Psalmet 44

1 O Perëndi, e kemi dëgjuar me veshët tona, etërit tanë na kanë treguar veprën që ti ke bërë në ditët e tyre në kohërat e lashta.

Dem Vorsänger. Eine Unterweisung von den Kindern Korahs. O Gott, mit unsern eigenen Ohren haben wir es gehört, unsre Väter haben es uns erzählt, was du für Taten getan hast zu ihrer Zeit, in den Tagen der Vorzeit!

2 Për t’i vendosur me dorën tënde ti ke shpronësuar kombet, ke çrrënjosur popuj për t’u bërë vend atyre. Në fakt nuk e pushtuan vendin me shpatën e tyre dhe nuk qe krahu i tyre që i shpëtoi, por ishte dora jote e djathtë, krahu yt dhe drita e fytyr

Du hast mit deiner Hand die Heiden vertrieben, sie aber gepflanzt; du hast Völker zerschmettert, sie aber ausgebreitet.

3 ës sate, sepse të pëlqenin.

Denn nicht mit ihrem Schwert haben sie das Land gewonnen; und ihr Arm hat ihnen nicht geholfen, sondern deine rechte Hand und dein Arm und das Licht deines Angesichts; denn du hattest Wohlgefallen an ihnen.

4 Ti je mbreti im, o Perëndi, që vendos fitoret për Jakobin.

Du bist derselbe, mein König, o Gott; verordne Jakobs Heil!

5 Me anën tënde do të përmbysim armiqtë tanë; në emër tënd do të shkelim ata që ngrihen kundër nesh.

Durch dich wollen wir unsre Feinde niederstoßen; in deinem Namen wollen wir unsre Widersacher zertreten.

6 Sepse nuk kam besim tek harku im dhe nuk do të jetë shpata ime ajo që do të më shpëtojë.

Denn ich verlasse mich nicht auf meinen Bogen, und mein Schwert kann mir nicht helfen;

7 Por je ti ai që na shpëton nga armiqtë tanë dhe që i mbulon me turp ata që na urrejnë.

sondern du hast uns geholfen vor unsern Feinden und hast zuschanden gemacht, die uns hassen.

8 Ne do të lëvdojmë çdo ditë Perëndinë dhe do të kremtojmë emrin tënd përjetë. (Sela)

Gottes rühmen wir uns alle Tage, und deinen Namen loben wir ewig. (Pause)

9 Por ti na dëbove dhe na mbulove me turp, dhe nuk del më me ushtritë tona.

Und doch hast du uns verworfen und zuschanden werden lassen und bist nicht ausgezogen mit unsern Heerscharen.

10 Ti ke bërë të kthejmë kurrizin përpara armikut, dhe ata që na urrejnë na kanë grabitur.

Du ließest uns zurückweichen vor dem Feind; und die uns hassen, haben sich Beute gemacht.

11 Ti na ke dhënë si dele për therje dhe na ke shpërndarë midis kombeve.

Du gibst uns hin wie Schafe zum Fraße und zerstreust uns unter die Heiden.

12 Ti e ke shitur popullin tënd për asgjë dhe nuk ke nxjerrë asnjë fitim nga shitja e tij.

Du verkaufst dein Volk um ein Spottgeld und verlangst nicht viel dafür!

13 Ti na bëre për turp me fqinjët tanë, u bëmë gazi dhe tallja e atyre që rrijnë rreth nesh.

Du setzest uns der Beschimpfung unserer Nachbarn aus, dem Hohn und Spott derer, die uns umgeben.

14 Ti na ke bërë të jemi gazi i kombëve; përsa na përket neve, popujt tundin kokën.

Du machst uns zum Sprichwort unter den Heiden, daß die Völker den Kopf über uns schütteln.

15 Turpi im më rri gjithmonë përpara, dhe fytyra ime është e mbuluar nga turpi,

Alle Tage ist meine Schmach vor mir, und Scham bedeckt mein Angesicht

16 për shkak të atij që më fyen dhe më poshtëron, për shkak të armikut dhe atij që kërkon hakmarrje.

wegen der Stimme des Spötters und Lästerers, wegen des Feindes, des Rachgierigen.

17 Të tëra këto na kanë rënë mbi kurriz, por ne nuk kemi harruar dhe nuk kemi tradhëtuar besëlidhjen tënde.

Dieses alles ist über uns gekommen; und doch haben wir deiner nicht vergessen, noch deinen Bund gebrochen.

18 Zemra jonë nuk është kthyer prapa dhe hapat tona nuk janë larguar nga rruga jote,

Unser Herz hat sich nicht zurückgewandt, noch sind unsre Schritte abgewichen von deinem Pfad,

19 por ti na ke copëtuar, duke na futur në vende çakejsh dhe duke na mbuluar me hijen e vdekjes.

daß du uns zermalmtest am Orte der Schakale und uns mit Todesschatten bedecktest!

20 Po të kishim harruar emrin e Perëndisë tonë dhe po t’i kishim shtrirë duart tona drejt një perëndie të huaj,

Wenn wir des Namens unsres Gottes vergessen und unsre Hände zu einem fremden Gott ausgestreckt hätten,

21 a nuk do ta kishte zbuluar Perëndia këtë gjë? Në fakt ai i njeh sekretet e zemrës.

würde Gott das nicht erforschen? Er kennt ja die Geheimnisse des Herzens.

22 Po, për shkakun tënd ne vritemi çdo ditë dhe konsiderohemi si dele.

So aber werden wir um deinetwillen alle Tage erwürgt und sind geachtet wie Schlachtschafe.

23 Zgjohu! Pse fle, o Zot? Çohu, mos na kthe për gjithnjë.

Herr, erhebe dich! Warum schläfst du? Wache auf und verstoße uns nicht für immer!

24 Pse e fsheh fytyrën tënde, dhe harron pikëllimin tonë dhe shtypjen tonë?

Warum verbirgst du dein Angesicht und vergissest unsres Elendes und unsrer Bedrängnis?

25 Sepse shpirtërat tona janë ulur deri te pluhuri dhe trupi ynë i është ngjitur tokës.

Denn unsre Seele ist bis zum Staub gebeugt, und unser Leib klebt am Erdboden.

26 Çohu të na ndihmosh dhe na shpëto për hir të mirësisë sate.

Mache dich auf, uns zu helfen, und erlöse uns um deiner Gnade willen!