Psalmet 44
1 O Perëndi, e kemi dëgjuar me veshët tona, etërit tanë na kanë treguar veprën që ti ke bërë në ditët e tyre në kohërat e lashta.
Начальнику хора. Учение. Сынов Кореевых. Боже, мы слышали ушами своими, отцы наши рассказывали нам о деле, какое Ты соделал во дни их, во дни древние:
2 Për t’i vendosur me dorën tënde ti ke shpronësuar kombet, ke çrrënjosur popuj për t’u bërë vend atyre. Në fakt nuk e pushtuan vendin me shpatën e tyre dhe nuk qe krahu i tyre që i shpëtoi, por ishte dora jote e djathtë, krahu yt dhe drita e fytyr
Ты рукою Твоею истребил народы, а их насадил; поразил племена и изгнал их;
3 ës sate, sepse të pëlqenin.
ибо они не мечом своим приобрели землю, и не их мышца спасла их, но Твоя десница и Твоя мышца и свет лица Твоего, ибо Ты благоволил к ним.
4 Ti je mbreti im, o Perëndi, që vendos fitoret për Jakobin.
Боже, Царь мой! Ты - тот же; даруй спасение Иакову.
5 Me anën tënde do të përmbysim armiqtë tanë; në emër tënd do të shkelim ata që ngrihen kundër nesh.
С Тобою избодаем рогами врагов наших; во имя Твое попрем ногами восстающих на нас:
6 Sepse nuk kam besim tek harku im dhe nuk do të jetë shpata ime ajo që do të më shpëtojë.
ибо не на лук мой уповаю, и не меч мой спасет меня;
7 Por je ti ai që na shpëton nga armiqtë tanë dhe që i mbulon me turp ata që na urrejnë.
но Ты спасешь нас от врагов наших, и посрамишь ненавидящих нас.
8 Ne do të lëvdojmë çdo ditë Perëndinë dhe do të kremtojmë emrin tënd përjetë. (Sela)
О Боге похвалимся всякий день, и имя Твое будем прославлять вовек.
9 Por ti na dëbove dhe na mbulove me turp, dhe nuk del më me ushtritë tona.
Но ныне Ты отринул и посрамил нас, и не выходишь с войсками нашими;
10 Ti ke bërë të kthejmë kurrizin përpara armikut, dhe ata që na urrejnë na kanë grabitur.
обратил нас в бегство от врага, и ненавидящие нас грабят нас;
11 Ti na ke dhënë si dele për therje dhe na ke shpërndarë midis kombeve.
Ты отдал нас, как овец, на съедение и рассеял нас между народами;
12 Ti e ke shitur popullin tënd për asgjë dhe nuk ke nxjerrë asnjë fitim nga shitja e tij.
без выгоды Ты продал народ Твой и не возвысил цены его;
13 Ti na bëre për turp me fqinjët tanë, u bëmë gazi dhe tallja e atyre që rrijnë rreth nesh.
отдал нас на поношение соседям нашим, на посмеяние и поругание живущим вокруг нас;
14 Ti na ke bërë të jemi gazi i kombëve; përsa na përket neve, popujt tundin kokën.
Ты сделал нас притчею между народами, покиванием головы между иноплеменниками.
15 Turpi im më rri gjithmonë përpara, dhe fytyra ime është e mbuluar nga turpi,
Всякий день посрамление мое предо мною, и стыд покрывает лице мое
16 për shkak të atij që më fyen dhe më poshtëron, për shkak të armikut dhe atij që kërkon hakmarrje.
от голоса поносителя и клеветника, от взоров врага и мстителя:
17 Të tëra këto na kanë rënë mbi kurriz, por ne nuk kemi harruar dhe nuk kemi tradhëtuar besëlidhjen tënde.
все это пришло на нас, но мы не забыли Тебя и не нарушили завета Твоего.
18 Zemra jonë nuk është kthyer prapa dhe hapat tona nuk janë larguar nga rruga jote,
Не отступило назад сердце наше, и стопы наши не уклонились от пути Твоего,
19 por ti na ke copëtuar, duke na futur në vende çakejsh dhe duke na mbuluar me hijen e vdekjes.
когда Ты сокрушил нас в земле драконов и покрыл нас тенью смертною.
20 Po të kishim harruar emrin e Perëndisë tonë dhe po t’i kishim shtrirë duart tona drejt një perëndie të huaj,
Если бы мы забыли имя Бога нашего и простерли руки наши к богу чужому,
21 a nuk do ta kishte zbuluar Perëndia këtë gjë? Në fakt ai i njeh sekretet e zemrës.
то не взыскал ли бы сего Бог? Ибо Он знает тайны сердца.
22 Po, për shkakun tënd ne vritemi çdo ditë dhe konsiderohemi si dele.
Но за Тебя умерщвляют нас всякий день, считают нас за овец, обреченных на заклание.
23 Zgjohu! Pse fle, o Zot? Çohu, mos na kthe për gjithnjë.
Восстань, что спишь, Господи! пробудись, не отринь навсегда.
24 Pse e fsheh fytyrën tënde, dhe harron pikëllimin tonë dhe shtypjen tonë?
Для чего скрываешь лице Твое, забываешь скорбь нашу и угнетение наше?
25 Sepse shpirtërat tona janë ulur deri te pluhuri dhe trupi ynë i është ngjitur tokës.
ибо душа наша унижена до праха, утроба наша прильнула к земле.
26 Çohu të na ndihmosh dhe na shpëto për hir të mirësisë sate.
Восстань на помощь нам и избавь нас ради милости Твоей.
