Psalmet 44

1 O Perëndi, e kemi dëgjuar me veshët tona, etërit tanë na kanë treguar veprën që ti ke bërë në ditët e tyre në kohërat e lashta.

Боже, својим ушима слушасмо, оци нам наши приповедаше дело које си учинио у њихово време, у старо време.

2 Për t’i vendosur me dorën tënde ti ke shpronësuar kombet, ke çrrënjosur popuj për t’u bërë vend atyre. Në fakt nuk e pushtuan vendin me shpatën e tyre dhe nuk qe krahu i tyre që i shpëtoi, por ishte dora jote e djathtë, krahu yt dhe drita e fytyr

Руком својом изгнао си народе, а њих посадио; искоренио си племена, а њих намножио.

3 ës sate, sepse të pëlqenin.

Јер не задобише земље својим мачем, нити им мишица њихова поможе, него Твоја десница и Твоја мишица, и светлост лица Твог, јер Ти беху омилели.

4 Ti je mbreti im, o Perëndi, që vendos fitoret për Jakobin.

Боже, царе мој, Ти си онај исти, пошљи помоћ Јакову!

5 Me anën tënde do të përmbysim armiqtë tanë; në emër tënd do të shkelim ata që ngrihen kundër nesh.

С Тобом ћемо избости непријатеље своје, и с именом Твојим изгазићемо оне који устају на нас.

6 Sepse nuk kam besim tek harku im dhe nuk do të jetë shpata ime ajo që do të më shpëtojë.

Јер се не уздам у лук свој, нити ће ми мач мој помоћи.

7 Por je ti ai që na shpëton nga armiqtë tanë dhe që i mbulon me turp ata që na urrejnë.

Него ћеш нас Ти избавити од непријатеља наших, и ненавиднике наше посрамићеш.

8 Ne do të lëvdojmë çdo ditë Perëndinë dhe do të kremtojmë emrin tënd përjetë. (Sela)

Богом ћемо се хвалити сваки дан, и име Твоје славићемо довека.

9 Por ti na dëbove dhe na mbulove me turp, dhe nuk del më me ushtritë tona.

Али сад си нас повргао и посрамио, и не идеш с војском нашом.

10 Ti ke bërë të kthejmë kurrizin përpara armikut, dhe ata që na urrejnë na kanë grabitur.

Обраћаш нас те бежимо испред непријатеља, и непријатељи нас наши харају.

11 Ti na ke dhënë si dele për therje dhe na ke shpërndarë midis kombeve.

Дао си нас као овце да нас једу, и по народима расејао си нас.

12 Ti e ke shitur popullin tënd për asgjë dhe nuk ke nxjerrë asnjë fitim nga shitja e tij.

У бесцење си продао народ свој, и ниси му подигао цене.

13 Ti na bëre për turp me fqinjët tanë, u bëmë gazi dhe tallja e atyre që rrijnë rreth nesh.

Дао си нас на подсмех суседима нашим, да нам се ругају и срамоте нас који живе око нас.

14 Ti na ke bërë të jemi gazi i kombëve; përsa na përket neve, popujt tundin kokën.

Начинио си од нас причу у народа, гледајући нас машу главом туђинци.

15 Turpi im më rri gjithmonë përpara, dhe fytyra ime është e mbuluar nga turpi,

Сваки је дан срамота моја преда мном, и стид је попао лице моје.

16 për shkak të atij që më fyen dhe më poshtëron, për shkak të armikut dhe atij që kërkon hakmarrje.

Од речи подсмевачевих и ругачевих, и од погледа непријатељевих и осветљивчевих.

17 Të tëra këto na kanë rënë mbi kurriz, por ne nuk kemi harruar dhe nuk kemi tradhëtuar besëlidhjen tënde.

Све ово снађе нас; али не заборависмо Тебе, нити преступисмо завет Твој.

18 Zemra jonë nuk është kthyer prapa dhe hapat tona nuk janë larguar nga rruga jote,

Не одступи натраг срце наше, и стопе наше не зађоше с пута Твог.

19 por ti na ke copëtuar, duke na futur në vende çakejsh dhe duke na mbuluar me hijen e vdekjes.

Кад си нас био у земљи змајевској, и покривао нас сеном смртним,

20 Po të kishim harruar emrin e Perëndisë tonë dhe po t’i kishim shtrirë duart tona drejt një perëndie të huaj,

Онда да бејасмо заборавили име Бога свог и подигли руке своје к Богу туђем,

21 a nuk do ta kishte zbuluar Perëndia këtë gjë? Në fakt ai i njeh sekretet e zemrës.

Не би ли Бог изнашао то? Јер Он зна тајне у срцу.

22 Po, për shkakun tënd ne vritemi çdo ditë dhe konsiderohemi si dele.

А убијају нас за Тебе сваки дан; с нама поступају као с овцама кланицама.

23 Zgjohu! Pse fle, o Zot? Çohu, mos na kthe për gjithnjë.

Устани, што спаваш, Господе! Пробуди се, немој одбацити засвагда.

24 Pse e fsheh fytyrën tënde, dhe harron pikëllimin tonë dhe shtypjen tonë?

Зашто кријеш лице своје? Заборављаш невољу и муку нашу?

25 Sepse shpirtërat tona janë ulur deri te pluhuri dhe trupi ynë i është ngjitur tokës.

Душа наша паде у прах, тело је наше бачено на земљу.

26 Çohu të na ndihmosh dhe na shpëto për hir të mirësisë sate.

Устани, помоћи наша, и избави нас ради милости своје.