Psalmet 44

1 O Perëndi, e kemi dëgjuar me veshët tona, etërit tanë na kanë treguar veprën që ti ke bërë në ditët e tyre në kohërat e lashta.

Ó Deus, nós ouvimos com os nossos ouvidos, e nossos pais nos tem contado a obra que fizeste em seus dias, nos tempos da antiguidade.

2 Për t’i vendosur me dorën tënde ti ke shpronësuar kombet, ke çrrënjosur popuj për t’u bërë vend atyre. Në fakt nuk e pushtuan vendin me shpatën e tyre dhe nuk qe krahu i tyre që i shpëtoi, por ishte dora jote e djathtë, krahu yt dhe drita e fytyr

Como expeliste as nações com a tua mão e os plantaste a eles: como afligiste os povos e os derrubaste.

3 ës sate, sepse të pëlqenin.

Pois não conquistaram a terra pela sua espada, nem o seu braço os salvou, mas a tua dextra e o teu braço, e a luz da tua face, porquanto te agradaste deles.

4 Ti je mbreti im, o Perëndi, që vendos fitoret për Jakobin.

Tu és o meu Rei, ó Deus: ordena salvações para Jacob.

5 Me anën tënde do të përmbysim armiqtë tanë; në emër tënd do të shkelim ata që ngrihen kundër nesh.

Por ti escornearemos os nossos inimigos: pelo teu nome pizaremos os que se levantam contra nós:

6 Sepse nuk kam besim tek harku im dhe nuk do të jetë shpata ime ajo që do të më shpëtojë.

Pois eu não confiarei no meu arco, nem a minha espada me salvará.

7 Por je ti ai që na shpëton nga armiqtë tanë dhe që i mbulon me turp ata që na urrejnë.

Mas tu nos salvaste dos nossos inimigos, e confundiste os que nos aborreciam.

8 Ne do të lëvdojmë çdo ditë Perëndinë dhe do të kremtojmë emrin tënd përjetë. (Sela)

Em Deus nos glóriamos todo o dia, e louvamos o teu nome eternamente (Selah)

9 Por ti na dëbove dhe na mbulove me turp, dhe nuk del më me ushtritë tona.

Mas agora tu nos rejeitaste e nos confundiste, e não sais com os nossos exércitos.

10 Ti ke bërë të kthejmë kurrizin përpara armikut, dhe ata që na urrejnë na kanë grabitur.

Faze-nos retirar do inimigo, e aqueles que nos odeiam nos saqueiam para si.

11 Ti na ke dhënë si dele për therje dhe na ke shpërndarë midis kombeve.

Tu nos entregaste como ovelhas para comer, e nos espalhaste entre as nações.

12 Ti e ke shitur popullin tënd për asgjë dhe nuk ke nxjerrë asnjë fitim nga shitja e tij.

Tu vendes por nada o teu povo, e não aumentas a tua riqueza com o seu preço.

13 Ti na bëre për turp me fqinjët tanë, u bëmë gazi dhe tallja e atyre që rrijnë rreth nesh.

Tu nos pões por opróbrio aos nossos vizinhos, por escarneio e zombaria de aqueles que estão à roda de nós.

14 Ti na ke bërë të jemi gazi i kombëve; përsa na përket neve, popujt tundin kokën.

Tu nos pões por provérbio entre as nações, por movimento de cabeça entre os povos.

15 Turpi im më rri gjithmonë përpara, dhe fytyra ime është e mbuluar nga turpi,

A minha confusão está constantemente diante de mim, e a vergonha do meu rosto me cobre:

16 për shkak të atij që më fyen dhe më poshtëron, për shkak të armikut dhe atij që kërkon hakmarrje.

Á voz daquele que afronta e blasfema, por causa do inimigo e do vingador.

17 Të tëra këto na kanë rënë mbi kurriz, por ne nuk kemi harruar dhe nuk kemi tradhëtuar besëlidhjen tënde.

Tudo isto nos sobreveio: contudo não nos esquecemos de ti, nem nos houvemos falsamente contra o teu concerto.

18 Zemra jonë nuk është kthyer prapa dhe hapat tona nuk janë larguar nga rruga jote,

O nosso coração não voltou atráz, nem os nossos passos se desviaram das tuas veredas;

19 por ti na ke copëtuar, duke na futur në vende çakejsh dhe duke na mbuluar me hijen e vdekjes.

Ainda que nos quebrantaste num lugar de dragões, e nos cobriste com a sombra da morte.

20 Po të kishim harruar emrin e Perëndisë tonë dhe po t’i kishim shtrirë duart tona drejt një perëndie të huaj,

Se nós esquecemos o nome do nosso Deus, e estendemos as nossas mãos para um deus estranho,

21 a nuk do ta kishte zbuluar Perëndia këtë gjë? Në fakt ai i njeh sekretet e zemrës.

Porventura não esquadrinhará Deus isso? pois ele sabe os segredos do coração.

22 Po, për shkakun tënd ne vritemi çdo ditë dhe konsiderohemi si dele.

Sim, por amor de ti, somos mortos todo o dia: somos tidos na conta de ovelhas para o matadouro.

23 Zgjohu! Pse fle, o Zot? Çohu, mos na kthe për gjithnjë.

Desperta, porque dormes, Senhor? acorda, não nos rejeites para sempre.

24 Pse e fsheh fytyrën tënde, dhe harron pikëllimin tonë dhe shtypjen tonë?

Porque escondes a tua face, e te esqueces da nossa miséria e da nossa opressão?

25 Sepse shpirtërat tona janë ulur deri te pluhuri dhe trupi ynë i është ngjitur tokës.

Pois a nossa alma está abatida até ao pó; o nosso ventre se apega à terra.

26 Çohu të na ndihmosh dhe na shpëto për hir të mirësisë sate.

Levanta-te em nosso auxílio, e resgata-nos por amor das tuas misericórdias.