Psalmet 44
1 O Perëndi, e kemi dëgjuar me veshët tona, etërit tanë na kanë treguar veprën që ti ke bërë në ditët e tyre në kohërat e lashta.
To the Chief Musician. For the Sons of Korah. An Instructive Psalm. O God! with our own ears, have we heard, Our fathers, have recounted to us, —The work thou didst work, In their day, In the days of aforetime:
2 Për t’i vendosur me dorën tënde ti ke shpronësuar kombet, ke çrrënjosur popuj për t’u bërë vend atyre. Në fakt nuk e pushtuan vendin me shpatën e tyre dhe nuk qe krahu i tyre që i shpëtoi, por ishte dora jote e djathtë, krahu yt dhe drita e fytyr
Thou thyself, with thine own hand—Didst dispossess, nations, and didst plant them, Didst break peoples in pieces, and didst spread them out:
3 ës sate, sepse të pëlqenin.
For, not by their own sword, gat they possession of the land, Nor did, their own arm, win victory for them, —But thine own right hand, and thine own arm, and the light of thy face, Because thou hadst accepted them.
4 Ti je mbreti im, o Perëndi, që vendos fitoret për Jakobin.
Thou thyself, art my king, O God, Command thou the victories of Jacob.
5 Me anën tënde do të përmbysim armiqtë tanë; në emër tënd do të shkelim ata që ngrihen kundër nesh.
By thee, will we thrust at, our adversaries, In thy Name, will we tread down our assailants;
6 Sepse nuk kam besim tek harku im dhe nuk do të jetë shpata ime ajo që do të më shpëtojë.
For, not in my bow, will I trust, Nor shall, my sword, give me victory;
7 Por je ti ai që na shpëton nga armiqtë tanë dhe që i mbulon me turp ata që na urrejnë.
For thou hast saved us from our adversaries, And, them who hated us, hast thou put to shame.
8 Ne do të lëvdojmë çdo ditë Perëndinë dhe do të kremtojmë emrin tënd përjetë. (Sela)
In God, have we boasted all the day, And, thy Name—unto times age-abiding, will we praise. (Selah)
9 Por ti na dëbove dhe na mbulove me turp, dhe nuk del më me ushtritë tona.
But nay thou hast rejected, and confounded us, And wilt not go forth with our hosts;
10 Ti ke bërë të kthejmë kurrizin përpara armikut, dhe ata që na urrejnë na kanë grabitur.
Thou sufferest us to turn back from the adversary, And, they who hate us, have plundered at will:
11 Ti na ke dhënë si dele për therje dhe na ke shpërndarë midis kombeve.
Thou dost give us up like sheep to be devoured, And, amongst the nations, hast thou scattered us.
12 Ti e ke shitur popullin tënd për asgjë dhe nuk ke nxjerrë asnjë fitim nga shitja e tij.
Thou dost sell thy people for, no-value, And hast not made increase by their price.
13 Ti na bëre për turp me fqinjët tanë, u bëmë gazi dhe tallja e atyre që rrijnë rreth nesh.
Thou dost make us, A reproach to our neighbours, A mockery and a derision to them who are round about us:
14 Ti na ke bërë të jemi gazi i kombëve; përsa na përket neve, popujt tundin kokën.
Thou dost make us, A by-word among the nations, —A shaking of the head among the peoples.
15 Turpi im më rri gjithmonë përpara, dhe fytyra ime është e mbuluar nga turpi,
All the day, is my confusion before me, And, the shame of my face, hath covered me:
16 për shkak të atij që më fyen dhe më poshtëron, për shkak të armikut dhe atij që kërkon hakmarrje.
At the voice of him who reproacheth and revileth, At the face of the foe and avenger.
17 Të tëra këto na kanë rënë mbi kurriz, por ne nuk kemi harruar dhe nuk kemi tradhëtuar besëlidhjen tënde.
All this, hath come upon us, Yet had we not forgotten thee, Neither had we dealt falsely with thy covenant;
18 Zemra jonë nuk është kthyer prapa dhe hapat tona nuk janë larguar nga rruga jote,
Our heart had not drawn back, Nor had our goings swerved from thy path;
19 por ti na ke copëtuar, duke na futur në vende çakejsh dhe duke na mbuluar me hijen e vdekjes.
That thou shouldst have crushed us down in the place of wild dogs, And covered us over with a deadly shadow.
20 Po të kishim harruar emrin e Perëndisë tonë dhe po t’i kishim shtrirë duart tona drejt një perëndie të huaj,
If we had forgotten the Name of our God, And had spread forth our hands unto the GOD of the foreigner,
21 a nuk do ta kishte zbuluar Perëndia këtë gjë? Në fakt ai i njeh sekretet e zemrës.
Would not, God, have searched into this, Seeing that, he, knoweth the secrets of the heart?
22 Po, për shkakun tënd ne vritemi çdo ditë dhe konsiderohemi si dele.
Surely, for thy sake, have we been slain all the day, We have been accounted as sheep for slaughter.
23 Zgjohu! Pse fle, o Zot? Çohu, mos na kthe për gjithnjë.
Awake thou! wherefore shouldst thou sleep, O Lord? Bestir thee! do not reject us altogether!
24 Pse e fsheh fytyrën tënde, dhe harron pikëllimin tonë dhe shtypjen tonë?
Wherefore shouldst thou hide, thy face? Shouldst forget our humiliation and our oppression?
25 Sepse shpirtërat tona janë ulur deri te pluhuri dhe trupi ynë i është ngjitur tokës.
For our soul, sinketh down to the dust, Our body, cleaveth to the earth.
26 Çohu të na ndihmosh dhe na shpëto për hir të mirësisë sate.
Arise to our help, And ransom us, because of thine own lovingkindness.
