Psalmet 44

1 O Perëndi, e kemi dëgjuar me veshët tona, etërit tanë na kanë treguar veprën që ti ke bërë në ditët e tyre në kohërat e lashta.

Al maestro del coro. Dei figli di Core. Maskil. Dio, con i nostri orecchi abbiamo udito, i nostri padri ci hanno raccontato l'opera che hai compiuto ai loro giorni, nei tempi antichi.

2 Për t’i vendosur me dorën tënde ti ke shpronësuar kombet, ke çrrënjosur popuj për t’u bërë vend atyre. Në fakt nuk e pushtuan vendin me shpatën e tyre dhe nuk qe krahu i tyre që i shpëtoi, por ishte dora jote e djathtë, krahu yt dhe drita e fytyr

Tu per piantarli, con la tua mano hai sradicato le genti, per far loro posto, hai distrutto i popoli.

3 ës sate, sepse të pëlqenin.

Poiché non con la spada conquistarono la terra, né fu il loro braccio a salvarli; ma il tuo braccio e la tua destra e la luce del tuo volto, perché tu li amavi.

4 Ti je mbreti im, o Perëndi, që vendos fitoret për Jakobin.

Sei tu il mio re, Dio mio, che decidi vittorie per Giacobbe.

5 Me anën tënde do të përmbysim armiqtë tanë; në emër tënd do të shkelim ata që ngrihen kundër nesh.

Per te abbiamo respinto i nostri avversari nel tuo nome abbiamo annientato i nostri aggressori.

6 Sepse nuk kam besim tek harku im dhe nuk do të jetë shpata ime ajo që do të më shpëtojë.

Infatti nel mio arco non ho confidato e non la mia spada mi ha salvato,

7 Por je ti ai që na shpëton nga armiqtë tanë dhe që i mbulon me turp ata që na urrejnë.

ma tu ci hai salvati dai nostri avversari, hai confuso i nostri nemici.

8 Ne do të lëvdojmë çdo ditë Perëndinë dhe do të kremtojmë emrin tënd përjetë. (Sela)

In Dio ci gloriamo ogni giorno, celebrando senza fine il tuo nome.

9 Por ti na dëbove dhe na mbulove me turp, dhe nuk del më me ushtritë tona.

Ma ora ci hai respinti e coperti di vergogna, e più non esci con le nostre schiere.

10 Ti ke bërë të kthejmë kurrizin përpara armikut, dhe ata që na urrejnë na kanë grabitur.

Ci hai fatti fuggire di fronte agli avversari e i nostri nemici ci hanno spogliati.

11 Ti na ke dhënë si dele për therje dhe na ke shpërndarë midis kombeve.

Ci hai consegnati come pecore da macello, ci hai dispersi in mezzo alle nazioni.

12 Ti e ke shitur popullin tënd për asgjë dhe nuk ke nxjerrë asnjë fitim nga shitja e tij.

Hai venduto il tuo popolo per niente, sul loro prezzo non hai guadagnato.

13 Ti na bëre për turp me fqinjët tanë, u bëmë gazi dhe tallja e atyre që rrijnë rreth nesh.

Ci hai resi ludibrio dei nostri vicini, scherno e obbrobrio a chi ci sta intorno.

14 Ti na ke bërë të jemi gazi i kombëve; përsa na përket neve, popujt tundin kokën.

Ci hai resi la favola dei popoli, su di noi le nazioni scuotono il capo.

15 Turpi im më rri gjithmonë përpara, dhe fytyra ime është e mbuluar nga turpi,

L'infamia mi sta sempre davanti e la vergogna copre il mio volto

16 për shkak të atij që më fyen dhe më poshtëron, për shkak të armikut dhe atij që kërkon hakmarrje.

per la voce di chi insulta e bestemmia, davanti al nemico che brama vendetta.

17 Të tëra këto na kanë rënë mbi kurriz, por ne nuk kemi harruar dhe nuk kemi tradhëtuar besëlidhjen tënde.

Tutto questo ci è accaduto e non ti avevamo dimenticato, non avevamo tradito la tua alleanza.

18 Zemra jonë nuk është kthyer prapa dhe hapat tona nuk janë larguar nga rruga jote,

Non si era volto indietro il nostro cuore, i nostri passi non avevano lasciato il tuo sentiero;

19 por ti na ke copëtuar, duke na futur në vende çakejsh dhe duke na mbuluar me hijen e vdekjes.

ma tu ci hai abbattuti in un luogo di sciacalli e ci hai avvolti di ombre tenebrose.

20 Po të kishim harruar emrin e Perëndisë tonë dhe po t’i kishim shtrirë duart tona drejt një perëndie të huaj,

Se avessimo dimenticato il nome del nostro Dio e teso le mani verso un dio straniero,

21 a nuk do ta kishte zbuluar Perëndia këtë gjë? Në fakt ai i njeh sekretet e zemrës.

forse che Dio non lo avrebbe scoperto, lui che conosce i segreti del cuore?

22 Po, për shkakun tënd ne vritemi çdo ditë dhe konsiderohemi si dele.

Per te ogni giorno siamo messi a morte, stimati come pecore da macello.

23 Zgjohu! Pse fle, o Zot? Çohu, mos na kthe për gjithnjë.

Svègliati, perché dormi, Signore? Dèstati, non ci respingere per sempre.

24 Pse e fsheh fytyrën tënde, dhe harron pikëllimin tonë dhe shtypjen tonë?

Perché nascondi il tuo volto, dimentichi la nostra miseria e oppressione?

25 Sepse shpirtërat tona janë ulur deri te pluhuri dhe trupi ynë i është ngjitur tokës.

Poiché siamo prostrati nella polvere, il nostro corpo è steso a terra. Sorgi, vieni in nostro aiuto;

26 Çohu të na ndihmosh dhe na shpëto për hir të mirësisë sate.

salvaci per la tua misericordia.