tona, etërit tanë na kanë treguar veprën që ti ke bërë në ditët e tyre në kohërat e lashta.
Керівнику хору. Повчання синів Корея. Боже, ми чули своїми вухами, батьки наші розповідали нам про величні діяння, що вчинив Ти у давні дні.
2 Për t’i vendosur me dorën tënde ti ke shpronësuar kombet, ke çrrënjosur popuj për t’u bërë vend atyre. Në fakt nuk e pushtuan vendin me shpatën e tyre dhe nuk qe krahu i tyre që i shpëtoi, por ishte dora jote e djathtë, krahu yt dhe drita e fytyr
Ти вигнав Своєю рукою народи, а предків наших насадив [на цій землі], Ти вразив племена і вислав їх геть.
3 ës sate, sepse të pëlqenin.
Адже не мечем своїм [батьки наші] взяли у спадок землю і не їхня міцна рука принесла їм перемогу, а Твоя правиця, Твоя міць і світло Твого обличчя, бо Ти вподобав їх.
4 Ti je mbreti im, o Perëndi, që vendos fitoret për Jakobin.
Ти – Цар мій, Боже. Накажи дати перемогу Якову!
5 Me anën tënde do të përmbysim armiqtë tanë; në emër tënd do të shkelim ata që ngrihen kundër nesh.
З Тобою ми здолаємо в битві супротивників наших, в ім’я Твоє потопчемо тих, хто повстав проти нас.
6 Sepse nuk kam besim tek harku im dhe nuk do të jetë shpata ime ajo që do të më shpëtojë.
Бо не на лук свій я покладаю надію і не меч мій дарує мені перемогу.
7 Por je ti ai që na shpëton nga armiqtë tanë dhe që i mbulon me turp ata që na urrejnë.
Але Ти рятуєш нас від супротивників наших і ненависників наших вкриваєш ганьбою.
8 Ne do të lëvdojmë çdo ditë Perëndinë dhe do të kremtojmë emrin tënd përjetë. (Sela)
Богом ми хвалимось цілий день і Твоє ім’я прославлятимемо повік. (Села)
9 Por ti na dëbove dhe na mbulove me turp, dhe nuk del më me ushtritë tona.
Тепер же Ти покинув і посоромив нас, і більше не виходиш разом із воїнствами нашими [на битву].
10 Ti ke bërë të kthejmë kurrizin përpara armikut, dhe ata që na urrejnë na kanë grabitur.
Ти змусив нас втікати назад від супротивника, і ненависники наші грабують нас.
11 Ti na ke dhënë si dele për therje dhe na ke shpërndarë midis kombeve.
Ти віддав нас, як овець, на поїдання і розсіяв нас серед народів.
12 Ti e ke shitur popullin tënd për asgjë dhe nuk ke nxjerrë asnjë fitim nga shitja e tij.
Ти продав народ Твій за безцінь, не отримавши від його продажу жодного зиску.
13 Ti na bëre për turp me fqinjët tanë, u bëmë gazi dhe tallja e atyre që rrijnë rreth nesh.
Ти вкрив нас ганьбою перед сусідами нашими, глузуванням і знущанням перед усіма, хто оточує нас.
14 Ti na ke bërë të jemi gazi i kombëve; përsa na përket neve, popujt tundin kokën.
Приказкою [глузливою] Ти зробив нас серед народів, племена хитають [насмішливо] головами в наш бік.
15 Turpi im më rri gjithmonë përpara, dhe fytyra ime është e mbuluar nga turpi,
Щодня безчестя моє переді мною, і сором вкриває моє обличчя
16 për shkak të atij që më fyen dhe më poshtëron, për shkak të armikut dhe atij që kërkon hakmarrje.
через те, що голос лихослова й глузія [я чую], через ворога й месника.
17 Të tëra këto na kanë rënë mbi kurriz, por ne nuk kemi harruar dhe nuk kemi tradhëtuar besëlidhjen tënde.
Усе це лихо спіткало нас, хоча ми не забули Тебе й не зрадили Завіту Твого.
18 Zemra jonë nuk është kthyer prapa dhe hapat tona nuk janë larguar nga rruga jote,
Серця наші не відступили назад, і наші стопи не збочили з Твоєї стежки.
19 por ti na ke copëtuar, duke na futur në vende çakejsh dhe duke na mbuluar me hijen e vdekjes.
Але Ти вразив нас у [пустельному] місці, де мешкають шакали, і вкрив нас тінню смерті.
20 Po të kishim harruar emrin e Perëndisë tonë dhe po t’i kishim shtrirë duart tona drejt një perëndie të huaj,
Якби ми забули ім’я Бога нашого й простягнули долоні наші до чужого бога,
21 a nuk do ta kishte zbuluar Perëndia këtë gjë? Në fakt ai i njeh sekretet e zemrës.
хіба Бог не виявив би цього? Адже Він знає приховані глибини серця.
22 Po, për shkakun tënd ne vritemi çdo ditë dhe konsiderohemi si dele.
Однак заради Тебе нас убивають щодня, вважають нас за овець, призначених на заколення.
23 Zgjohu! Pse fle, o Zot? Çohu, mos na kthe për gjithnjë.
Прокинься! Чому Ти спиш, Владико? Пробудись! Не покидай нас навіки.
24 Pse e fsheh fytyrën tënde, dhe harron pikëllimin tonë dhe shtypjen tonë?
Чому Ти ховаєш Своє обличчя, забуваючи про приниження й гніт наш?
25 Sepse shpirtërat tona janë ulur deri te pluhuri dhe trupi ynë i është ngjitur tokës.
Адже до пороху земного зведена душа наша, до землі прилинуло нутро наше.
26 Çohu të na ndihmosh dhe na shpëto për hir të mirësisë sate.
Повстань, будь нам допомогою! Визволи нас заради милості Твоєї.

< Psalmet 44 >