Psalmet 44

1 O Perëndi, e kemi dëgjuar me veshët tona, etërit tanë na kanë treguar veprën që ti ke bërë në ditët e tyre në kohërat e lashta.

O Dieu! nous avons entendu de nos oreilles, nos pères nous ont raconté l'œuvre que tu as faite en leur temps, aux jours d'autrefois.

2 Për t’i vendosur me dorën tënde ti ke shpronësuar kombet, ke çrrënjosur popuj për t’u bërë vend atyre. Në fakt nuk e pushtuan vendin me shpatën e tyre dhe nuk qe krahu i tyre që i shpëtoi, por ishte dora jote e djathtë, krahu yt dhe drita e fytyr

Par ta main tu as chassé les nations et tu as établi nos pères; tu as brisé les peuples pour leur faire place.

3 ës sate, sepse të pëlqenin.

Car ce n'est pas par leur épée qu'ils ont conquis le pays, et ce n'est pas leur bras qui les a sauvés; c'est ta droite, et ton bras, et la lumière de ta face, car tu les aimais.

4 Ti je mbreti im, o Perëndi, që vendos fitoret për Jakobin.

C'est toi, ô Dieu! qui es mon Roi; ordonne la délivrance de Jacob.

5 Me anën tënde do të përmbysim armiqtë tanë; në emër tënd do të shkelim ata që ngrihen kundër nesh.

Par toi nous frapperons nos ennemis; par ton nom nous foulerons ceux qui s'élèvent contre nous.

6 Sepse nuk kam besim tek harku im dhe nuk do të jetë shpata ime ajo që do të më shpëtojë.

Car je ne me confie pas en mon arc; ce n'est pas mon épée qui me sauvera.

7 Por je ti ai që na shpëton nga armiqtë tanë dhe që i mbulon me turp ata që na urrejnë.

C'est toi qui nous as sauvés de nos ennemis, et qui as rendu confus ceux qui nous haïssent.

8 Ne do të lëvdojmë çdo ditë Perëndinë dhe do të kremtojmë emrin tënd përjetë. (Sela)

C'est en Dieu que nous nous glorifions chaque jour; nous célébrerons ton nom à jamais. (Sélah, pause)

9 Por ti na dëbove dhe na mbulove me turp, dhe nuk del më me ushtritë tona.

Cependant tu nous as rejetés et couverts d'opprobre, et tu ne sors plus avec nos armées.

10 Ti ke bërë të kthejmë kurrizin përpara armikut, dhe ata që na urrejnë na kanë grabitur.

Tu nous fais reculer devant l'ennemi, et ceux qui nous haïssent ont pris leur butin.

11 Ti na ke dhënë si dele për therje dhe na ke shpërndarë midis kombeve.

Tu nous livres comme des brebis qu'on mange; tu nous as dispersés parmi les nations.

12 Ti e ke shitur popullin tënd për asgjë dhe nuk ke nxjerrë asnjë fitim nga shitja e tij.

Tu vends ton peuple pour rien, et tu les mets à vil prix.

13 Ti na bëre për turp me fqinjët tanë, u bëmë gazi dhe tallja e atyre që rrijnë rreth nesh.

Tu fais de nous l'opprobre de nos voisins, la risée et le jouet de nos alentours.

14 Ti na ke bërë të jemi gazi i kombëve; përsa na përket neve, popujt tundin kokën.

Tu fais de nous la fable des nations; en nous voyant, les peuples hochent la tête.

15 Turpi im më rri gjithmonë përpara, dhe fytyra ime është e mbuluar nga turpi,

Mon ignominie est toujours devant moi, et la confusion couvre mon visage,

16 për shkak të atij që më fyen dhe më poshtëron, për shkak të armikut dhe atij që kërkon hakmarrje.

A la voix de celui qui insulte et qui outrage, à la vue de l'ennemi et du vindicatif.

17 Të tëra këto na kanë rënë mbi kurriz, por ne nuk kemi harruar dhe nuk kemi tradhëtuar besëlidhjen tënde.

Tout cela nous est arrivé; et cependant nous ne t'avons pas oublié, nous n'avons pas forfait à ton alliance.

18 Zemra jonë nuk është kthyer prapa dhe hapat tona nuk janë larguar nga rruga jote,

Notre cœur ne s'est point retiré en arrière; nos pas ne se sont point écartés de ton sentier,

19 por ti na ke copëtuar, duke na futur në vende çakejsh dhe duke na mbuluar me hijen e vdekjes.

Quand tu nous as foulés parmi les chacals et couverts de l'ombre de la mort.

20 Po të kishim harruar emrin e Perëndisë tonë dhe po t’i kishim shtrirë duart tona drejt një perëndie të huaj,

Si nous eussions oublié le nom de notre Dieu, si nous eussions étendu nos mains vers un dieu étranger,

21 a nuk do ta kishte zbuluar Perëndia këtë gjë? Në fakt ai i njeh sekretet e zemrës.

Dieu n'en aurait-il pas fait enquête, lui qui connaît les secrets du cœur?

22 Po, për shkakun tënd ne vritemi çdo ditë dhe konsiderohemi si dele.

Mais, à cause de toi, nous sommes mis à mort tous les jours, et regardés comme des brebis destinées à la boucherie.

23 Zgjohu! Pse fle, o Zot? Çohu, mos na kthe për gjithnjë.

Lève-toi! Pourquoi dors-tu, Seigneur? Réveille-toi, ne nous rejette pas à toujours!

24 Pse e fsheh fytyrën tënde, dhe harron pikëllimin tonë dhe shtypjen tonë?

Pourquoi caches-tu ta face? Pourquoi oublies-tu notre misère et notre oppression?

25 Sepse shpirtërat tona janë ulur deri te pluhuri dhe trupi ynë i është ngjitur tokës.

Car notre âme est abattue jusque dans la poussière; notre ventre est attaché à la terre.

26 Çohu të na ndihmosh dhe na shpëto për hir të mirësisë sate.

Lève-toi, viens à notre aide, et rachète-nous à cause de ta bonté!