Psalmet 44

1 O Perëndi, e kemi dëgjuar me veshët tona, etërit tanë na kanë treguar veprën që ti ke bërë në ditët e tyre në kohërat e lashta.

To the chief Musician for the sons of Korah, Maschil. We have heard with our ears, O God, our fathers have told us, what work thou didst in their days, in the times of old.

2 Për t’i vendosur me dorën tënde ti ke shpronësuar kombet, ke çrrënjosur popuj për t’u bërë vend atyre. Në fakt nuk e pushtuan vendin me shpatën e tyre dhe nuk qe krahu i tyre që i shpëtoi, por ishte dora jote e djathtë, krahu yt dhe drita e fytyr

How thou didst drive out the heathen with thy hand, and didst plant them; how thou didst afflict the people, and cast them out.

3 ës sate, sepse të pëlqenin.

For they obtained not the land in possession by their own sword, neither did their own arm save them: but thy right hand, and thy arm, and the light of thy countenance, because thou hadst a favour to them.

4 Ti je mbreti im, o Perëndi, që vendos fitoret për Jakobin.

Thou art my King, O God: command deliverances for Jacob.

5 Me anën tënde do të përmbysim armiqtë tanë; në emër tënd do të shkelim ata që ngrihen kundër nesh.

Through thee will we push down our enemies: through thy name we will tread them under that rise up against us.

6 Sepse nuk kam besim tek harku im dhe nuk do të jetë shpata ime ajo që do të më shpëtojë.

For I will not trust in my bow, neither shall my sword save me.

7 Por je ti ai që na shpëton nga armiqtë tanë dhe që i mbulon me turp ata që na urrejnë.

But thou hast saved us from our enemies, and hast put them to shame that hated us.

8 Ne do të lëvdojmë çdo ditë Perëndinë dhe do të kremtojmë emrin tënd përjetë. (Sela)

In God we boast all the day long, and praise thy name for ever. (Selah)

9 Por ti na dëbove dhe na mbulove me turp, dhe nuk del më me ushtritë tona.

But thou hast cast off, and put us to shame; and goest not forth with our armies.

10 Ti ke bërë të kthejmë kurrizin përpara armikut, dhe ata që na urrejnë na kanë grabitur.

Thou makest us to turn back from the enemy: and they who hate us have taken spoil for themselves.

11 Ti na ke dhënë si dele për therje dhe na ke shpërndarë midis kombeve.

Thou hast given us like sheep appointed for food; and hast scattered us among the heathen.

12 Ti e ke shitur popullin tënd për asgjë dhe nuk ke nxjerrë asnjë fitim nga shitja e tij.

Thou sellest thy people for nothing, and dost not increase thy wealth by their price.

13 Ti na bëre për turp me fqinjët tanë, u bëmë gazi dhe tallja e atyre që rrijnë rreth nesh.

Thou makest us a reproach to our neighbours, a scorn and a derision to them that are around us.

14 Ti na ke bërë të jemi gazi i kombëve; përsa na përket neve, popujt tundin kokën.

Thou makest us a by word among the heathen, a shaking of the head among the people.

15 Turpi im më rri gjithmonë përpara, dhe fytyra ime është e mbuluar nga turpi,

My confusion is continually before me, and the shame of my face hath covered me,

16 për shkak të atij që më fyen dhe më poshtëron, për shkak të armikut dhe atij që kërkon hakmarrje.

For the voice of him that reproacheth and blasphemeth; by reason of the enemy and avenger.

17 Të tëra këto na kanë rënë mbi kurriz, por ne nuk kemi harruar dhe nuk kemi tradhëtuar besëlidhjen tënde.

All this is come upon us; yet we have not forgotten thee, neither have we dealt falsely in thy covenant.

18 Zemra jonë nuk është kthyer prapa dhe hapat tona nuk janë larguar nga rruga jote,

Our heart is not turned back, neither have our steps declined from thy way;

19 por ti na ke copëtuar, duke na futur në vende çakejsh dhe duke na mbuluar me hijen e vdekjes.

Though thou hast greatly broke us in the place of dragons, and covered us with the shadow of death.

20 Po të kishim harruar emrin e Perëndisë tonë dhe po t’i kishim shtrirë duart tona drejt një perëndie të huaj,

If we have forgotten the name of our God, or stretched out our hands to a strange god;

21 a nuk do ta kishte zbuluar Perëndia këtë gjë? Në fakt ai i njeh sekretet e zemrës.

Shall not God search out this? for he knoweth the secrets of the heart.

22 Po, për shkakun tënd ne vritemi çdo ditë dhe konsiderohemi si dele.

Yea, for thy sake are we killed all the day long; we are counted as sheep for the slaughter.

23 Zgjohu! Pse fle, o Zot? Çohu, mos na kthe për gjithnjë.

Awake, why sleepest thou, O Lord? arise, cast us not off for ever.

24 Pse e fsheh fytyrën tënde, dhe harron pikëllimin tonë dhe shtypjen tonë?

Why hidest thou thy face, and forgettest our affliction and our oppression?

25 Sepse shpirtërat tona janë ulur deri te pluhuri dhe trupi ynë i është ngjitur tokës.

For our soul is bowed down to the dust: our belly cleaveth to the earth.

26 Çohu të na ndihmosh dhe na shpëto për hir të mirësisë sate.

Arise for our help, and redeem us for thy mercies’ sake.