Psalmet 44
1 O Perëndi, e kemi dëgjuar me veshët tona, etërit tanë na kanë treguar veprën që ti ke bërë në ditët e tyre në kohërat e lashta.
| למנצח לבני-קרח משכיל ב אלהים באזנינו שמענו-- אבותינו ספרו-לנו פעל פעלת בימיהם בימי קדם |
2 Për t’i vendosur me dorën tënde ti ke shpronësuar kombet, ke çrrënjosur popuj për t’u bërë vend atyre. Në fakt nuk e pushtuan vendin me shpatën e tyre dhe nuk qe krahu i tyre që i shpëtoi, por ishte dora jote e djathtë, krahu yt dhe drita e fytyr
| אתה ידך גוים הורשת-- ותטעם תרע לאמים ותשלחם |
3 ës sate, sepse të pëlqenin.
| כי לא בחרבם ירשו ארץ וזרועם לא-הושיעה-למו כי-ימינך וזרועך ואור פניך-- כי רציתם |
4 Ti je mbreti im, o Perëndi, që vendos fitoret për Jakobin.
| אתה-הוא מלכי אלהים צוה ישועות יעקב |
5 Me anën tënde do të përmbysim armiqtë tanë; në emër tënd do të shkelim ata që ngrihen kundër nesh.
| בך צרינו ננגח בשמך נבוס קמינו |
6 Sepse nuk kam besim tek harku im dhe nuk do të jetë shpata ime ajo që do të më shpëtojë.
| כי לא בקשתי אבטח וחרבי לא תושיעני |
7 Por je ti ai që na shpëton nga armiqtë tanë dhe që i mbulon me turp ata që na urrejnë.
| כי הושעתנו מצרינו ומשנאינו הבישות |
8 Ne do të lëvdojmë çdo ditë Perëndinë dhe do të kremtojmë emrin tënd përjetë. (Sela)
| באלהים הללנו כל-היום ושמך לעולם נודה סלה |
9 Por ti na dëbove dhe na mbulove me turp, dhe nuk del më me ushtritë tona.
| אף-זנחת ותכלימנו ולא-תצא בצבאותינו |
10 Ti ke bërë të kthejmë kurrizin përpara armikut, dhe ata që na urrejnë na kanë grabitur.
| תשיבנו אחור מני-צר ומשנאינו שסו למו |
11 Ti na ke dhënë si dele për therje dhe na ke shpërndarë midis kombeve.
| תתננו כצאן מאכל ובגוים זריתנו |
12 Ti e ke shitur popullin tënd për asgjë dhe nuk ke nxjerrë asnjë fitim nga shitja e tij.
| תמכר-עמך בלא-הון ולא-רבית במחיריהם |
13 Ti na bëre për turp me fqinjët tanë, u bëmë gazi dhe tallja e atyre që rrijnë rreth nesh.
| תשימנו חרפה לשכנינו לעג וקלס לסביבותינו |
14 Ti na ke bërë të jemi gazi i kombëve; përsa na përket neve, popujt tundin kokën.
| תשימנו משל בגוים מנוד-ראש בלאמים |
15 Turpi im më rri gjithmonë përpara, dhe fytyra ime është e mbuluar nga turpi,
| כל-היום כלמתי נגדי ובשת פני כסתני |
16 për shkak të atij që më fyen dhe më poshtëron, për shkak të armikut dhe atij që kërkon hakmarrje.
| מקול מחרף ומגדף מפני אויב ומתנקם |
17 Të tëra këto na kanë rënë mbi kurriz, por ne nuk kemi harruar dhe nuk kemi tradhëtuar besëlidhjen tënde.
| כל-זאת באתנו ולא שכחנוך ולא-שקרנו בבריתך |
18 Zemra jonë nuk është kthyer prapa dhe hapat tona nuk janë larguar nga rruga jote,
| לא-נסוג אחור לבנו ותט אשרינו מני ארחך |
19 por ti na ke copëtuar, duke na futur në vende çakejsh dhe duke na mbuluar me hijen e vdekjes.
| כי דכיתנו במקום תנים ותכס עלינו בצלמות |
20 Po të kishim harruar emrin e Perëndisë tonë dhe po t’i kishim shtrirë duart tona drejt një perëndie të huaj,
| אם-שכחנו שם אלהינו ונפרש כפינו לאל זר |
21 a nuk do ta kishte zbuluar Perëndia këtë gjë? Në fakt ai i njeh sekretet e zemrës.
| הלא אלהים יחקר-זאת כי-הוא ידע תעלמות לב |
22 Po, për shkakun tënd ne vritemi çdo ditë dhe konsiderohemi si dele.
| כי-עליך הרגנו כל-היום נחשבנו כצאן טבחה |
23 Zgjohu! Pse fle, o Zot? Çohu, mos na kthe për gjithnjë.
| עורה למה תישן אדני הקיצה אל-תזנח לנצח |
24 Pse e fsheh fytyrën tënde, dhe harron pikëllimin tonë dhe shtypjen tonë?
| למה-פניך תסתיר תשכח ענינו ולחצנו |
25 Sepse shpirtërat tona janë ulur deri te pluhuri dhe trupi ynë i është ngjitur tokës.
| כי שחה לעפר נפשנו דבקה לארץ בטננו |
26 Çohu të na ndihmosh dhe na shpëto për hir të mirësisë sate.
| קומה עזרתה לנו ופדנו למען חסדך |
